zondag 16 juni 2019

Babyvestje en zo!

Een paar weken geleden werden goede vrienden van ons voor de tweede keer opa en oma. Van een jongetje dit keer. Een mooi ventje van ruim 9 pond en zijn naam is Ties.

Krap twee jaar daarvoor was Ties zijn zusje geboren en voor haar breide ik toen een wit truitje met een roze hartje erop en dus vond ik dat ik voor Ties ook iets moest maken en dook in mijn voorraadbak met wolletjes.

Daar vond ik drie kleuren supersoft van de Zeeman. Een kobaltblauwe, een hele zachte blauw en een witte. 150 gram zou vast genoeg zijn voor een vestje. Een patroon vond ik bij Jessica Tromp en ging van start.

Inmiddels heb ik het rugpandje en één voorpandje af. Het gaat niet zo hard als ik zou willen, maar is het bekende gezegde niet: elke dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar? Dus rustig aan en het is een maat 62 vestje dus dat moet hij vast nog even aankunnen.

Supersoft is een fijn, lekker zacht garen en streepjes breien is erg leuk om te doen. Ik hoop het nog af te krijgen voor we naar Marseille vertrekken over een paar weken.


Ondertussen had ik op het blog van Jeanet van Blijdatikbrei.nl een hele mooie sjaal langs zien komen waar ik een beetje verliefd op werd. Ik mailde haar of ze het handgeverfde garen in de kleur van het voorbeeld nog op voorraad had. Dat had ze niet, maar zo vertelde ze, ze ging weer een heleboel wolletjes verven en ze zou me een foto sturen als ze ze weer had.

En zo geschiedde. In eerste instantie zou ik ze zelf gaan ophalen in haar leuke winkel in Arnemuiden, maar helaas ging ons geplande weekendje Zeeland niet door. Een lekkende verwarmingsketel en wat werkklussen zowel bij mij als manlief maakten dat we een keuze moesten maken en de hotel aanbieding moesten annuleren. Jammer maar lekkage kan een mens niet gebruiken eveneens als het missen van warm water.

Ik mailde Jeanet dus of ze de wolletjes en het patroon op wilde sturen. Dat wilde ze en dus kwam de postbode de strengen brengen. Prachtig! Echt prachtig!

Alleen nu moet ik het patroon nog onder de knie krijgen want dit is best een lastig patroon, maar oh zo mooi en dus kon ik het niet laten om vanmiddag alvast even te oefenen met een ander effen draadje om eens te kijken of me dat lukt. Tijdens mijn haakcursus in 2016 heb ik patroon leren lezen van een schema, maar het lezen van het uitgeschreven patroon vind ik nog een uitdaging. Gelukkig zit het er allebei bij dus met een beetje oefenen moet het te doen zijn.


Nieuwsgierig geworden naar welke sjaal het gaat worden? Kijk dan maar even bij Blijdatikbrei.nl en zoek op "Katharina", dan ga ik ondertussen even verder met het vestje voor Ties.

Fijne zondag nog!

zondag 9 juni 2019

Oma op afstand



Ik tel al weer af want vandaag over drie weken kunnen we ons kleinkind (en natuurlijk ons eigen en schoonkind) weer in de armen sluiten.

Arthur is nu 15 maanden oud en wat gaat zijn ontwikkeling hard! Dat ben je dan toch een beetje vergeten van je eigen kinderen. Zeker elke week facetimen we met elkaar en soms wel eens wat meer.

Laatst belde onze zoon terwijl Arthur luid brullend in de kamer zat. Op mijn vraag wat er allemaal aan de hand was zuchtte zoon dat Arthur hem een hele nare vader vond omdat hij iets gevaarlijks niet mocht doen. De kleine meneer was daar zo boos over dat hij niet stil te krijgen was en dus dacht zoon laat ik mijn moeder eens even bellen. Misschien helpt dat.

Arthur hoorde ons praten en kwam toch maar even kijken. Nog steeds huilend trok hij de telefoon naar zich toe en snikkend keek hij me aan. Wat is er allemaal aan de hand jongen vroeg ik hem. Vertel het eens aan oma? Heb je klachten?

Hmm toch wel gezellig die gekke oma aan de telefoon, misschien moet ik maar even stoppen met boos doen zag je hem denken. En jawel hoor het krijsen stopte en ook hier hielp afleiding weer goed. Vader en zoon waren gelukkig weer vriendjes. Het valt natuurlijk ook niet mee als je iets in je kleine ondeugende hoofdje hebt gehaald en dat mag dan niet van papa omdat die dat gevaarlijk vindt en dan krijg je van die stomme oma ook nog eens geen gelijk.

