Hemelvaart

Hoewel de weermannen en vrouwen de hele week al aangekondigd hadden dat het vandaag grijs zou zijn viel het me toch een beetje tegen. Helemaal in contrast met gisteren. Wat een prachtige zonnige dag was dat!

Maar goed zo'n grauwe grijze dag waarop ik ook nog eens vrij ben geeft dan weer andere mogelijkheden. Zoals een beetje uitslapen en dat was helemaal heerlijk omdat ik gisteren al om 6.15 mijn heerlijke bed moest verlaten omdat ik naar onze vestiging in Heerlen moest. Dan is de 9.15 uur van vandaag een cadeautje.

Er was ook tijd om op het gemakje mijn boek uit te lezen onder het genot van een kop koffie, mijn mailbestand eens op te schonen, de achterstallige strijk weg te werken en eindelijk eens een opdoek over de keukenkastjes te halen. Dus tot zover de dag goed besteed.

Ook vond ik eindelijk tijd om de laatste draadjes van de vlaggenlijn af te hechten. Hij kan op de post.

Ik krijg het niet helemaal goed op de foto, maar dit zijn de kleuren. Op verzoek gebaseerd op de kleuren van het Bunzlau servies. Ik hoop maar dat ze hem mooi vindt.

Inmiddels begint het buiten wat harder te waaien en komt er hier en daar in het grijze zwerk een glimpje blauw te voorschijn. Maar eens bedenken hoe ik de rest van deze Hemelvaartsdag stuk ga slaan. Even de tuin in, een paar pennetjes breien of aan een nieuw boek beginnen. Of gewoon allemaal doen. Het mag allemaal op zo'n vrije dag want morgen mag ik gewoon weer werken.

Fijne Hemelvaartsdag!


PS: Ik heb te vroeg gejuicht want inmiddels kan ik dus nergens meer reageren op geen enkel blog. Het is me een raadsel maar weet dat ik al jullie blogjes lees!

Tussenpraatje

Tjonge wat gaat de tijd toch snel, het is al weer ruim twee weken geleden dat ik een blogje schreef. Niet dat er in de tussentijd niks gebeurd is hoor, de dagen rijgen hier supersnel aaneen met werk, zorg voor mijn vader, huishouden en andere gezellige zaken.

De vlaggenlijn is af en daarvan moet ik nog één draadje afhechten en dan kan hij op de post. Voordat hij met tante post meegaat zal ik trachten hem nog fatsoenlijk op de foto te krijgen. Ondertussen ben ik met een babyvestje gestart van drie bolletjes supersoft. Dat breit lekker weg en is lekker zacht, maar ik brei niet zoveel als ik zou willen.

Vorig jaar november was ik weer lid geworden van een sportschool om een beetje aan mijn conditie te werken. Ik haat sporten, maar ja het lijf moet natuurlijk wel een beetje in vorm blijven en aangezien ik na een dag werken mezelf er niet toe kan bewegen om thuis maar aan de slag te gaan met oefeningen en ik ook niet de stoute sportschoenen aantrek voor een flinke wandeling zat er niks anders op. Ik ging sindsdien iedere week (sloeg eerlijkheidshalve ook wel eens over) en begin mei was het tijd om met de personal trainer aan de slag te gaan om een goed schema op te stellen. Dat hoort bij het abonnement.

Mensenkinderen ik had spierpijn op plekken waar ik niet van wist dat daar ook spieren zaten. Maar het is voor een goed doel dus we zetten door. Alleen als ik ooit de loterij win dan wil ik een personal trainer voor mezelf. Want echt dat werkt echt.

Ik moest natuurlijk ook oefeningen doen met mijn vorig jaar geopereerde hand want hoewel ik daar best wel weer veel mee kon/kan was het nog niet optimaal. Dat vindt mijn hand niet leuk en is aan het muiten. Zo van jij wel sporten, jij lekker niet handwerken! Lekker puh!

