Had ik het commentaar op mijn vorige blogje maar eerder gelezen en het advies wat daarin gegeven werd maar ter harte genomen. Dan had ik nu niet met een zere pols gezeten.
Dat aangebrande pannetje, dat zat zo in mijn systeem, dat moest en dat zou schoon. Dus heb ik maandagavond een hele poos staan schuren met jif en staalwol. Ik boekte resultaat maar schoon is het nog steeds niet. Uiteindelijk moest ik er mee stoppen omdat mijn rechterpols een uitermate slecht humeur kreeg van al dat geschuur. Achteraf best logisch.
Dinsdagnacht werd ik zelfs wakker van de pijn en de hele dag bleef mijn pols chagerijnig. Dat is ie eigenlijk nog steeds en dat is heel vervelend. Ik kan niet haken, ik kan niet goed typen, ik kan geen aardappels schillen, zelfs geen portie groenten roerbakken en ook iemand een hand geven doet pijn.
Eigen schuld, dikke bult natuurlijk want wie haalt het nu in zijn bolle kop om je zo uit te leven op een aangebrand pannetje. Alsof er geen pannetjes te koop zijn in de wereld. Belachelijk eigenlijk.
Maar goed voorlopig maar even rust, lees ik een boek of kijk tv in plaats van te zitten haken of borduren en spreek mijn pols af en toe liefdevol toe. Dat alles in de hoop dat het humeur snel opknapt en ik de gewone normale dingen weer kan doen.
Zaterdag ga ik een nieuw pannetje kopen!
Veel plezier met uitzoeken van dat nieuwe pannetje :-)
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend!
Groetjes,
Akkelien
O o, jij schrijft tegenwoordig vlugger dan ik kan bij kan houden met lezen ... Nou ja, ik heb het gewoon een tikkie te druk, laten we dat maar zeggen.
BeantwoordenVerwijderenBalen dat je nu met een halve blessure zit en je van je geliefde handwerk af moet blijven!
Heb je al een nieuw pannetje?
Fijn weekend en groetjes van Elizabeth