November

Oef wat is het al twee dagen grauw en grijs weer. Echt weer voor november! De natuur is bezig om zich terug te trekken voor de winter en trekt daarbij zijn grijze jas aan.

Zelf heb ik daar geen last van, maar ik kan me best voorstellen dat er mensen zijn die door dit grijze weer in een dipje schieten. Het weer heeft gelukkig geen invloed op mijn humeur, sterker nog ik vind dit wel gezellig. Alle reden om aan het eind van de middag, als het donker wordt de kaarsjes aan te steken en het gezellig te maken.

Lekker de keuken induiken en daar heerlijke stamppotten, stoofschotels en andere herfstkost te maken. Nog lekkerder is het om als je in je bed, heerlijk weggedoken onder je dekbed knus kan luisteren naar de wind die vlagen regen tegen de ramen striemt. Dat is natuurlijk alleen lekker als het droog is als de wekker gaat, want om door dat weer naar je werk te moeten is een ander verhaal. Al heb ik niks te klagen omdat ons Fordje dichtbij in de straat staat.

De handtherapeut vond het een goed idee om mijn handwerkprojecten weer op te pakken, mits ik dat niet te lang achter elkaar zou doen en ik dat met een dikke haaknaald of breipen zou doen. Een hele goede oefening voor mijn duim die nog steeds een beetje gepikeerd is. Kijk dat is nou nog eens leuke therapie.

Nu wil het feit dat november ook de maand is van een begin maken met de surprise. Ook dit jaar hebben we lootjes getrokken en moet ik een surprise maken voor een manspersoon uit mijn familie. Ik denk niet dat de betrokken persoon mijn blog leest, maar je weet maar nooit en daarom hou ik me nog even op de vlakte over wie het dan precies gaat, maar ik moest zo langzamerhand wel gaan verzinnen wat ik voor surprise zou maken. Altijd lastig.

Deze man verheugt zich er op om elk jaar tijdens de krokusvakantie naar Oostenrijk te vertrekken en daar te gaan genieten van de wintersport. Wat kun je voor zo'n wintersportliefhebber nu eens maken. Genoeg natuurlijk maar na even peinzen kreeg ik een idee. Ik ga een grote warme onderbroek breien want het is natuurlijk best koud in februari in de sneeuw op een berg. Daar kun je een paar warme billen wel gebruiken en bij zo'n surprise heb je een goed onderwerp om een prachtig gedicht bij te maken, want dat is ook zo'n traditie in onze familie. Een lang gedicht met hier en daar een komische noot zodat er ook nog gelachen wordt op pakjes avond. Niet geheel onbelangrijk.

Bij de @ction kocht ik twee grote bollen blauwe wol. Nou wol? Daar heeft het niet zoveel mee van doen, het is zo synthetisch als het maar zijn kan. 99% acryl en 1% polyester. Het is een mooie kleur blauw met een klein glitterdraadje dus het wordt ook nog eens een feestelijke onderbroek. Een bol is 425 gram en pen 9 of 10 wordt geadviseerd. En daarmee hou ik me dus keurig aan het advies van de handtherapeut.

Vanmiddag ben ik begonnen. Oh wat is het fijn om weer wat te kunnen doen! Max Verstappen reed op tv naar de derde plek en ik begon aan mijn onderbroek. Hoe knus kan november dan zijn? Heel knus. De schemering treedt in en ik ga de kaarsjes aansteken!

En toen ging het licht uit........

Gelukkig ging niet bij mij het licht uit maar bij mijn oude laptopje. De lieve schat was al 12 jaar oud en dan ben je als laptop meer dan hoog bejaard. Het zat er al een tijdje aan te komen maar toch kwam het afscheid onverwacht en deed het pijn.

Tja en toen kon ik geen blogjes meer lezen en niks meer schrijven want de app van Blogger wordt niet meer ondersteund op mijn telefoon dus was het even afkicken.

Ik wilde wel graag weer een andere laptop en was al een beetje rond aan het kijken, hier en daar eens advies gevraagd, vooral bij mijn eigen zoon want die heeft er verstand van en die heeft voor zijn oude moedertje mijn wensen geadviseerd en kwam met een aantal opties. Nu wilde het feit dat ik in oktober 12,5 jaar in dienst was en dit jubileum een mooi cadeautje bracht in de vorm van een jubileumuitkering en toen heb ik mezelf maar een mooie nieuwe beloofd.

Vandaag werd hij met de post gebracht. Nu was ik gewoon aan het werk maar de buren hadden het pakket aangenomen en het uitpakken was een feestelijk moment. Wat een schatje is het! Ik ben meteen verliefd. Zojuist heb ik hem ingesteld en nu kan ik alle blogjes die ik heb gemist inhalen en vooral kan ik zelf weer eens schrijven. Heerlijk.

Voor mijn hand was het wel even goed om niet te kunnen bloggen want die is nog steeds behoorlijk uit zijn humeur na een dag werken. De wond is mooi genezen en ik kan weer zelf koken sinds deze week en heb ik zelfs al weer een kwartiertje kunnen haken, maar toch zijn er nog best veel dingen die nog niet zo makkelijk gaan.

Jasper, mijn handtherapeut zegt dat ik geduld moet hebben en goed moet oefenen. Nou dat oefenen is geen probleem maar dat geduld wel. Het is nu 6 weken geleden en ik had allang weer hersteld willen zijn en alles kunnen doen, maar goed. Toch maar proberen geduld te hebben en ondertussen lekker genieten van mijn nieuwe speeltje want deze laptop kan zoveel meer dan mijn oude.

De foto's van mijn telefoon staan automatisch ook in deze laptop en zo kan ik alle foto's en filmpjes van Arthur lekker op een groter scherm bekijken. Hij is zondag al 9 maanden en hij is zo leuk! Begin november waren we even een weekend in Marseille en hebben we veel voor hem gezorgd zodat papa en mama even konden bijtanken en dan merk je dat je echt een band krijgt met zo'n mannetje.

Zo zaten opa en oma midden in de nacht met een heel klein lampje aan een hongerig mannetje de fles te geven. Zo'n ventje dat dan heerlijk bij je ligt en je met die grote ogen aankijkt dat is toch wel een grote rijkdom. We zien hem dan wel niet zo vaak maar de liefde is er niet minder om.

Gelukkig komen ze kerst in Amsterdam vieren en tellen we de dagen al af tot we ze weer zien. November en december zijn altijd gezellige maanden maar met dit vooruitzicht, mijn hele gezin bij elkaar met kerst dat geeft een extra dimensie. Licht in die donkere dagen! Heerlijk.

En nu ga ik gauw beginnen om al jullie blogjes van drie weken terug te lezen, want ik heb jullie gemist!