vrijdag 23 oktober 2015

Toeristen

Het is herfstvakantie en ik was vrij vandaag dus tijd voor een moeder-dochterdag. Waar is mijn dochter dol op? Op shoppen. Dus dat deden we. Eerst vanmorgen in Hilversum omdat ik zelf een nieuwe jurk nodig had voor een uitje volgende maand en vanmiddag gingen we ons eigen Amsterdam in. 

Omdat we niet veel zin hadden de hele stad door te stekkeren namen we de tram. Dan kun je voor de deur uitstappen. Helaas bleek dit plan een beetje in duigen te vallen want ze zijn de tramsporen aan het vervangen op het Muntplein dus de tram ging niet verder dan het Waterlooplein. Niks aan te doen.

In de tram was het druk. Veel toeristen die de stad komen bezoeken en nu eens niet hordes Chinezen maar toeristen uit eigen land, want er waren verschillende dialecten te horen in de tram. Van de zachte G tot het prachtigste Groningse doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg en het zangerige taaltje uit de Achterhoek. Best gezellig. Ook de toeristen waren niet blij met de verbouwing van het GVB. Toen de goedlachse, blonde conductrice op zijn Amsterdams vrolijk aankondigde dat de tram niet naar het Centraal station zou rijden werd er lustig op los gemopperd in de verschillende dialecten. 

Maar mopperen of niet, in de benenwagen moesten ze, want anders kwamen ze niet verder. Zelf vind ik het best een gezellig wandelingetje zo de Blauwbrug over, door de Amstelstraat, het Rembrandtplein over onder de Munt door de Kalverstraat in. Daar aangekomen wilde dochter even een lingeriezaak in. 

Terwijl zij aan het passen was zat ik voor de pashokjes op een krukje te wachten tot ze klaar was. Die ruimte was helemaal in het zwart met rose ingericht en riep een sfeer op waar verleid en gelonkt wordt. Terwijl daar doorgaans alleen maar BH's, slipjes en nachtponnetjes worden gepast. Maar goed. Naast mij zat een Scandinavische moeder ook te wachten op haar dochter. Wij raakten aan de praat en ze vertelde dat ze kapot was van een dag slenteren door de stad, maar dat alles oh so beautiful was. Nou dan ben ik toch wel even trots.

Op een gegeven moment kwam er een robuust echtpaar de pasruimte in, maar alle deurtjes waren dicht dus ze moesten even wachten. Ook zij kwamen uit een ander deel van ons mooie landje aan hun spraak te horen. Echte vaktoeristen. Allebei op stevige wandelschoenen, hetzelfde jack, hetzelfde korte, robuuste grijze kapsel en allebei dezelfde rugzak waar ook precies dezelfde fles water uitstak. Het enige verschil was dat zij wat kloeke witte BH's in haar handen had en hij een grote camera om de nek had. 

Ze voelden zich in dit zwart/rose boudoir duidelijk niet op hun gemak en toen er een pashokje vrijkwam dook mevrouw dan ook direct achter het deurtje. Meneer keek eens schielijk om zich heen, kreeg een kleur van jewelste en dook direct achter zijn vrouw aan ook door het deurtje. Dat was blijkbaar schrikken voor mevrouw want er vielen wat harde woorden. Nieuwsgierig als ik ben spitste ik de oren om deze echtelijke twist af te luisteren, maar er viel niet veel meer te luisteren want ik hoorde mevrouw zeggen dat meneer dan best in het hokje mocht blijven maar dan moest hij wel omgekeerd op het krukje zitten en niet kijken als zij haar oude BH uit deed. Beloofd? De schat beloofde het ook nog en in mij kriebelde een schaterlach, want in gedachten zag ik hem omgekeerd op het krukje zitten met de handen voor de ogen terwijl zij stond te worstelen met de nieuwe BH's. 

De Scandinavische dame naast mij had natuurlijk niet kunnen verstaan waar het over ging, maar ze begreep het waarschijnlijk wel, want ze gaf me een ontdeugende knipoog. 

Na het passen en een hapje eten gingen dochter en ik naar de bioscoop voor de romantische komedie "Ja ik wil". De bioscoopzaal werd juist schoongemaakt en een vriendelijke jongen verzocht ons nog even te wachten voor we de zaal konden betreden. Bij ons stond een groepje dames van een jaar of 50.  Niet dezelfde outfit maar ook hier stevige wandelschoenen, robuuste korte kapsels en allemaal een rugtas met een fles water. Ook deze dames kwamen uit een ander deel van het land en deden een dagje Amsterdam. Hoogst verontwaardigd waren ze dat ze moesten wachten totdat de zaal schoon was. Nou sprak er een in dialect (kon het helaas niet thuisbrengen) dat is bij ons toch nooit zo. Daar hoeven wij nooit te wachten tot de zaal is schoongemaakt, dat zijn toch maar fratsen in zo'n grote stad. 

En zo is het natuurlijk ook. Fratsen in de grote stad. Zo leuk al die toeristen, eigenlijk hadden we niet eens naar de film gehoeven. We hadden zo ook al veel te kijken. 

2 opmerkingen:

  1. Ha, weer genoten van je verhaal! Herkenbaar .., maar ook een beetje confronterend.
    Nou ja, echt een heel klein beetje... Ik ben inmiddels ook vijftig en ging me ernstig afvragen of ik er ook zo uit zag ...
    Het is waar ... gratis film ... als je goed om je heen kijkt!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voel je niet aangesproken hoor Elizabeth, het maakt ook niks uit hoe mensen eruit zien, het was alleen zo grappig dat mensen er hetzelfde uitzagen! :-)
      Enne vijftigers kunnen er heel goed uitzien hoor........

      Verwijderen