Wekker

Ik ken weinig mensen die een plezierige relatie hebben met hun wekker. Tenminste de wekker die je s'morgens uit je zoete dromen rukt en je met een akelig schel geluid vertelt dat de nieuwe dag is aangebroken en dat daarom het bed verlaten dient te worden. Een goede relatie met een kookwekker (of met een lieftallig persoon die je komt wekken) kan ik me dan wel weer voorstellen maar dat is andere koek. 

Ik had een wekker waar ik wel goed mee door de deur kon. We waren geen dikke vrienden en ik had absoluut geen heimwee naar hem op vakantie maar hij deed op een beschaafde wijze wat hij doen moest. Daar hadden wij ook goede afspraken over gemaakt, ik zette zodra ik naar bed ging een knopje om en dan deed hij een rood lichtje aan als belofte dat hij de volgende ochtend om 06.45 uur zijn zoemertje af zou laten gaan. Zodra hij het zoemertje dan af liet gaan, zette ik het knopje weer om en hij hield zijn kop. Keiharde afspraken die jarenlang tot beider tevredenheid werkten. Hij maakte een tevreden indruk op mijn nachtkastje tussen de nacht- en handcremmetjes en het te lezen boek en ik was tevreden met het feit dat ik op tijd aan de nieuwe dag begon. Niks meer aan doen.

Totdat hij een dagje ouder werd en na het verschuiven van het knopje moeite had om zijn rode lampje fel te laten branden. Soms flikkerde het wat en moest ik flink schuiven met de knop om hem alsnog tot ontbranden over te laten gaan en soms deed hij helemaal niks en moest ik maar afwachten of de zoemer wel zou gaan de volgende ochtend. Soms lag ik totaal verzenuwd in mijn bed omdat ik bang was te laat op een afspraak te komen. We tobden zo een jaartje voort totdat ook zijn rode cijfers uitvielen en ik dacht dat het 5 uur was en bleek dat het al 6 uur was. Niet grappig. 

Zo kon het niet langer dus ik naar de Blokker want - als zelfs Sarah Jessica Parker uit het verre Amerika slaagt bij de Blokker -zou ik daar ook vast wel een nieuwe wekker vinden die aan mijn eisen voldeed. Zo veeleisend ben ik niet op het gebied van wekkers, maar hij moest makkelijk in te stellen zijn en een beetje beschaafde zoemer hebben. 

Zowaar hadden ze wekkers en waarempel ook nog van het merk van de huidige wekker alleen keek de Blokker jongen vreemd op van mijn verzoek om de zoemer even te mogen luisteren. Daar konden ze niet aan beginnen. Nou vooruit dan maar, het was het zelfde merk en hij zag er ook een klein beetje hetzelfde uit zo op het plaatje op het doosje te zien. Doosje mocht niet open van de Blokker jongen. Wel had hij een beetje strakkere outfit dan mijn eerste wekker, maar in hoeverre zouden ze de zoemer hebben aangepast. Zou wel meevallen dacht ik. Hij kostte maar een tientje dus wat kon me gebeuren. 

Thuis bedankte ik de oude wekker voor de jarenlange samenwerking en nam plechtig afscheid. De nieuwe haalde ik uit zijn doosje, stak de stekker in het stopcontact en trachtte de gebruiksaanwijzing te ontcijferen. Daar begon het gelazer al. Die gebruiksaanwijzing was in het Chinees en zo beroerd vertaald naar het Nederlands dat het uren duurde voordat ik en de tijd en de wektijd had ingesteld. Moe maar tevreden sloot ik de ogen in de fijne wetenschap dat ik de volgende ochtend keurig op tijd gewekt zou worden. 

Keurig op tijd was het, daar valt niets op aan te merken, maar ik schrok me het lazarus en met mij de hele straat. Mensenkinderen wat een akelig geluid maakt het kreng. Alsof er een fabrieksstoomfluit direct naast je oor af gaat. Ik moet er dus als de kippen bij zijn om het kreng al af te zetten voordat hij afgaat of zo snel als mogelijk na het afgaan. Daar zit hem nu de kneep, want in de moderne, strakke vormgeving van de wekker zijn alle knopjes verzonken in het omhulsel. Wie verzint er zo iets? De oude wekker had een knopje wat uitstak en dat was geribbeld. 

 Het blijkt gewoon een gladjanus te zijn. Alles is even glad, de knopjes zijn amper te onderscheiden en probeer dus maar met je slaperige kop het juiste knopje te vinden om het geloei tot zwijgen te brengen. Dat lukt niet altijd waardoor ik al rammend op de knopjes, met een wild bonkend hart van schrik en irritatie om 6.45 uur aan het vechten ben met een wekker. En dan moet de dag nog beginnen. 

En nu zit ik in een tweestrijd, want ik ben dat gedoe zo zat dat ik het liefste die hele wekker en al met een vaartje in de vuilnisbak wil werpen of met liefde naar de gemeentewerf breng om hem in het apparatenafvalverzamelpunt (mooi woord) wil achterlaten. Aan de andere kant is dat ding nieuw, vervult zijn plicht want hij loeit braaf elke morgen dus ik kan hem geen nalatigheid verwijten en hij is natuurlijk door kinderhandjes gemaakt in een ver land. Dan is het toch pure verspilling als ik hem zomaar wegdoe. Niet erg milieuvriendelijk ook. Ik zou zulke dingen ook niet moeten kopen, maar waar in vredesnaam vind je een goede wekker die niet in China en omstreken is gemaakt?

Een dilemma over een wekker, ik kan er gewoon niet van slapen, zucht. Wie wil er een gratis wekker?