Dus het is een kwestie van de boel een beetje in balans houden en dan komt het allemaal goed.

Soms komen dingen goed zonder dat je er maar enig moeite voor moet doen en dat is heel erg fijn. Al maanden kan ik vanuit mijn blog niet meer reageren op andere blogs. Heel erg jammer want ik lees jullie zo graag en soms is het leuk om even een berichtje kwijt te kunnen. Ik had Blogger al gemaild - geen antwoord - had wat zitten rommelen aan de instellingen maar zonder resultaat.

Toen ik vanavond mijn laptop opstartte kreeg ik een verzoek dat er updates moesten worden geïnstalleerd. Ik druk dan op doen en er komen dat wat gekke kreten op het scherm en daarna komt
de boel komt vanzelf goed. Zo ook vanavond en las ik daarna mijn vaste riedeltjes blogjes. Wie schetst mijn verbazing dat ik weer kan reageren. Ik begrijp er niks van maar ben er blij mee!

Zonder enige moeite kwam het gewoon goed. Nou dan zal het met die sportschool ook wel lukken.

Moederdag

Ik heb het altijd een beetje gek gevonden; moederdag! Waarom één speciale dag per jaar om je moeder in het zonnetje te zetten. Dat kan toch veel vaker.

Gelukkig heb ik dat altijd gedaan. Leuke dingen doen met mijn mama. Zomaar tussendoor eens een bloemetje voor haar meenemen, of we gingen gezellig ergens een lunch doen of we gingen een manicure doen. Dat zijn mooie herinneringen. Zeker nu ze er niet meer is en ik dus geen moederdag meer te vieren heb. Mijn moeder had altijd een perkje met lelietjes van dalen achter de caravan staan en die bloeiden zo overdadig dat ik jaren geleden een flinke pol van haar kreeg. Die pol zette ik in een pot, want anders nemen ze je hele tuin in beslag. Elk jaar in mei staat die pot vol met lelietjes en gister heb ik daar een bosje van afgeknipt en bij haar foto gezet. Haar moederdagcadeautje!

Raar is wel dat ik haar op zo'n dag toch een beetje extra mis. Raar omdat ik haar natuurlijk altijd mis, maar op moederdag net een tikkie extra. Eigenlijk ben ik gewoon stinkend jaloers op mensen die nog wel even langs kunnen gaan bij hun moeder.

Maar goed dat kan dus niet meer. Natuurlijk ben ik zelf ook moeder al heb ik mijn kinderen na de lagere schooltijden altijd voorgehouden dat moederdag onzin is. De zelfgemaakte cadeautjes en het ontbijtje - al dan niet op bed - dàt is leuk aan moederdag! Al dat commerciële gedoe is echt flauwekul.

Deze moederdag zaten allebei mijn kinderen in Marseille. Dochter is dit weekend bij haar broer, schoonzus en neefje op bezoek. Vrijdagavond vloog ze er naar toe en gisterochtend toen ik bij de kapper zat kwam de eerste foto van haar met Arthur. Ze hebben het leuk met elkaar en daar geniet ik ook weer van. Tot zover niets te klagen.

Zo kwam het dat ik vanmorgen in mijn uppie zat te ontbijten. Manlief is een beetje grieperig en was nog lekker terug gegaan naar bed om alle griepbacillen er uit te slapen. De wasmachine draaide, ik had een heerlijk kopje koffie en zat te luisteren naar de radio. Een prima begin van de zondag. En toen ging de bel! De bloemist! Met een gigantisch boeket! Voor mij!

Hadden die gekkies uit Marseille met toch verwend op moederdag. Wat een ontzettend leuke verrassing. Het werd ineens een hele andere zondag. Een zondag met een gouden randje. Mijn grootste vaas moest er aan te pas komen en hoe toepasselijk was het dat juist deze vaas van mijn moeder is geweest.

