maandag 22 februari 2021

Tuinpraatje

Wat een cadeautje was het weer dit weekend! Hoewel de tuin er in de sneeuw er ook prachtig uitzag vind ik een tuin in het zonnetje met de eerste toefjes groen ook wel weer leuk. 

Vrijdag een week geleden was ik lekker een dagje vrij en toen heb ik vast een voorproefje genomen op het nieuwe tuinseizoen. Ik had alle zakjes bloemenzaad verzameld en zaaibakjes gespaard. Die plastic bakjes van de druiven of van de sushi zijn prima bakjes om in te zaaien, want het zijn een soort van mini kasjes. 

Helaas had ik geen zaaigrond maar wel potgrond en gelukkig stond er nog een zakje met scherp zand in de schuur en daar maakte in een mengseltje van. Ik zaaide Afrikaantjes, petunia's, vlijtig liesjes, stokrozen en tomaten en ik deed een experiment met een paprika. 

Nu dik een week later is er al veel opgekomen alleen zijn de liesjes niet zo vlijtig, die laten zich nog niet zien, maar rustig aan we hebben de tijd. Dit jaar had ik tomatenzaadjes gekocht in plaats van plakjes tomaat op de aarde te leggen, hoewel dat ook goed ging. Nu heb ik dit gedaan met een stuk paprika. Toen ik laatst een paprika in stukjes had gesneden voor in het eten hield ik de kern over en dat ziet er eigenlijk prachtig uit met al die zaadjes zo keurig in het gelid. Ik had dit stompje met zaad bewaard in een plastic bakje en heb het vrijdag in een plastic potje met aarde gedaan. Aarde vochtig gemaakt en hup het plastic dekseltje erop. 

Op het blog van Moeskers Moestuin las ik dat paprika's erg langzaam kiemen dus ik verwachtte er niet zo veel van maar er piept toch al een pluimpje groen naar boven. 

Met al dat jonge grut op komst was het extra fijn om een rondje door het postzegeltje te maken. Daar is het nog een rommeltje omdat ik in het najaar de tuin niet echt opruim. Ik laat zoveel mogelijk liggen voor de vogels en de insecten zodat zij daar beschutting kunnen vinden. Die vogels maken daar dankbaar gebruik van en omdat al het vogelvoer in de sering boven de border hangt is het daar helemaal een rommel. Overal lege pindadoppen want je doet je best om lekker pindaslingers voor ze te rijgen, maar hun rommel opruimen ho maar. Een bezem erdoor is dus geen luxe. 

Ook moest de hortensia in de voortuin drastisch worden teruggesnoeid anders kunnen de buren straks hun eigen voordeur niet meer in. Dat ruimde lekker op. We hebben voldoende takken laten zitten waar al uitloop aan zit zodat we straks echt wel bloemen hebben. (hoop ik). 

Wat ook moest gebeuren is de vogelhuisjes schoonmaken, want er waren al diverse bezichtigingen geweest maar er moest nog opgeruimd worden. In elk huisje zat een nestje en zo schattig, in 1 nestje zaten nog de eitjes. Allemaal open gemaakt en helaas nog 1 eitje dat niet uitgekomen was. Zo mooi en zo broos! Toen we heel voorzichtig het nestje uit de kast haalden brak het helaas. 

1 klein verloren eitje!




En kijk daar zijn de sneeuwklokjes! Voorbode van de lente. Hierbij verklaren we het tuinseizoen 2021 voor geopend! 



vrijdag 19 februari 2021

CREA 5221 De D van.........

De D van Dromedaris.............


Ken je het verhaal van Aris

Aris de Dromedaris?

Aris woonde in een heel ver land

Dat bestond uit rotsen en heel, heel veel zand

En dat zand dat was Aris zat

Hij had het met zijn omgeving wel gehad

Er is nooit iets te beleven, ik loop me stierlijk te vervelen

Met als enig gezelschap een stelletje kamelen

Hooghartig en arrogant dat zijn die beesten

Nou ja niet elke Kameel natuurlijk, maar wel de meesten

Ze denken dat ze heel wat zijn 

Om dat buitje meer, nou mijn ene bult die mag er zijn!

