woensdag 7 maart 2018

Neushoorntjes in de planning

En dan ben je zomaar weer als versgebakken oma met beide voeten weer in het gewone leven geland. Er wordt weer gewerkt en alles is weer zoals het was. Of toch niet? Nee, want onder alles door is er het besef van dat kleine mannetje wat een oma van mij maakte. Telkens weer moet ik de foto's weer even bekijken en ieder nieuw kiekje of filmpje wat door geappt wordt is groot nieuws. Nog steeds schiet ik een beetje vol als mensen vragen of het afscheid afgelopen zondag erg moeilijk was. Nou en of! Maar het is zoals het is, het gewone leven gaat weer verder.

Na het werk wordt er ook weer gehandwerkt. In het weekend voordat Arthur geboren werd maakte ik nog gauw het cashmere/action dekentje af. Terwijl ik wist dat de bevalling begonnen was zat ik als een razende roel de laatste pennen te breien en haakte er nog snel een randje omheen. Zo die was klaar. Tussen de bedrijven door moest de was en het huis aan kant en moest de koffer worden gepakt. In de zenuwen ben ik toen helemaal vergeten om een foto van dat dekentje te maken. Ik kan het jullie dus niet laten zien, maar schoondochter was er blij mee!

Behalve mijn Ereader moest er natuurlijk ook een handwerkje mee naar Frankrijk. Ik was en ben nog steeds van plan om een muziekmobiel te maken met 4 kleine neushoorntjes eraan en inmiddels had ik een heel leuk patroon gevonden. Twee bolletjes katoen, een nieuwe haaknaald en het patroon met uitgebreide beschrijving mochten de koffer in. Nadeel was dat het patroon in het Engels is en dat ik nog niet geheel bekend was met de Engelse haaktermen en daarom zocht ik - met een half oog op mijn telefoon voor nader bericht - nog gauw even de vertaling op zodat ik daarmee aan de slag kon.

Dinsdagochtend was er in Marseille eindelijk tijd om eens even rustig te gaan zitten met het patroon en het garen. Nooit eerder heb ik een knuffelbeest of amigurumi figuurtje gehaakt dus het was best even puzzelen. Een paar keer uithalen en opnieuw beginnen omdat ik een fout had gemaakt of omdat ik het patroon verkeerd had begrepen, maar ach ik had de tijd. In ons huurappartementje stond een fijne bank en er was een goed koffiezetapparaat en dan zit je met een haakwerkje al snel lekker. Zeker nu ik wist dat er een prachtig mannetje in de wieg lag en dat ik hem die middag voor het eerst zou vasthouden.

Is het geen leukerd? Hier moet ik er 4 van maken!


Uiteindelijk had ik het hoofd van de neushoorn af, maar toch klopte er iets niet. De ogen had ik er bij een bepaald aantal toeren moeten inmaken want anders kom je er niet meer bij. Tja weer wat geleerd. Helaas had ik niet van die klik oogjes bij me en ook geen zwart draadje zodat ik daar een oog mee kon maken. Uiteindelijk maar besloten om in Nederland maar weer verder te gaan met de neushoorntjes. In elk geval weet ik nu hoe het werkt en kan ik een Engels haakpatroon lezen en begrijpen. Dat is al heel wat!

Eenmaal thuis lag er nog een ander werkje. De omslagdoek voor mijn schoonzus. Daar had ik 1 bol aan weg gehaakt en heb er nu nog 4 te gaan. Dat is een heerlijk werkje om zonder veel bij na te denken je handjes te laten wapperen en ondertussen over dat hummeltje te kunnen dagdromen. Bovendien is mijn schoonzus over ruim een maand jarig dus een goede keuze om hier maar even aan verder te gaan. De neushoorntjes komen daarna wel weer.

Plannen genoeg!


3 opmerkingen:

  1. Heerlijk, zo'n heel nieuw mensje, waarvan het gelijk voelt of
    ie er altijd al geweest is en direct zo "eigen" aanvoelt.
    Leuke spulletjes voor hem maken en elk nieuwtje koesteren.
    Geniet er met volle teugen van!
    Groetjes van Betsy

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Echt een schatje, die neushoorn. Je kunt het oogje er net zo goed later op borduren. Dat is in principe ook nog eens super veilig. Misschien kan je zoon nog een foto appen van 't dekentje?
    Toch wel nieuwsgierig ;-)
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh, wat een heerlijke beschuitmetmuisjesblogachtergrond... Op m'n telefoon kwamen de muizen ook door het middendeel heen en kon ik je bericht bijna niet lezen... 'Annemarie heeft het zwaar te pakken', dacht ik ...
    Wat heeft je leven opeens een andere dimensie erbij gekregen hè! Geweldig lief dat ze jullie ook steeds zo op de hoogte houden..
    Grappig die neushoorntjes! Dat komt vast goed als je eenmaal de manier van beschrijven gewend bent in het Engels wil je niet anders meer. Ik vind het duidelijker dan in het Nederlands...
    Maar de omslagdoek heeft voorrang lees ik, ook belangrijk.
    Fijn weekend, groetjes v. Elizabeth

    BeantwoordenVerwijderen