Regen en Seringen

Het hele jaar kijk ik er naar uit, in maart als de eerste tekenen zich aandienen ben ik al blij en dan ineens is het moment daar. Mijn seringenboom zit vol met knopjes. Eerst nog klein natuurlijk, het lijkt of er ieniemienie erwtjes aan de boom groeien, maar allengs worden ze groter, er komt een beetje kleur op, het gaat echt een beetje op bloementrosjes lijken en dan ineens een explosie aan kleur en zoete seringenlucht. Je zou je bed wel onder die boom willen zetten om maar steeds die heerlijke geur op te snuiven. Je wilt wel in bad met seringenbloesem of je vult je kussen er mee en je biedt je lief een boeketje aan, je wilt die geur zo lang mogelijk bewaren. Zo lekker ruikt een seringenboom! Zo zou het tenminste moeten zijn, maar nu staat mijn seringenboom zielig te huilen in de tuin, de blaadjes hangen slap en de bloemen zijn zwaar van de tranen. Het is een en al treurigheid in de tuin. De viooltjes blazen niet meer op hun loftrompet maar huilen een deuntje mee met de seringenboom. De zelfgezaaide doperwtjes krijsen dat ze weer naar binnen willen. Ze vinden het te koud en te nat. Maar ze kunnen me wat, ze moeten het maar voor lief nemen. De radijsjes lijken zich wel te vermaken, zij groeien als kool en dansen van pret bijna hun bak uit.  De courgetteplantjes kijken chagrijnig voor zich uit, dicht tegen elkaar aan gekropen maken ze er maar het beste van. De raapsteeltjes denken bekijken jullie het maar, wij laten ons niet zien. Je zou er zelf bijna droevig van worden en in een diepe herfstdip weg zakken. Ja hallo dat laten we toch zeker niet gebeuren, vandaag of morgen komt echt die zon wel weer te voorschijn hoor. En die tuin? Die moet niet zeuren want een paar weken geleden kon je nog elke avond met de gieter aan de gang omdat die pubers allemaal zo'n dorst hadden. Het is zoo droooog, geeef ons nou wat waaater werd er toen gemekkerd. Heus er komt een moment dat je echt je stoel weer in de zon kan zetten en dat je lekker met je boek of je breiwerk je toet in de warme stralen kunt koesteren, zodat je na een uurtje denkt goh wat krijg ik een strakke kop. Natuurlijk weer vergeten om je in te smeren! Heus het komt echt en tot die tijd stook je de kachel op, steek je de kaarsen aan en je denkt aan stoofschotels en appeltaart ipv asperges en rabarbertaart en het komt echt allemaal goed. Door zo'n beetje regen laat je je toch niet van de wijs brengen. Je zal daar gek wezen! En als je seringengeur wilt dan koop je bij de drogist maar een stuk zeep. Heb je het hele jaar wat aan!