Het is erg leuk om met hem te bellen want hij gaat steeds meer kletsen. Papa en mama kan hij zeggen. Tot Tot is zijn speen en toetje kan hij ook. Regarde zegt hij als je ergens naar moet kijken (het is natuurlijk een Frans mannetje) en hij doet zijn uiterste best om oma en opa te zeggen. De O gaat al heel goed en oma lukt soms ook maar opa is een beetje moeilijk.

Stapelgek is hij op zijn opa, zodra die in beeld komt begint hij te stralen en roept HEE. En dan steekt hij een heel verhaal af waar je nog geen woord van verstaat, maar schattig is het wel. Gisteren zag hij opa en toen begon hij al met ooooooo daaaa. Nou bijna maar dat rekenen we ook goed.

We zingen samen liedjes door de telefoon en als we het repertoire bijna hebben gehad dan klapt hij in zijn handjes want dat is het laatste liedje, klap eens in je handjes.

Ook vind hij het soms leuk om een verhaaltje te horen. Dan verzin ik een verhaaltje over Dikkie Dik. Hij heeft de knuffel van Dikkie Dik en die ligt dan in de buurt terwijl hij lekker tegen zijn vader aankruipt en naar het verhaaltje luistert. Zo af en toe knikkend alsof hij het helemaal begrijpt. De verhaaltjes zijn nu nog kort maar over een poosje kan ik hem voorlezen via FaceTime en daar verheug ik me nu al op.

Gisterochtend kwam er een filmpje binnen dat hij met zijn vader in gesprek was. Mama moet meestal werken op zaterdag en dan zijn vader en zoon samen. Ze lagen nog knus in het grote bed en Arthur  was aan het oefenen met allerlei klanken en ineens zei hij: A tu  en nog eens A tu. Zoon natuurlijk helemaal juichen en prijzen goed zo. Je kunt je naam zeggen. En oh dat koppie wat was hij trots. A tu.

Het is niet altijd leuk om oma op afstand te zijn, want als een van drie ziek is of de crèche is onverwacht dicht dan is het zo naar dat je er niet even snel naar toe kunt om even bij te springen, maar het is wel heerlijk dat je met foto's, filmpjes en het facetimen wel op de hoogte blijft en goed contact kunt hebben. Ik realiseer me dat er zat grootouders zijn die om wat voor reden hun kleinkind helemaal niet mogen zien.

Nog drie weken en dan mogen we een hele week op hem passen omdat de crèche dan gesloten is en we tellen de dagen af!


Afbeeldingsresultaat voor cartoon oma met kleinkind



zaterdag 1 juni 2019

Uien!



De zaterdag langzaam opstarten in de tuin met koffie terwijl de hommels af en aan zoemen en zich te goed doen aan het nectar van mijn petunia's en campanula's omlijst met het heerlijke parfum van mijn rozen. Dat is klein geluk!

De laatste tulpen zijn uitgebloeid en nu nemen de vaste planten het over. Altijd weer mooi om te zien hoe er schijnbaar vanuit het niets weer een stevige plant groeit die met zijn bloemen kleur geeft aan zo'n tuintje!

Dit jaar had ik voor het eerst Alliumbollen geplant. Ik had in een tuinboek voorbeelden gezien van deze prachtige bollen die een border een beetje luchtig maken. Alsof ze de tijd tussen het voorjaar (de bollen) en de zomer (vaste planten) een beetje aan elkaar weven.





Madame Allium!





In eerste instantie dacht ik dat er helemaal niets op kwam van de 25 stuks die ik had geplant maar toch bleken er 5 die alsnog hun best kwamen doen. En ze stelden me niet teleur. Wat zijn ze prachtig!

Nu vind ik uien sowieso een prachtig gewas. Ze zijn goedkoop, brengen, brengen net een beetje extra in een gerecht en je kunt er de heerlijkste dingen van maken. Een goede pan uiensoep bijvoorbeeld! Je hebt er niet veel voor nodig, je eet lekker en desnoods kan de buurt ook nog mee-eten.

Die uien blijven er dus in. Zowel in de keuken als in de tuin.

Terwijl ik zit te genieten van mijn koffie en het zicht op al die bloemen krijg ik gezelschap. Dollie, onze tuinduif die in de winter altijd het terras komt stofzuigen en zo opruimt wat de mezen en mussen laten vallen aan voer, komt gezellig op het schuurdak een potje roekoe'en. Dat is een vredig geluid, samen met het gezoem van die hommels die komen ontbijten.

Nu gauw weer verder met mijn boodschappenlijstje en dan maar eens richting de markt en de winkels.







Een etagere vol blommen!

Roos Compassion en Metro zijn verliefd.

Ook al zo'n schoonheid!