Van rozen én een beschermheer!

Ik heb even vrij en dat is heel erg lekker omdat ik zo gelegenheid had en heb om in mijn rouwtuin te gaan zitten om stil te staan bij het verlies van mijn lief dat afgelopen maandag alweer twee jaar geleden was. Het is fijn om zo'n dag dan niet hoeven te werken. Dochter was ook vrij en samen brachten we de dag door en s'avonds kwamen zoon en zijn gezin en mijn broer en zijn vrouw een hapje eten. Dat was fijn. 

De dag daarop ging s'avonds de bel. Ik verwachtte niemand maar ging toch kijken wie er aan de deur was. Daar stond mijn neef van 16 met een bos rozen in zijn hand. Na zijn zwemtraining kwam hij even langs omdat hij maandag moest werken en dus niet samen met ons kon eten, maar toch erg behoefte had om over zijn oom te praten. Omdat hij hem ook nog steeds zo mist. 

Wat een warmte en liefde mag ik toch ervaren van de mensen om mij heen. Dat is zo'n groot cadeau! En wat geniet ik van mijn mooie rozen! Het is dus maar goed dat ik even niet werk want dan kan ik er de hele dag van genieten. 

Pas volgende week vrijdag hoef ik weer te werken en voor mijn gevoel ligt er dus een zee van vrije tijd voor me, maar dat geeft me ook gelegenheid om zaken in en rond het huis aan te pakken waar ik anders niet zo snel aan toekom. 

De belastingaangifte riep nog en hier een daar een extra huishoudelijke klus, zoals de ramen lappen aan de binnenkant. Daar heb ik een hekel aan, mijn man deed dat altijd, maar nu moet ik er toch echt aan geloven. Zeker toen gisteren de kozijnenman langs kwam. (en ik me dus wel een beetje schaamde voor mijn vieze ramen). 

Want tot mijn grote schrik zag ik een tijdje geleden dat de ouderdom heeft toegeslagen in de kozijnen bij de keuken. De gaten vallen er in! En aangezien ik er voor moet zorgen dat het huis gezond blijft ben ik me gaan oriënteren op nieuwe, kunststof kozijnen! Vroeg hier en daar eens naar ervaringen van mensen die al zulke kozijnen hebben en gisteren kwam kozijnenman 1 op bezoek om de boel te aanschouwen en een offerte op te stellen. 

Kater Tim is doorgaans niet zo van het bezoek. Familie vindt hij tegenwoordig prima, maar bij vreemden neemt hij meestal de kuierlatten naar boven. Ik ging met de kozijnenman in de keuken zitten, gaf hem koffie en luisterde naar zijn verhaal en daar kwam Tim aangewandeld. Hij ging bij mijn voeten liggen en toen we een rondje door het huis moesten maken om al die kozijnen op te meten volgde hij ons op de voet! Ik heb een waakpoes! Het was een aardige vent, maar toch vond ik het heel grappig dat ik een kleine, grijze beschermheer heb. 

Na de lunch ging ik de tuin in om daar eens orde op zaken te stellen en ook daar kwam Tim me assisteren. Het was heerlijk buiten en aan het eind van de middag was de GFT kliko vol en de helft van de tuin weer netjes. Dan kunnen we de paashaas met een gerust hart vragen om zondag eieren te verstoppen in de tuin, want Arthur en Laurens komen een weekend logeren en Arthur hoopt heel erg dat de paashaas langskomt. 

Genoeg te doen dus en dus moet ik nu mijn koffie maar eens opdrinken en aan de slag. De was van mijn vader moet gedaan, de planten willen water, de wc wil een sopje en de ramen roepen ook. Maar eens zien of ik daar nog aan toe kom, want ik moet óók genieten van mijn mooie rozen! 

Knettergek

Vanmorgen was ik op mijn sportclubje. Zo'n sportclubje waar je in een uur tijd op zes banken allerlei oefeningen doet. Elke 10 minuten schuif je dan een bankje op. Terwijl ik op mijn derde bankje mijn conditie lag te verbeteren luisterde ik de conversatie af tussen bank 1 en bank 2. 

