woensdag 26 oktober 2016

Zorgen & Verven

Vandaag stond er een bezoek aan onze vestiging in Oosterhout op het programma. Hoewel de rit er naar toe erg mooi is, zeker nu met al die herfstkleuren, maakte ik me toch een beetje zorgen. Ik moet, om daar te komen, over de Merwedebrug en deze brug is nu nogal in het nieuws omdat er haarscheurtjes zijn geconstateerd. Vrachtverkeer en autobussen mogen er dan ook niet meer overheen rijden, maar personenauto's wel. 

Haarscheurtjes in een brug! Wat een akelig idee is dat. Stel je voor dat je net op de brug rijdt terwijl zo'n haarscheurtje besluit een grote scheur te worden. Dat de weg zich in tweeen splijt en dat je met je auto en al de diepte in zakt en zo de rivier in kukelt. Weet je wel hoe hoog het is? Nee, ik was er niet gerust op, zeker omdat ik nu eenmaal niet het postuur heb van een elfje en als die brug de vrachtwagens niet meer verdraagt zou hij mij in mijn fordje dan nog wel verdragen? 

Enfin er hielp geen lief moedertje aan ik moest gewoon over de brug. Ik had me voorbereid op flinke files maar dat viel alleszins mee. Vlak voor de brug werd het verkeer wel gemaand tot snelheidsvermindering en stond oom agent op zijn motor met een strenge blik te koekeloeren of er toch niet stiekem een vrachtwagen over de brug zou rijden. Er was geen vrachtwagen meer te bekennen en met een slakkengangetje reed ik de brug over terwijl oom agent even naar binnen loerde. Wie weet dacht hij wel, oef als dat maar goed gaat. Gelukkig ging het goed en opgelucht arriveerde ik een half uurtje later in Oosterhout. Ik had me weer zorgen gemaakt om niks. 

Tijdens zo'n autorit luister ik graag naar de radio en om de brugzenuwen wat te parkeren luisterde ik dit keer extra goed en het viel me op dat er een hoop onzin op de radio wordt uitgekraamd. Ik viel bijvoorbeeld midden in de uitroep: Verven in je onderbroek of verven zonder onderbroek! Huh wat is de bedoeling hiervan? Waarom zou je iets verven zonder onderbroek aan, tenzij je natuurlijk aan bodypainting doet maar het bleek een frase te zijn van een bouwmarkt. Persoonlijk verf ik liever met al mijn kleren aan, het liefst oude kleren, maar als er mensen zijn die in hun onderbroek willen schilderen of zelfs zonder onderbroek dan vind ik het prima. Ieder zijn meug.

Al hoop ik niet dat de schilder met wie wij onlangs hebben afgesproken dat hij in het voorjaar ons huis komt schilderen in zijn nakie op de ladder gaat staan. Dat geeft maar een hoop gedoe in ons rustige straatje en het zou vervelend zijn als hij de verkeerde kwast in de verf doopt want wij willen de boel natuurlijk wel strak in de lak hebben. 

Ik moest aan het einde van de dag natuurlijk weer naar huis en dus weer de brug over en warempel weer die reclame over die verf.  Ik heb een levendige fantasie en zag dus al die schilderende types met of zonder onderbroek voor  me en dat hielp me wel de brug over. Toch fijn zo'n afleiding en zonder file reed ik verder naar huis. 

Opgewekt draaide ik hier de straat in om direct een noodstop te maken. Nee niet omdat er in de straat een blote schilder op een ladder stond, maar omdat een of andere onverlaat een grote emmer witkalk midden op de weg had gezet die ik ternauwernood nog kon ontwijken. Het tweelingbroertje van de emmer stond keurig op de stoep. In de verste verte geen schilder te bekennen. Die was wellicht op zoek naar een onderbroek. Ik zette de auto aan de kant en stapte uit om de emmer op de stoep te parkeren om zo mijn buren en mijn echtgenoot die ook nog thuis moest komen te behoeden voor akelige ongelukken. Mijn nobele reddingsactie werd aandachtig bekeken door een man met een hond. 

Opgelucht dat ik weer veilig thuis was parkeerde ik de auto voor de deur en terwijl ik uitstapte passeerde de man met de hond mij. Althans ik dacht dat het een hond was maar het bleek een varkentje te zijn. Een klein zwart varkentje met een krullend staartje en vrolijke oogjes dat op zijn gemakje aan de lijn achter zijn baas aan sjokte. Terwijl ik nog eens goed keek of het wel echt een varkentje was, keek de man mij aan en zei met een eigenaardige rollende lach, ja het is echt een varkentje, je hebt geen verf in je ogen. 

Pfff wat een dag!

2 opmerkingen:

  1. Heerlijk, wat een verhaal! Ik dacht: "Waar gaat dit heen?" En aan het eind klopt het gewoon :-)
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou, ze zeggen 'toeval bestaat niet'... Maar als ik dit lees, weet ik het eigenlijk niet!
    Tjonge, jij kan voorlopig geen verf meer zien...

    BeantwoordenVerwijderen