zaterdag 28 oktober 2017

Pittige Pompoen!

Binnenkort is het dus weer Halloween en dan wordt een mens doodgegooid met allerlei griezeligheid. Ik spotte onlangs in die goeie ouwe allerhande speciale Halloween gerechten. Van knakworsten hadden ze vingers gemaakt - griezelig echt - en die staken dan uit bloederige broodjes. Brr, hoewel ik een knakworst op zijn tijd lekker vind, denk ik niet dat ik gretig zal happen in zo'n bloederige vinger. Nee, dank u wel.

In dezelfde editie hadden ze ook zwarte torren van olijven gemaakt en uitpuilende ogen van gehaktballetjes en een olijf met piment. Je moet er maar zin in hebben. Wat ik wel altijd gezellig vind rondom deze tijd zijn de pompoenen met hun groteske glimlachjes en de uitgestoken ogen waardoor het schijnsel van een waxientje zo'n gezellig sfeertje brengt. Maar ook wel weer zonde want pompoen is heerlijk en dus zonde om als lantaarntje te dienen, de eetbare exemplaren dan en het is bovendien een hels karwei om zo'n pompoen te versnijden.

Toen ik gisteravond het weekmenu aan het opstellen was zag ik dat de grootgrutter alle pompoenen in de aanbieding had gedaan en daarom googelde ik maar eens even naar een recept voor pompoensoep. Dat leek me nu eens een goed alternatief voor de hier zo geliefde tomaten/groentensoep die ook erg lekker is maar ook wel een beetje saai begint te worden zo elke week. Daar moet ik me eigenlijk om schamen want hoezo saai? Er zijn mensen die niet fatsoenlijk iets te eten hebben en een moord zouden doen voor een kom soep. Ik weet het, een beetje verwend is het wel.

Maar goed nu die pompoenen in de aanbieding waren was het een uitgemaakte zaak. De winterpenen waren ook in de aanbieding, een kilo voor nog geen tachtig cent en die had ik ook nodig. Voor in de soep en voor in de worteltjestaart die ik van de week ga bakken.

In de winkel bleken er diverse pompoenen aanwezig te zijn. De klassieke oranje met hun ronde buikjes, een groene en ook een wittige. De flespompoen. In het recept wat ik had gevonden stond dat de flespompoen het beste uitkwam in de soep dus die nam ik mee.

Thuis vroeg ik mijn echtgenoot de pompoen te doorklieven met het grote koksmes en daarna sneed ik hem in repen, schilde hem en maakte er blokjes van. Ik snipperde een ui en hakte een teen knoflook en fruitte dat met een eetlepel rode Thaise currypasta aan in een beetje olijfolie. Daar deed ik de pompoenstukjes bij en een winterwortel. Geschrapt en in plakjes gesneden samen met een hele rode peper met zaadjes. Dat husselde ik in de pan een beetje door elkaar, deed er 250 ml kokend water bij en twee groentenbouillonblokjes en liet dat zo'n drie kwartier sudderen met de deksel op de pan.

Daarna liet ik de boel wat afkoelen, deed er een flinke toef peterselie bij en zette de staafmixer erin en pureerde alles tot een gladde dikke saus. Toen het echt helemaal fijn was deed ik er een blik van 400 ml kokosmelk bij en bracht de soep tot bijna aan de kook. Ondertussen sneed ik een prei fijn in halve ringetjes en roerde dit door de soep.

Hij was heerlijk maar wel erg pittig. Achteraf had ik beter een halve rode peper erin moeten doen, maar ach dit beetje pit past goed bij de stormachtige wind die buiten aan het blazen is. Maar goed dat ik geen pompoen met lichtje in de tuin heb staan want met deze wind had dat niks geworden.

1 opmerking:

  1. Ja, wat een storm hé!
    Een vriendin van me heeft een taartjeswinkel en zij hadden in opdracht eens een taart gebakken die eruit zag als hersenen... dat zag er ook echt niet lekker uit! Terwijl ik weet dat ze heerlijke taarten maken!
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen