Waarom Buddleja, Nou Daarom!!

Afgelopen vrijdag reed ik op het heetst van de dag van Gouda naar Hilversum. In mijn Fordje was het lekker koel door de airco, op de weg was het prettig rustig en de radio stond aan. Kortom alle ingredienten voor een plezierig autoritje waren aanwezig.

Op de radio was een gesprek gaande, daar viel ik midden in, maar het ging over de natuur. Een meneer vertelde vol passie over vlinders en hij raadde iedereen dan ook aan om een vlinderstruik in de tuin te zetten.

Nu vind ik vlinderstruiken prachtig en onlangs had ik nog een tikkeltje jaloers naar het exemplaar van mijn oom en tante staan turen. Groot en vol prachtige blauwe bloemtrossen heft deze zich hoog op in hun tuin en neemt daar zowat de halve border in beslag. Ik wilde ook wel zo'n struik maar heb in ons postzegeltje geen plek voor zo'n reus. Dacht ik!

De presentator van het radioprogramma was het met me eens en hij vertelde de vlinderman dan ook dat hij in hartje Amsterdam woont met een piepklein tuintje en waar moet je zo'n struik dan laten. In een pot, zei de vlinderman! Gewoon in een pot want je kunt ze heel goed snoeien en dan lopen ze weer uit en bloeien prachtig. Vervolgens hield hij een heel verhaal over waarom het zo belangrijk is dat we een vlinderstruik hebben omdat het met de vlinderpopulatie niet zo goed gaat in Nederland en dat is best zorgelijk. Zelfs in het allerkleinste tuintje zou een vlinderstruik moeten staan zo vond hij!

En zo kwam het dus dat ik zaterdag vroeg in de middag naar het tuincentrum reed om een vlinderstruik te kopen. Ik heb namelijk een grote terracottapot in de tuin staan die ik meestal vul met eenjarigen, maar dit jaar niet. Er hadden zich wat bosviooltjes uitgezaaid en die kregen gezelschap van een ooievaaarsbek en er groeide ook een vrouwenmantel in op. Ik vermoed dat Dollie de Duif hier schuldig aan is door die pot als toilet te hebben gebruikt, maar ik kon het toch niet over mijn hart verkrijgen om die planten te verbannen uit mijn pot en liet de kleine plantjes uitgroeien.

Nu zijn de viooltjes uitgebloeid en zouden de ooievaarsbek en de vrouwenmantel best een plekje in de border kunnen krijgen waardoor de pot vrijkomt voor de vlinderstruik. Eigenlijk wilde ik er eentje op een stammetje maar die hadden ze niet. Een behulpzame medewerkster raadde me aan om een hele gewone, goedkope te nemen en die eind februari flink terug te snoeien, dan heeft u elk jaar een mooie vertakte plant die uitbundig bloeit. Voor maar 6 euro werd hij van mij.

Ook ging er nog een prachtige, dieppaars herfstastertje in de kar en een grote pot met hardrose phloxen. De astertjes kleurden zo mooi bij de vlinderstruik dat ik die in een pot er voor heb gezet en de phloxen mochten bij hun soortgenoten in de border, want daar had ik een gat.

En nu hoop ik maar dat de vlinders de weg vinden naar mijn struik en dat ik zo mijn steentje bijdraag aan de uitbreiding van de vlinderpopulatie in dit land. Vooralsnog staan ze niet in de rij, maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat ze mijn struik vooral overdag bezoeken en dan zie ik het natuurlijk niet.

Wel is het een komen en gaan van hommels en bijen in de tuin. Een heerlijk zomers geluid, net als de kwetterende eksters die steeds komen drinken en de familie Koolmees die behalve komt drinken ook uitgebreid in bad gaat. Zo leuk om te zien. Ik heb er nog maar wat schotels met water bij gezet want het was niet aan te slepen met die warmte. Van een collega kreeg ik trouwens de tip om in een schaaltje met water wat steentjes te leggen zodat insecten ook makkelijk kunnen drinken. Vooral voor hommels schijnt dit goed te zijn want die houden niet van een nat fluwelen pakje.

Waarschijnlijk heb ik een bijzonder soort hommel in de tuin want deze gingen niet in het bakje met stenen drinken maar in een ander badje en namen daar ook direct een duik. Enfin het maakt mij niet uit als zij maar pret hebben.

Maar met die vlinderstruik ben ik blij!

De 1e pluim, dat er maar vele mogen volgen!