De kerstdagen waren moeilijk maar ook mooi! Op kerstavond zat ik samen met onze kinderen, klein- en schoonkind bij mijn broer en schoonzus in hun prachtig versierde huis aan tafel. We waren totaal met 14 personen. De Franse familie had voor de wijn gezorgd, zoon en schoondochter voor het voorgerecht, mijn broer en schoonzus voor het hoofdgerecht, dochter en ik voor het dessert en mijn vader voor de chocolaatjes bij de koffie!
Mijn broer speechte en proostte op de zwager en goede vriend die hij verloren had en ook ik heb een woordje gezegd. Er waren collectieve tranen, we waren samen om die zo grote lege plek en zo werd het toch nog een mooie avond.
Deze week ben ik vrij omdat het bedrijf gesloten is en dat is fijn. Zo had ik tijd om Arthur vandaag op te halen zodat zijn mama eens een paar uur voor zichzelf had na die ongelooflijk drukke verhuizing. Het was een fijn vooruitzicht om hem zomaar even op te kunnen halen.
Maar eerst moest ik van mezelf nog een ander klusje doen. Alvast wat kleding van mijn lief uitzoeken en wegdoen. Die klus had ik steeds maar uitgesteld, maar moest er toch een keer van komen. En in het kader van eerst het zuur en dan het zoet ben ik daar vanmorgen toch maar aan begonnen.
Eerst de dingen die echt weg konden. Zijn ondergoed, oude sokken en oude kleding die niet meer goed genoeg waren om aan anderen te geven. Twee tassen heb ik gevuld en die zijn in de recycle bak voor textiel gedaan. De rest komt later.
Toen het zuur was gedaan en ik mijn tranen had gedroogd heb ik de tassen achter in de auto gelegd en ben ik Arthur gaan halen. Na een kopje koffie gingen we samen op stap. Eerst naar de markt want we moesten inslaan voor de lunch. Arthur mocht kiezen, een Franse lunch (warm eten) of een Nederlandse lunch (brood).
Hij koos voor brood! Helaas waren er amper kramen op de markt en dus kochten we verse broodjes bij de supermarkt en gingen toen naar de slager. In Marseille was Arthur goede maatjes met de slager, maar hier begint er ook al een vriendschap te ontstaan. De slager had net, de nog warme grillworst, in de toonbank gelegd waar Arthur verlekkerd naar keek. Wil je een plakje jongen? Alstublieft. En daar kreeg hij in iedere hand een dikke plak worst!
Bij de kaasman vroeg hij aan mij of hij mocht kiezen welke kaas. Nou dat hangt er een beetje vanaf welke kaas je wil, want oma houdt niet zo van geitenkaas. Nee boeren jong belegen moest het worden. Niet dat hij wist wat dat was, maar die zag er zo lekker uit. De kaasman sneed een stuk af voor mij en een dikke plak voor Arthur. Heerlijke kaas, echt lekker, keurde hij. En ook de kaasman lieten we achter met een tevreden glimlach om de mond.
Na zoveel lekkers had hij al zowat een lunch op maar een broodje ging er toch wel in en konden we aan ons tweede deel van het programma beginnen. Op naar de autowasstraat! Geweldig vond hij dat en hij was een grote hulp met het stofzuigen van de matjes. En maar kletsen, zo gezellig.
Daarna nog even naar het tuincentrum, want de vogelzaadjes waren op en we wilden nog wel even naar de opgestelde dorpjes kijken met de verlichte huisjes, schaatsbanen en draaimolens, maar helaas dat waren ze al aan het afbreken en was niet meer toegankelijk. Niet getreurd bij de planten kijken was ook leuk, zeker toen hij een plantje mocht kiezen voor op zijn kamer.
We brachten nog een pot met hyacinten langs bij mijn vader en dronken daar een kopje thee en toen naar huis. Hij lekker spelen met de playmobil en ik luisteren naar de top 2000 en naar hem kijken. Om 19.00 bracht ik hem thuis waar schoondochter heerlijk had gekookt en ik lekker kon aanschuiven. De eerste keer bij ze eten in hun nieuwe, zo gezellige huis!
Het is zo heerlijk om niet meer op afstand oma te hoeven zijn, maar hem gewoon een paar uur met hem door te kunnen brengen. Te genieten van zijn geklets, zijn vragen en het plezier wat we samen hebben.
Wie had dat kunnen bedenken dat ze zo vlakbij zouden komen wonen. Het is fijn en tegelijkertijd vind ik het ook zo zuur dat mijn man het niet meer kan meemaken. Hij genoot altijd zo van hem, was echt een super trotse opa. Aan de andere kant maakt Arthur het lichter. Hij is het zoet, dat het allemaal wat zachter maakt.