In Lapland schijnt het leuk te zijn, ik denk dat ik maar is

Ga kijken of dat waar is!

Hij stapte met zijn hele hebben en houden

Uit het vliegtuig zo de kou in en werd toen prompt verkouden

Hij werd zo ziek, het sloeg gewoonweg op zijn bult

En hij gaf zich zelf de schuld

Lag daar maar in het ziekenhuis te malen

Hoe heb ik dit toch in mijn kop kunnen halen

En toen de artsen hem hadden opgelapt

Is hij gauw weer op het vliegtuig gestapt

En nu zit Aris heel tevreden in het warme zand

Ook met de kamelen heeft hij een betere band

Toen zij hoorden van Aris zijn malheur

Stonden ze direct met een pan soep aan de deur

Aris vindt ze aardig en zeker niet meer arrogant

Hij schaamde zich en dacht waar zat toch mijn verstand

Ik dacht niet na, was jaloers en had vooroordelen 

Nee eigenlijk is er helemaal niks mis met die kamelen

van vervelen is geen sprake meer, weg is het chagrijn

Aris heeft het weer naar zijn zin in de woestijn!


Het moraal van dit verhaal?

Goed zoals we zijn, zijn we allemaal!




woensdag 17 februari 2021

Mouwen en Mauwen

Een enkel plukje sneeuw in de tuin dat zich net in een kommetje van de border heeft genesteld herinnert nog aan de barre sneeuw en ijstijden van vorige week! Het was natuurlijk een prachtig gezicht maar als je er door moest dan was het andere koek. En ik moest er door. Gelukkig niet op de beide maandagen toen het bar en boos was, maar ik moest vorige week donderdag toch echt naar Leeuwarden voor het werk. Daar kon ik met de beste wil van de wereld niet onderuit. 

En ons Fordje had nog niet eens zijn wintersloffen aangemeten gekregen, die had zijn zomerslippertjes nog aan. Gelukkig wilde de garage zo lief zijn om een gaatje te maken om de banden te wisselen, maar op die zomerslippertjes moest ik wel de spekgladde straat uit. Enfin het is allemaal goed gegaan en zo reed ik heel comfortabel op schone wegen op een zonnige donderdag naar Friesland genietend van al die mooie winterse aanblikken. Wat is Nederland toch prachtig!

S'avonds breidde ik af en toe een paar toertjes aan de pontomuts voor mijn vriendin en die kwam dit weekend af. Gelukkig maar want ze kon vrijdag al onder het mes en dus is hij gister gauw op de post gegaan. 

Toen de muts klaar was zette ik zondag snel twee mouwen op voor de Paw Patrol trui van Arthur en die schieten nu al aardig op. Ik brei ze tegelijk dat vind ik makkelijker al wordt het natuurlijk steeds zwaarder. Helaas gaat de trui niet meer op tijd afkomen voor zijn verjaardag, dat is al bijna over een week en het pakket met zijn verjaarscadeaus is al onderweg naar Frankrijk. Het is heel erg jammer dat we er zelf niet naar toe kunnen met zijn verjaardag maar daar is niks aan te doen. 

Gelukkig is er zeer regelmatig contact via FaceTime en was hij stomverbaasd toen wij hem het dikke pak sneeuw in de tuin lieten zien. Onlangs had het in Marseille gesneeuwd maar dat was maar een paar centimeter en was niks vergeleken bij het pak dat hier nu lag. Hij had de kennismaking met de sneeuw in Marseille best leuk gevonden, vooral het sneeuwballen gooien, maar het was toch wel erg koud aan zijn handen. Toen zijn papa hem vroeg of hij dan naar Nederland wilde om in de tuin van opa en oma te spelen met de sneeuw was het antwoord dan ook een hartgrondig Non! 

