Vuurvogel vervolg

Op 1 augustus haakte ik de laatste meters aan mijn Vuurvogel sjaal en toen was het draadje op. Kwam ik net een stukje tekort én vond ik de sjaal een beetje aan de korte kant.

Na rijp beraad trok ik de stoute schoenen aan en mailde Jeanet van Blij dat ik Brei of het heel misschien mogelijk was dat er nog een extra bolletje gemaakt kon worden van de eindkleur.

Ze mailde terug dat ze dat niet zeker wist maar dat ze het zeker zou proberen. Even geduld alstublieft. Nou dat geduld had ik, de sjaal bleef onafgemaakt op de leuning van de bank liggen met een hele losse afhechting die gemakkelijk los te halen was zodat niet per abuis de boel ging rafelen.

Ik startte alvast met een nieuwe sjaal met een andere bol unicat in het South Bay patroon en wierp af en toe een blik op de Vuurvogel die geduldig lag te wachten.

We waren nog maar net terug van vakantie toen ik opnieuw een mail kreeg van Jeanet. Het was gelukt! Er was een bolletje van 200 gram van de eindkleur voor me gemaakt en dat lag gezellig op mij te wachten in Zeeland. Als dat een paar dagen eerder was geweest hadden we vanuit Frankrijk nog met een omweggetje even langs kunnen gaan, maar nu lukte dat niet. Gelukkig hebben we tante Post en die bracht van het weekend een pakje met een blauw bolletje!

Inmiddels heb ik de South Bay even geparkeerd en heb ik voorzichtig de losse afhechting van de Vuurvogel losgepeuterd, het bolletje aangehecht en ben lekker verder gaan haken. Eerst ga ik deze afmaken. Nu het echt herfst buiten is komt een nieuwe sjaal goed van pas en deze past mooi bij mijn donkerblauwe jas.

Ik ben zo blij met dat bolletje en vind het zo gaaf van Jeanet dat ze er voor me achteraan is geweest. Dat is toch echt de toegevoegde waarde van een echte handwerkwinkel. Jammer dat ze niet een vestiging in ons dorp heeft!