Waarom Buddleja, Nou Daarom!!

Afgelopen vrijdag reed ik op het heetst van de dag van Gouda naar Hilversum. In mijn Fordje was het lekker koel door de airco, op de weg was het prettig rustig en de radio stond aan. Kortom alle ingredienten voor een plezierig autoritje waren aanwezig.

Op de radio was een gesprek gaande, daar viel ik midden in, maar het ging over de natuur. Een meneer vertelde vol passie over vlinders en hij raadde iedereen dan ook aan om een vlinderstruik in de tuin te zetten.

Nu vind ik vlinderstruiken prachtig en onlangs had ik nog een tikkeltje jaloers naar het exemplaar van mijn oom en tante staan turen. Groot en vol prachtige blauwe bloemtrossen heft deze zich hoog op in hun tuin en neemt daar zowat de halve border in beslag. Ik wilde ook wel zo'n struik maar heb in ons postzegeltje geen plek voor zo'n reus. Dacht ik!

De presentator van het radioprogramma was het met me eens en hij vertelde de vlinderman dan ook dat hij in hartje Amsterdam woont met een piepklein tuintje en waar moet je zo'n struik dan laten. In een pot, zei de vlinderman! Gewoon in een pot want je kunt ze heel goed snoeien en dan lopen ze weer uit en bloeien prachtig. Vervolgens hield hij een heel verhaal over waarom het zo belangrijk is dat we een vlinderstruik hebben omdat het met de vlinderpopulatie niet zo goed gaat in Nederland en dat is best zorgelijk. Zelfs in het allerkleinste tuintje zou een vlinderstruik moeten staan zo vond hij!

En zo kwam het dus dat ik zaterdag vroeg in de middag naar het tuincentrum reed om een vlinderstruik te kopen. Ik heb namelijk een grote terracottapot in de tuin staan die ik meestal vul met eenjarigen, maar dit jaar niet. Er hadden zich wat bosviooltjes uitgezaaid en die kregen gezelschap van een ooievaaarsbek en er groeide ook een vrouwenmantel in op. Ik vermoed dat Dollie de Duif hier schuldig aan is door die pot als toilet te hebben gebruikt, maar ik kon het toch niet over mijn hart verkrijgen om die planten te verbannen uit mijn pot en liet de kleine plantjes uitgroeien.

Nu zijn de viooltjes uitgebloeid en zouden de ooievaarsbek en de vrouwenmantel best een plekje in de border kunnen krijgen waardoor de pot vrijkomt voor de vlinderstruik. Eigenlijk wilde ik er eentje op een stammetje maar die hadden ze niet. Een behulpzame medewerkster raadde me aan om een hele gewone, goedkope te nemen en die eind februari flink terug te snoeien, dan heeft u elk jaar een mooie vertakte plant die uitbundig bloeit. Voor maar 6 euro werd hij van mij.

Ook ging er nog een prachtige, dieppaars herfstastertje in de kar en een grote pot met hardrose phloxen. De astertjes kleurden zo mooi bij de vlinderstruik dat ik die in een pot er voor heb gezet en de phloxen mochten bij hun soortgenoten in de border, want daar had ik een gat.

En nu hoop ik maar dat de vlinders de weg vinden naar mijn struik en dat ik zo mijn steentje bijdraag aan de uitbreiding van de vlinderpopulatie in dit land. Vooralsnog staan ze niet in de rij, maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat ze mijn struik vooral overdag bezoeken en dan zie ik het natuurlijk niet.

Wel is het een komen en gaan van hommels en bijen in de tuin. Een heerlijk zomers geluid, net als de kwetterende eksters die steeds komen drinken en de familie Koolmees die behalve komt drinken ook uitgebreid in bad gaat. Zo leuk om te zien. Ik heb er nog maar wat schotels met water bij gezet want het was niet aan te slepen met die warmte. Van een collega kreeg ik trouwens de tip om in een schaaltje met water wat steentjes te leggen zodat insecten ook makkelijk kunnen drinken. Vooral voor hommels schijnt dit goed te zijn want die houden niet van een nat fluwelen pakje.

