donderdag 6 oktober 2016

Hak op de tak

Wat was het koud vanmorgen! Mensenkinderen dat was ik niet meer gewend. Toen ik een teen uit mijn warme bedje stak had ik direct het idee dat die er af zou vriezen en ik wilde dus niets liever dan opnieuw onder mijn warme dekbedje kruipen maar ja ik moest naar Dronten. Niet zeuren, maar een sprintje trekken naar de douche en dan in de kleren en hup op weg. Zo geschiedde.

Nu is Dronten niet een hele bruisende plek om naar toe te gaan, maar de weg er naar toe - zo door de polder - is bepaald geen straf. Hier en daar was de herfst al voorzichtig bezig om zijn intrede te doen en de zon kwam op, zag en overwon. Het was een mooi landschap.

Zo tufte ik op mijn gemakje, genietend van het mooie polderlandschap naar Dronten. Ondertussen vertelde een meneer op de radio dat er in Rotterdam een drijvende koeienstal wordt gebouwd maar voordat e.e.a. gereed komt, er eerst onderzoek moet worden gedaan naar zeeziekte bij Koeien. Zeeziekte bij Koeien! Mijn vredige stemming kreeg een ernstige knauw bij dit bericht. Zijn we nou met zijn allen knettergek geworden? Koeien hebben mijnsinziens recht op een fijn, groot weiland met sappig groen gras waarin ze hun buiken vol kunnen eten, uren kunnen dagdromen terwijl ze aan het herkauwen zijn, met  bomen in de buurt  voor de broodnodige schaduw en een fijn slootje met voldoende water voor de dorst. Zo stel ik me het leven voor van een gelukkige koe. Niet een leven op een dobberende vlonder, zonder vers gras en de hele rataplan. Wie verzint er zoiets. 

Overigens wel prettig dat er in ieder geval een iemand heeft bedacht dat koeien zo'n soort leven niet prettig vinden en dat ze dan eerst gaan onderzoeken of er sprake gaat zijn van zeeziekte. Dat is tenminste wat, maar direct rees de vraag hoe gaan ze dat doen? Zetten ze een stuk of wat koeien in een boot en gaan ze een stukkie varen op de Noordzee? Krijgen de koeien dan een emmertje voorgebonden in geval van heftig spugen of laten ze de koeienkoppetjes boven de reling hangen en kunnen ze hun maaltijd direct in zee werpen. Ik had al direct zo'n medelijden met die arme beesten dat ik al zat te wensen dat de menselijke opvarenden in de boot zelf nog drie keer zo zeeziek zouden worden als de koeien. Niet aardig van mij, dat weet ik maar toch. 

Om niet totaal uit mijn humeur in Dronten te arriveren concentreerde ik me maar weer op het polderlandschap en die stralende oranje bol die steeds verder omhoog klom. 

Ik passeerde een groot bord met daarop de tekst: Eierenautomaat. Eierenautomaat? Wat is dat nu weer voor geks? Hebben ze daar de kippen in een automaat gezet en zo gedresseerd dat ze op commando een ei leggen en dat dit ei dan uit een soort Febo luikje je hand inrolt na het inwerpen van een euro?

Arme kippen. Kippen moeten een fijn nachthok hebben met een stevige stok en lekker kunnen scharrelen op een landje. Ik wilde wel direct verhaal gaan halen, maar ja ik moest op tijd in Dronten zijn en reed dus maar verder, mezelf laf inprentend dat het waarschijnlijk gewoon om fijn scharrelende kippen ging en dat de boer of boerin de eitjes zouden rapen uit het hok en die hoogstpersoonlijk zelf in doosjes zouden doen en dat die doosjes dan uit de automaat gehaald kon worden. Ik hoopte het maar en vervolgde mijn weg. 

Even verderop zag ik een veld waarop rode kolen groeiden. Prachtige rode kolen die met een beetje ochtenddauw lagen te stralen in de opkomende zon. Ik kreeg subiet trek in rode kool met appeltjes en een lekkere bal gehakt. En dat om acht uur 's-morgens! Wie schetst mijn verbazing toen ik midden in dat rode kolen veld een bord zag staan met daarop: Hier groeit Hak!

Hoezo hier groeit Hak? Daar groeit helemaal niks geen Hak, daar groeien rode kolen. Pracht rode kolen en misschien bestemd voor de firma Hak die ze wast en snijdt en kookt en ze achter glas stopt, maar Hak doet daar zelf niks aan. Die rode kolen doen het groeiwerk zelf, liefdevol verzorgd door de boer die ze helpt met groeien maar daar heeft meneer Hak niks mee van doen. 

Zeezieke koeien in een drijvende stal, kippen in een automaat en een conservenfabriek die claimt zelf op het land te groeien. Knettergek zijn we geworden en een moment dacht ik dat ik echt beter in mijn bed had kunnen blijven liggen. Gelukkig hadden ze in Dronten lekkere koffie en werd het toch nog een leuke dag!




1 opmerking:

  1. Heerlijk verhaal weer, Annemarie! Zo kunnen je gedachten van het één naar het ander springen ... leuk is dat.
    Bizarre dingen hoor je soms en dan vraag ik me wel eens af 'zijn ze wel goed bij hun bovenkamer?' Het moet toch niet gekker worden!

    Fijn weekend, groetjes v. Elizabeth

    BeantwoordenVerwijderen