dinsdag 9 september 2014

Spin

Vanmorgen ging ik naar mijn werk. Daartoe moet ik ons huis verlaten en deed de voordeur open. Bleek een onuitgenodigde gast de deur gebaricadeerd te hebben. Nou ja! Een grote, dikke spin had voor de deur een groot web geweven en zat daarin net gezellig te ontbijten toen ik de deur uitstapte. Ik had het hele beest niet meteen opgemerkt en met een beweging was het hele mooie web aan flarden. De spin, pisnijdig, klampte zich aan mijn werktas vast en vroeg boos of ik niet uit kon kijken. Ik was nog bezig om mij van alle kleverige draden te ontdoen en had niet direct in de gaten waar het beest zich ophield. Ik bedoel de spin was bruin/zwart en mijn tas is ook zwart en de tranen stroomden nog uit mijn verkouden plofkop, dus is het mijnsziens logisch dat je zo'n beest niet direct opmerkt. Nijdig ging de spin verder met mopperen en vroeg mij of ik wel wist hoeveel werk het was om zo'n web te weven.
Eindelijk ontdekte ik dit slechtgehumeurde spinnenbeest en natuurlijk vertelde ik hem dat ik niet op de hoogte ben van webben weven en dat het gewoon niet handig is om een web voor een voordeur te weven. Je kunt dan op je 8 spinnepoten natellen dat het stuk getrokken gaat worden als de bewoners het pand verlaten. 


Daar had meneer Spin niet van terug en terwijl ik naar de auto liep klampte hij zich vast aan mijn tas en ontdekte mijn boterhammen voor tussen de middag. Hij zei, ik ruik vlees wat zit er op dat brood? Nou eentje met gebraden gehakt in ieder geval. In ruil voor zo'n boterham vergeef ik het je dat je mijn web kapot hebt gemaakt dreinde spinnemans vanaf de rand van mijn tas. Niks ervan, sprak ik streng je weeft maar een nieuw web op een wat handigere plek dan voor mijn deur en gaat maar lekker vliegen vangen. En ga nu alsjeblieft van mijn tas af. Acht spinnenpoten klemden zich op mijn tas vast en hij keek me boos aan. Dan ga ik met je mee. Waar ga je naar toe? 

Het leek me niet zo'n goed idee om hem mee naar kantoor te nemen en hem daar de hele dag over mijn bureau te laten wandelen en maar zeuren om een stukje gebraden gehakt terwijl mijn collega's bij het zien van dit apparaat al gillend de afdeling verlieten. Niet doen dus en met een ferme zwiep gaf ik hem een zetje zodat meneer spin in de struiken belandde. Hup snel de auto in en wegwezen.

Kom ik vanavond thuis is er potdorie een groot web geweven van de zijkant van de voordeur naar de vuilnisbak. En wie zat daar met pretogen op mij te wachten? Precies! Uiteindelijk heb ik hem maar een stukje gebraden gehakt gebracht. Tevreden ging hij in het midden van zijn web zitten smullen. Ik heb hem nog niet verteld dat morgen de vuilnisman komt!


1 opmerking:

  1. Heerlijk stukje, Annemarie..
    En weet je, ik houd best van spinnen. Ze pakken tenminste die akelige snertmuggen!
    Van mij mogen er webjes in de kamer hoor, als het maar niet te gek wordt...

    BeantwoordenVerwijderen