Waarschijnlijk heb ik een bijzonder soort hommel in de tuin want deze gingen niet in het bakje met stenen drinken maar in een ander badje en namen daar ook direct een duik. Enfin het maakt mij niet uit als zij maar pret hebben.

Maar met die vlinderstruik ben ik blij!

De 1e pluim, dat er maar vele mogen volgen!

Zo zomers!

Genieten jullie ook zo van deze heerlijke zomer? Ik wel! Het is heerlijk thuiskomen na het werk en dan lekker genieten van de tuin. Elke avond lekker buiten eten en daarna fijn relaxen totdat de schemering invalt de de muggen ons met grote getalen komen pesten.

Er wordt niet gehandwerkt deze dagen. En niet omdat het te warm is maar omdat ik twee eigenwijze handen heb die niet mee willen werken. Bij het minste of geringste tintelen ze als een gek en omdat ik elke dag bij het wakker wordt al ruzie met mijn handen had ben ik maar eens verhaal gaan halen bij de dokter. Die sprak woorden als rust en fysiotherapie en wel van naalden maar die hebben geenszins te maken met brei- en of haaknaalden maar met andere enge dingen. Enfin het zal wel goed komen al is het errug lastig.

Geen handwerkje dus op zo'n lekkere lome zomeravond. Veel lezen, dat dan weer wel en dat is ook fijn. Soms, als de handjes goed gehumeurd zijn dan is een beetje rommelen in de tuin ook een ontspannend werkje. Wat oude bloemetjes uit de potten knippen of gewoon maar een beetje zitten staren naar een hommel die op zijn gemakje de honing uit mijn salvia's lurkt. Eigenlijk wordt een mens daar ook wel zen van.

Jammer is het wel want ik had nichtje nog wel een babydekentje beloofd en dat gaat nu echt niet lukken helaas. Ik moet haar het "slechte" nieuws nog vertellen en stel het steeds maar uit omdat ik zo hoop dat het snel over is. Iets met kop in het zand steken.

Ook voor Arthur kunnen er voorlopig geen vestjes of truitjes gebreid worden. Dat zal onze kleine man een zorg zijn want in Marseille is het nog veel warmer dan hier en Arthur ligt nu het liefst gewoon in een luier met soms, als ze naar buiten gaan een t-shirtje aan. Meneertje groeit als kool en heeft inmiddels al twee tanden en kan zich al heel goed omrollen van rug naar buik. Sinds dit weekend zegt hij ook opa! Natuurlijk zegt hij dat niet echt, maar hij heeft wel net deze klanken geoefend en het is zo schattig om dat triomfantelijke gezichtje te zien. Opa hier is trouwens reuze trots! We tellen de dagen af tot september als we hem eindelijk weer eens echt kunnen knuffelen!

Verder dus niet veel te melden want ook lang typen brengt de handjes uit hun humeur. Gauw weer terug naar mijn boek. Ik ben "mijn Provence" aan het lezen van Peter Mayle. Het gaat over de gebruiken in de Provence en ik leer een hoop nieuwe dingen over het gebied. Dat komt vast goed van pas als we in september in Marseille zijn.

Geniet van de zon en de zomer!

Zo'n zondag!

Wat een heerlijk lang weekend was het. Ik was vanaf donderdag vrij en die dagen wilde ik goed benutten. Eigenlijk zouden we met vakantie zijn, maar die moest voor de operatie van echtgenoot worden geannuleerd. Een mens kan natuurlijk niet tegelijkertijd op de operatietafel liggen en in het vliegtuig zitten. En gezondheid is belangrijker dan vakantie dus daar werd niet lang over nagedacht.

Manlief herstelt goed en dus keert de rust weer een beetje terug en daarom was het tijd voor wat ontspanning. Die ontspanning vind ik meestal in een handwerkje, een goed boek en in de tuin.