Arthur was ook verbaasd toen hij de foto van poes Toontje zag, want die lijkt sprekend op de poes die regelmatig komt logeren bij hen dus hoe kon  poes Berlioz nu ineens bij opa en oma zijn. Hij begreep er niks van en dat is logisch natuurlijk. 

De eerste dagen na de sneeuw was er geen spoor te bekennen van Toontje maar na een paar dagen zag ik haar aan komen sluipen over de schutting en de tuin inspringen. Het was kostelijk om te zien hoe ze door die dikke laag sneeuw probeerde te ploeteren. Ze zakte er tot aan haar oksels in en vond het maar niks. Toen ging ze maar op de vensterbank zitten en maakte geluiden wat door moest gaan voor miauwen, maar dat leek nergens op. Madam wilde naar binnen en ging heerlijk op onze warme vloer liggen. 

Ze komt nu dagelijks een paar keer aanwaaien en dan moet er geknuffeld worden. We worden overstelpt met liefde. En dat is fijn natuurlijk, ik ben al dol op dat beest, maar het nadeel is dat ze wel veel zand mee naar binnen neemt. De vraag is, hoe leer je zo'n kat haar voeten vegen? 

Met haar vieze voeten op mijn bureaustoel. Zo kan een mens toch niet werken? 😀


zaterdag 6 februari 2021

B B B om code rood door te komen!

Het wordt dus code rood vannacht vanwege sneeuw, storm, ijsregen en vorst! Nou wij zijn er klaar voor. De rubberlaarzen zijn uit de schuur gehaald en het strooizout staat klaar om ons stoepje schoon te houden! Kom maar door met die winter. 

Ik hou niet van sneeuw, ja om naar te kijken op een kerstkaart of vanuit mijn raam in de tuin, maar vind het akelig om er door te moeten. Zeker als dat met de auto moet gebeuren, maar daar is nu gelukkig geen sprake van. Hoewel maandag moet ik eigenlijk naar Friesland, maar die afspraak kan afgezegd worden en dan hoef ik het huis niet uit. 

Wat heeft een mens nodig om zo'n code rood door te komen? Natuurlijk een warm huis, voldoende te eten en wat vermaak. Nou dat is hier geen probleem. 

We hebben:

Bruine Bonensoep en versgebakken Brood!

In de winter maak ik graag op zaterdag een vers pannetje soep en sinds ik De Bijbel van de Nederlandse Keuken kocht is een van onze favorieten soepen de Bruine Bonen soep! Het is even werk want de bonen moeten zo'n acht uur in de week gezet worden, maar ach terwijl zij badderen lig ik gewoon te slapen dus dat is geen punt. Het echte werk is alle groente snijden en wassen maar als die eenmaal gekookt zijn en met de kruiden bij de bonen in de pan zitten dan is het een kwestie van (een deel) pureren met de staafmixer en klaar is je soep! Ondertussen doet de broodbakmachine haar werk om een lekker waldkornbrood te maken en klaar is het avondeten. 



Terwijl het in de keuken allemaal soepeltjes verloopt heb je ook nog tijd voor:

Breiwerk

Vorig weekend mocht ik van de fysiotherapeut heel voorzichtig proberen hoe het voelde om een toertje te breien. Nou voor mij voelt dat altijd goed en mijn schouder was welwillig. Ik hoefde nog maar een toer of 10 voor ik het achterpand van Arthur zijn Paw Patrol af had en die tien toeren heb ik zondag verspreid over de dag gedaan. Dat ging goed. Ook heb ik dezelfde dag de pontomuts opgezet voor mijn vriendin. Die brei ik op een rondbreinaald en de trui van Arthur niet en dat leek voor nu even wat beter. Afgelopen week heb ik steeds een paar toertjes gebreid met tussenpozen zodat de schouder niet uit zijn humeur raakte. En dus schiet ik nu best lekker op.  Wat is ontspannender dan een breiwerkje onder handen te hebben met zo'n sneeuwstorm in aantocht? 