De dame op bank 1 had een keurige stem met Gooische allure en een flinke rollende R, de dame op bank 2 had een hele fijne stem om naar te luisteren en ze hadden het over alle wereldproblematiek. Daar valt natuurlijk genoeg over te zeggen en van de oorlogen die nu aan de gang zijn gingen ze naar de kabinetsformatie en toen we allemaal weer een bankje waren opgeschoven kwam het gesprek over de problemen dichter bij huis. 

Iemand die de dames allebei kende had relatie en/of psychische problemen. Allemaal heel naar en verdrietig natuurlijk, maar het is ook een beetje gek om dat allemaal aan te horen terwijl je ligt te gymmen  en ontwijken kon ik het niet want ze hadden nogal een harde stem. Uiteindelijk waren ze het er over eens dat het diep triest was en werd de voorgestelde therapie besproken en hoewel ze al die tijd nogal eensgezind waren werd met dit thema duidelijk dat de meningen verschillend waren. 

De standpunten werden van beide kanten uitgebreid toegelicht, de stemmen werden nog iets harder en ik lag net te denken zal ik ze vragen of ze hun klep willen houden toen de Gooische R boos uitriep: Knettergek wordt je van al die problemen van andere mensen! Waarop de vriendelijke stem in de lach schoot en vroeg, zijn we niet allemaal een beetje knettergek? 

Daar moest de Gooische R ook om lachen en schoven we weer een bankje op. Dat wil zeggen dat ik mijn rondje had gedaan en weer op huis aan ging. Daar at ik een boterham en dronk ik een kop koffie en toog naar de kapper om de grijze haren weg te laten werken en weer fatsoenlijk in model te laten knippen. 

Toen ik binnenkwam zat er een man in de stoel naast mij die in gesprek was met de kapper die hem knipte en terwijl mijn kapster de verf ging mengen hoorde ik die buurman zeggen: Ik voel mij hier niet meer veilig in dit land. Op klaarlichte dag wordt iedereen zomaar overvallen en die regering hier is ook niks. Iedereen is knettergek! 

Knettergek, dat was al de tweede vandaag. De kapper naast mij, humde maar zo'n beetje en de man vervolgde, dat hij hier in dit land niet meer wilde wonen. Hij had zijn boeltje gepakt en woonde nu in het buitenland. Oh ja, vroeg de kapper, en waar woont u dan. In de Dominicaanse Republiek! 

Toen hij klaar was stond hij op en zag ik dat het een boomlange man was, wat krom in de schouders en zeker al dik in de zeventig. Terwijl hij zijn portemonnee te voorschijn haalde keek hij mij en een andere klant via de spiegel aan en zei toen, nee hoor het is hier niet meer veilig, iedereen is knettergek. 

De man schuifelde naar buiten en de andere dame keek mij aan en zei in plat Amsterdams: Hij voelt zich hier niet meer veilig en gaat dan in de Dominicaanse Republiek wonen. Nou schiet mij maar lek! Dat heb ik natuurlijk niet gedaan want dat zou wel heel gek geweest zijn. 

Arthur zegt altijd dat ik een beetje gekke oma ben, maar het stempel knettergek wil ik toch niet hebben. 

Over Arthur gesproken, ik ga hem maar eens ophalen, want meneer komt gezellig een nachtje logeren. 

Tomaat (RVDM)

 Een paar weken geleden had ik zin in iets lekkers, iets zoets. Nu was ik toevallig in de buurt bij een groentejuwelier en daar kocht ik niet alleen een bakje vers fruitsalade, maar ook drie tomaten van zeer goede komaf. Tomaten met een stamboom zeg maar. Althans dat deed de prijs vermoeden, want ze waren erg duur. Maar goed altijd nog gezonder dan een taartje bij de bakker. 