Haken, babyknuffelen en een beker!

Best jammer dat het zo'n koud weekend was. Ik heb nog steeds wat plantjes staan die de grond in moeten, maar het weer leende zich daar echt niet voor. Gister wisselden zon en buien zich in zo'n hoog tempo af dat het echt niet ging lukken om even de tuin in te gaan. Enfin misschien komende week, water hebben die plantjes genoeg gehad dus ze houden het vast nog wel even uit.

Elk nadeel heb zijn voordeel, aldus Johan Cruijff en dus kroop ik gister na gedane boodschappen op de bank met haaknaald en de vlaggetjes om  nu eens flink op te schieten aan de vlaggenlijn. Dat is gelukt. Alle vlaggetjes zitten aan elkaar en ik ben nu bezig om een toer met halve vaste als laatste toer te doen zodat het een stevige lijn wordt. Als dat klaar is dan zal ik de vlaggetjes nog even voorzichtig oppersen met een lauwe strijkbout zodat ze netjes glad zijn en dan kunnen ze op de post. Als de planning deze week niet in de war geschopt gaat worden dan moet dat lukken.

Vanmiddag mochten we op kraamvisite bij een oudcollega van mijn man.  De baby in kwestie, een meisje, is inmiddels al bijna 8 maanden dus het werd wel eens tijd, maar deze dame was 7 weken te vroeg geboren en heeft dus de eerste weken in het ziekenhuis gelegen en toen ze eenmaal thuis was moest ze natuurlijk verder aansterken en werd er mondjesmaat kraamvisite toegestaan en dan hebben familieleden en vrienden natuurlijk voorrang op oudcollega's. Heel logisch allemaal.

Maar wat een schatje, een pittig klein dametje met een ontzettend lieve lach. Een echte pretletter en ja hoor ze wilde wel even bij me op schoot zitten en een beetje spelen met een rammelaar. Toen ik haar even tegen mijn schouder aanhield zodat ze naar buiten kon kijken draaide ze haar koppie om en kreeg ik zomaar een dikke "kus". Ja zei haar moeder, dat doet ze sinds kort, dan komt ze even met je knuffelen. Zat ik daar zomaar even heel erg trots te wezen, dat zo'n klein meisje mij zo maar even uitkoos om mee te knuffelen. Ik hoop maar dat Arthur niet jaloers wordt als ik het hem vertel.

Dat apparaat had ik van de week nog aan de telefoon met FaceTime en voor de allereerste keer vertelde ik hem een verhaaltje voor het slapen gaan terwijl hij bij zijn vader op zijn borst lag. We hadden echt contact. Om op te eten, dat kind. Oh wat zou ik hem toch vaker even willen knuffelen.

Wat we Arthur zeker gaan vertellen is dat Ajax vandaag de KNVB beker heeft gewonnen. Als echte Amsterdammers zijn wij toch trots dat ons cluppie die beker nu heeft. Nu maar hopen dat ze woensdag zo goed spelen dat ze de finale van de Champions Leaque halen. Dat zou helemaal leuk zijn, al durven we zover nog niet te denken. Dat is pas woensdag. Morgen eerst met mijn vader naar het ziekenhuis voor controle van zijn gebroken arm. Hij hoopt vurig dat de boel na drie weken al genezen is en dat hij dan niet meer in die Sling hoeft, maar ik ben daar niet zo zeker van. Die zes weken zullen echt nodig zijn om het bot goed te laten helen. Dat wordt dus nog spannend.

Zo fijn is het dan dat je een werkgever hebt die het prima vindt dat je thuis werkt zodat je s'middags mee kunt met je vader. Dat scheelt een slok op een borrel.

Een mooie, maar drukke week dus voor de boeg met hopelijk goed nieuws voor paps, een beetje tijd om de vlaggenlijn af te maken, Ajax die naar de finale gaat én graag een beetje zon om mijn plantjes te poten. Alstublieft?