Om niet te lang te zitten breien maken we ook nog tijd voor een:



Boek

Hoeveel ik ook van lezen hou het komt er lang niet altijd meer van om eens weg te duiken in een goed boek. Dat is best jammer en daarom ging ik eens door de boekenkast want daar staan best nog wel wat boeken die ik nog niet gelezen heb en zo stuitte ik op het boek van Oek. Ik heb dit boek twee jaar geleden gekregen voor mijn verjaardag en dan is het altijd maar afwachten of het je smaak is. Ik kende deze schrijver wel van naam maar had nog nooit iets van hem gelezen, maar vanaf de eerste bladzijde pakte het verhaal me dus ben benieuwd hoe het verder gaat. Een prettige schrijfstijl heeft Oek met mooi taalgebruik. Ik vind het wel lekker weglezen. 

Nou met al die B's komen we de code rood wel door. Het begint hier al harder te waaien en het ziet er grauw en grijs uit! Ik ga de kaarsen maar eens aansteken. Gezellig! 

vrijdag 5 februari 2021

CREA2021 De C is van........

 De C is van Contactadvertentie

Laatst op het internet

Had iemand een contactadvertentie gezet

Hij was om en nabij uit negentientien

Dat kon je aan het taalgebruik wel zien

Een middelbare heer van stand

Wenscht kennis aan een dame uit het midden van het land

Een vrouwtje, niet van geldelijke middelen ontbloot

Om mee te huwen tot aan haar dood

Lieftallig, huishoudelijk, charmant en dienstbaar 

geen kinderen maar kleine handicap is geen bezwaar

Een vroolijk karakter, liever katholiek dan protestant

Brieven graag onder nummer 267 naar het bureau van deze courant

En op een morgen aan het ontbijt in IJsselstein of Wageningen

Lazen huwbare dames al die dingen

En wat dacht zo’n jongejuffer dan 

Komaan laat ik eens schrijven naar die man?

Een huwbare man van stand, dat is niet verkeerd

Zeker als je de twintig al bent gepasseerd

Dan hoop je toch niet als oude vrijster over te blijven

En gauw zetten die dames zich neder om een brief te schrijven

De heer van stand, ondertussen, keek reikhalzend uit naar de post

Is er iemand voor mij, die mij uit mijn eenzaamheid verlost

En jawel hoor al spoedig lagen er enkele brieven op de mat

Zoet geparfumeerde enveloppen, oh het was me wat

En die heer maar al die brieven lezen

Wie zou toch de allerliefste wezen

Wordt het juffrouw Truus uit Renswoude

Of zal ik meer van Josefien uit Tiel gaan houden?

Zoveel jongedames, hij vond ze allemaal even lief

Maar toch schreef hij naar Josefien een brief

Of ze hem een keer wilde ontmoeten

Met een roode roos zou hij haar begroeten

Plaats van handeling, station van Tiel op perron 10

Zou hij staan te wachten op zijn Josefien

Ze gingen samen naar een thee salon

En Josefien was zo charmant als ze maar kon

Had een verleidelijke oog opslag, was heel koket

En zo heeft ze de heer van stand in vuur en vlam gezet

Het duurde niet zo lang of de heer van stand

Zeeg op zijn knieën en vroeg haar om haar hand

Niet veel later luidden de huwelijksklokken voor dit paar

En schreden zij samen naar het altaar

En ze leefden met zijn tweeën 

Nog lang, gelukkig en heel tevreeen

Zo ging dat in die tijd, romantiek ten top

Die vlieger gaat vandaag de dag niet meer op

Tegenwoordig hebben wij Tinder

En daarbij is de romantiek echt heel wat minder

Nee dan zo’n contact advertentie in 1910

En de liefde van de heer van stand voor zijn Josefien!


#CREA2021