dinsdag 19 juni 2018

De draad weer oppakken!

Dat was best een lange blogpauze, al drie weken geen berichtje gepost. Niet dat ik denk dat de wereld op mijn schrijfsels zit te wachten, maar ik vind het zelf altijd zo gezellig om een blogbabbeltje te maken en andere blogs te lezen en dat is er flink bij ingeschoten de afgelopen weken.

Elke avond zat ik te leren voor het examen. Vorige week zelfs nog extra verlof opgenomen om nog even flink te stampen want afgelopen vrijdag was het zover. Om 7.15 zat ik al in de auto om naar Randwijk te tuffen om daar de twee examens te maken die voor deze studie nodig waren. Op veel vragen wist ik het antwoord maar of dat uiteindelijk het goede antwoord was moet ik maar afwachten. Ergens eind juli komt de uitslag en ik hoop vurig op een goed resultaat.

Al die tijd heb ik geen haaknaald aangeraakt. Mijn breiwerk - de roze ajoursjaal - lag te verstoffen op de brede leuning van de bank. Achteraf had ik het gewoon op moeten ruimen want nu ben ik bang dat het niet helemaal goed is gegaan. Wat steken er af gevallen en wel weer teruggezet en geen idee of het patroon nu weer klopt, maar dat is van later zorg.

Gister moest  mijn man naar het ziekenhuis voor een ingreep en heb ik voor het eerst weer zitten haken aan de blauwe omslagdoek voor mijn schoonzus. Een eenvoudig patroon maar dat helpt reuze goed om de zenuwen in toom te houden. Ik ben dan ook lekker opgeschoten. Vanmiddag mocht ik hem weer ophalen en had ik ook nog even tijd om een uurtje te haken. Heel ontspannend en ik heb besloten om de doek nu toch maar eens af te maken.

Ondertussen was mijn zwangere nichtje druk op zoek naar patroontjes voor een babydeken. Haar baby komt begin oktober en ze weten sinds kort dat het een meisje wordt en dus kan er nu kleur gekozen worden. Zelf was nichtje vroeger helemaal idolaat van roze - als ik een trui voor haar breide dan moest het altijd een roze zijn - en dus verbaasde me het niet dat dit dekentje ook iets met roze moest worden. Wij zijn in onze familie niet zo van de gender neutraal merk ik. Maakt mij niks uit.

Nicht had druk zitten zoeken op Pinterest en kwam met een aantal ideeën en uiteindelijk liet ze weten dat ze toch het liefst een dekentje met een Nijntje er op had. Nou dat moet lukken want ik heb in het verleden diverse Nijntje truitjes voor haar gebreid. Toch leuk dat de geschiedenis zich herhaalt.

Nu gaat ze de kleuren doorgeven en dan kan de wol besteld worden. Ik heb er veel zin in om er aan te beginnen. De leerboeken zijn opgeborgen dus de breipennen mogen weer te voorschijn komen. En ga ik mijn schade weer inhalen met het lezen van de avonturen van mijn medeblogsters.