En wat is er heerlijker in de maand juni als de zon zo heerlijk schijnt om lekker in je tuintje door te brengen. Zeker als je daar de afgelopen weken geen tijd voor hebt gehad want het onkruid neemt het er dan van. Dat groeide de pan uit. Ik vind het altijd verbazingwekkend hoeveel onkruid je uit zo'n klein tuintje kan halen. Er was dus heel wat te doen en daar had ik dus ook lekker de tijd voor.

In de schaduw kunnen de nieuwe planten wennen

Niks is fijner dan s'morgens mijn bed uit te stappen en met mijn nog verkreukelde hoofd de tuin in te gaan. Daar is dan nog veel schaduw en met het eerste kopje koffie van de dag is het goed wakker worden met de wind door de haren die ook meteen de slaaprimpels uit het hoofd wegwaait.

Vanmorgen zat ik om half tien al buiten met als gezelschap een ekster die zachtjes zat te kwetteren in de boom naast ons huis. In die boom zit een groot eksternest en daar is dit voorjaar een behoorlijk aantal jongen groot gebracht. Nu zijn eksters deugnieten die de kleine vogels in de tuin vaak plagen, maar zo'n pas gehuwd stel met een nest vol kleine hummels was toch wel gezellig, zo naast het huis.

Door het dichte gebladerte kun je haast niks zien van het nest, maar horen des te meer. Pa en ma ekster hadden het er maar druk mee en aan hun verenpak is goed te zien dat ze afgepeigerd zijn. Als s'avonds het grut eindelijk sliep zaten pa en ma vaak op onze schutting nog even te zoenen (petje af hoor dat ze nog tijd vrij maakten om hun huwelijk goed te houden) en als er dan rumoer uit het nest klonk dan snerpte pa of ma een boze kreet richting het grut en was alles weer rustig.

Inmiddels zijn de meeste vogels het nest uit maar zo af en toe komt er een jonge ekster thuis eten en dan zie je pa of ma weer vliegen met snavels vol lekkers voor zo'n kind. Vanmorgen kwam pa of ma (bij eksters vind ik het lastig om te zien wie het mannetje of het vrouwtje is) me gezelschap houden. Of eigenlijk een klacht indienen want het waterbakje was leeg. Ik zat juist in de aarde te wroeten om dat ellendige zevenblad te verwijderen toen de ekster in de tuin landde en naar het bankje hipte en mij met enig gesnerp duidelijk maakte dat er water bijgevuld moest worden. Even vloog hij weg maar toen ik de schotel gevuld had kwam hij terug om te drinken. Even later zacht hij zachtjes te tetteren en ik nam maar aan dat dit een bedankje was.

De hele dag kwam hij even buurten. Steeds even drinken en een praatje maken en hij presteerde het om op de rand van de emmer te gaan zitten en daar met zijn snavel door het uitgetrokken onkruid te woelen en er een bende van te maken. Hij viste er warempel nog een dikke slak uit die hij smakelijk  op zat te peuzelen.

Het was een heerlijk tuindagje. Alle borders zijn weer netjes en de plantjes die we gister nog hadden gekocht staan op hun plek. Hier en daar waren er wat lege plekken in de border en omdat we nog het hele seizoen voor ons hebben vond ik dat we die gaten moesten opvullen. Goed excuus om gister even door het tuincentrum te lopen en wat planten te kopen.

Een duizendschoon en verbena doen hun best

Toen de zon te warm werd hield ik het tuinwerk voor gezien en zette een luie stoel neer en plantte daar mijn achterste in. Naast me een fles water, wat tijdschriften en een boek. De was wapperde in de wind, de bijen en de hommels vlogen af en aan en ik waande me in het paradijs. Mijn eigen paradijs.

Zo'n zondag dus!

De dahlia's waren in de aanbieding dus die brengen kleur.

Een Gazania en kuiflavendel vormen een mooi duo.