Vlijt

Van de week haakte ik de laatste vastenrand langs de omslagdoek. Bijna klaar. Gister aan het einde van de middag, toen de boodschappen in huis waren had ik lekker even tijd om aan de franjes te beginnen. Best een leuk klusje. Ik heb een fijn dun boekje waar ik de wol om heen wikkel. Tussen de kaft van het boek en de bladzijden binnenin is nog een randje open waardoor het makkelijk is om er met de punt van de schaar tussen te komen en de draadjes los te knippen. Ik vind dat makkelijker dan met een cd-doosje. Om de steek heb ik twee draadjes door het v-tje van de vaste gehaald waardoor er een franje ontstaat van vier draadjes. Dat was een tip van een collega en dat maakt de franje vol genoeg. De hele zaterdagavond heb ik de franjes vastgemaakt. Weer een werkstuk af. Dat geeft een fijn gevoel.  Deze gaat nu in de verkoop voor het goede doel op mijn werk in 

plaats van de grijze. 

Het voordeel van zo'n werkstuk wat helemaal af is, is dat je je weer kunt verheugen op het volgende nieuwe werkstuk. Hoogste tijd voor de inventarisatie van de lapjes voor de deken voor dochter. Van de 35 lapjes zijn er 25 af. Van de meeste kleuren heb ik 6 lapjes nodig, maar van 1 kleur heb ik er 8 nodig en van de witte heb ik er maar 3 nodig. Eerst maar even alles geteld. Dat bleek een goed idee want van zowel de witte als de lila had ik al genoeg. Van het oudrose waren er nog maar twee dus daar moet ik mee aan de bak. Het eerste lapje is inmiddels weer in de maak. Wel even wennen, want dit garen (Roma van Scheepjeswol) is een stuk dunner dan het Zeeman garen van de omslagdoek. 

Bij mijn inventarisatie van de lapjes checkte ik ook gelijk maar even de wol. Ik heb ruim ingekocht voor deze deken, veel te veel denk ik, maar dat was niet zo erg want ik mag de overgebleven bolletjes terugbrengen. Als ik dat zou willen, want tijdens het maken van de franjes gister bedacht ik me ineens dat ik misschien wel genoeg wol overhoud om nog de scheepjescal 2016 te maken. Er kunnen altijd nog kleuren toegevoegd worden als ik niet helemaal genoeg heb. Op facebook zie ik zoveel mooie exemplaren van die deken voorbij komen dat het een beetje begint te kriebelen. Drie van mijn collega's hebben hem ook gemaakt, waarvan twee dames dicht bij mij in de buurt zitten dus heel nabij voor direct advies en de derde (een zeer ervaren haakster) altijd per mail bereikbaar is voor advies. Dan zou het moeten lukken.

Ik droom nog even verder bij lapje nummer 26 tot en met 35. Deze lapjes moeten eerst af, dan moet hij aan elkaar gemaakt worden, misschien moeten ze daarvoor eerst nog geblockt worden en dan moet de rand er nog omheen. Nog flink wat werk aan de winkel.

 

Gelukkig kun je heel goed dromen tijdens het haken en kijk ik tegen die tijd wel of de scheepjescal het gaat worden. In gedachten zie ik hem al op het logeerbed liggen. Nu zoon de deur uit is gaan we mettertijd zijn kamer wat opknappen en er een slaapbank neerzetten zodat hij samen met zijn vriendin makkelijk kan komen logeren. Dat zou best leuk zijn zo'n mooie deken op zo'n slaapbank. We gaan het zien, want ik heb ook nog zulke mooie andere patronen voorbij zien komen en ik heb nog een bol unikat liggen voor een sjaal en ik heb nog een streng wol met zijde liggen met een ajourpatroon om er een sjaal voor mezelf van te breien. Die streng heb ik samen met mijn moeder op de handwerkbeurs in Zwolle gekocht, ons allerlaatste echte uitje samen en daarom moet die sjaal er gewoon komen. Nu alleen de tijd nog zien te vinden om al die mooie dingen ook echt te maken. Gelukkig is het herfst en worden de dagen korter en is het lekker knus om op de bank te kruipen met een handwerkje. Nee niet onder een dekentje want die moet ik ook nog maken. :-)