Ze waren ontzettend lekker dus voor een keer prima. Het was half februari, buiten was het grauw en de regen kwam met bakken uit de lucht, maar heel voorzichtig begon ik te dromen van tomaten uit eigen tuin. Lekkere tomaten uit eigen tuin! 

Daarom ging ik naar de schuur en haalde de zak met zaai- en stekgrond, waste het plastic bakje af van mijn fruitsalade (ook al zo lekker), schepte een laagje grond in het bakje en daar legde ik een dun plakje van mijn stamboomtomaat op. Drukte de boel een beetje aan, goot er wat water op en deed het dekseltje erop en zette het op de vensterbank. 

Na een week of wat zag ik wat gebeuren en ja hoor daar kiemden de tomatenzaadjes. Ik liet ze zo staan tot ze met hun hoofd tegen het dekseltje stoten en haalde toen het dekseltje eraf. Elke ochtend als ik de luxaflex opendeed keek ik of ze het nog naar hun zin hadden en gaf ze peptalk. 

Vandaag heb ik ze alle acht heel voorzichtig verspeend en ze een grotere behuizing gegeven. Als het een beetje meezit dan heb ik van de zomer mijn eigen stamboomtomaten en dan kan ik zeker zeggen dat mijn aankoop een goede investering is geweest, maar zover is het nog lang niet. Al was het natuurlijk toch een goede investering want ze waren erg lekker en gezond. 

Ondertussen las ik in de blog van Elizabeth dat het al weer tijd is voor het recept van de maand. Ik heb al eens een recept gegeven van mijn schoondochter van een heerlijke tomatentaart, maar daar is het nu nog niet de tijd voor omdat die tomaten er nog niet zijn. 

Dan maar een recept van mijn eigen tomatensaus. Je hebt nodig:

• 2 blikken tomaten
• 1 klein blikje tomatenpuree
• 1 ui gesnipperd
• 2 tenen knoflook
• 1 laurierblaadje
• peper en zout
• theelepel oregano
• verse peterselie

In een beetje olijfolie fruit ik de uitjes en de knoflook even aan tot ze glazig zijn en schep dan de tomatenpuree erbij. Dat bak ik even heel zachtjes mee. Dan de tomaten uit blik erbij en de oregano en de laurier. Deksel op de pan en een half uurtje op een klein vuurtje zachtjes laten sudderen. 

Daarna kun je er vele kanten mee uit. Ik pureer hem eigenlijk altijd met de staafmixer (met de peterselie) tot een gladde saus. Je kunt hem gebruiken als spaghettisaus, maar meestal gebruik ik hem om lasagne te maken. 

Daarvoor heb je nog nodig:

• een grote zak gewassen spinazie
• een uitje gesnipperd en een teentje knoflook
• wat nootmuskaat
• een bol mozzarella
• geraspte kaas 
• bechamelsaus als optie.
• vellen gedroogde volkorenlasagne

In een wok fruit je het uitje en de knoflook even aan en schep dan in porties de spinazie erbij totdat alles geslonken is. Breng hem op smaak met nootmuskaat en wat peper. Ik pureer zelf de spinazie altijd tot een gladde laag omdat de lasagna dan mooier wordt én omdat Arthur het dan beter eet. 

In een grote ovenschaal maak je laagjes met eerst tomatensaus en dan spinazie. Op de middelste laag leg ik blokjes mozzarella en op de laatste laag, ik eindig altijd met tomatensaus strooi ik of direct de geraspte kaas of als ik zin heb om het te maken of in huis heb en als ik eters krijg en ik het wat luxer wil hebben breng ik nog een laag bechamelsaus aan. Dan gaat de hele handel 40 minuten in de oven op 180 graden en na het bakken laat ik hem nog 15 minuten staan voor ik hem aansnijd. 

Als ik over heb dan snijd ik de lasagne in stukken en verpak de stukken in bakpapier, daar weer een diepvrieszakje over (die kun je daarna opnieuw gebruiken) en zo heb ik een voorraadje van lekker en een gezond maaltje. 

En nu maar hopen dat mijn stamboektomaten goed groeien en veel tomaten opleveren.