Ik weet niet wat de headhunter bewogen heeft om nu juist onze zoon te benaderen voor de functie hier in Amsterdam, (natuurlijk omdat hij goed in zijn werk is Ă©n een aardige jongen is, zeg ik dan als trotse moeder, maar een zegen is het wel dat het hele gezin nu op maar 5 kilometer van me af woont.
Daar stonden we dan, op vrijdag 9 december op Schiphol, om Arthur en zijn mama op te pikken! Het was een blij weerzien en de "welkom thuis" ballon viel in goede aarde bij de kleine man.
Zaterdag vierden we Sinterklaas en oh wat was het genieten om zijn blije snoet te zien toen de buurvrouw na hevig bonzen een hand met pepernoten in de gang zwiepte en hij alle cadeautjes zag. Heerlijk om door zijn ogen te mogen aanschouwen.
Deze week kwam de verhuiswagen uit Frankrijk en met man en macht is er gewerkt om het huis ingericht en een beetje aan kant te krijgen. Wat een klus was en is dat. Ik heb diep respect voor mijn schoondochter hoe ze dat alles geregeld en georganiseerd heeft.
Ik moest gewoon werken, maar kon de dag dat de verhuizers kwamen thuis werken en kon Arthur bij mij blijven en zo liep hij de verhuizers niet voor de voeten. Hij heeft lief gespeeld en wat meer televisie gekeken dan zijn gebruikelijke limiet, maar dan kon ik wel mijn online meeting doen.
Afgelopen vrijdag was ik vrij en vanaf toen heb ik voor hem gezorgd tot zondagmiddag. Toen was zijn nieuwe bed klaar en het huis zover ingericht dat er echt gewoond kan worden. We hadden het erg gezellig met zijn tweetjes. We moesten naar de garage voor de bandenwissel, we zorgden voor een lunch voor de harde werkers en hebben samen voor ze gekookt.
Elke ochtend kwam hij rond een uur of 5 naast me in bed, kroop dicht tegen me aan en ging weer verder slapen tot een uur of acht. Echt genieten om echt oma te mogen zijn!
Heel erg dankbaar ben ik die headhunter want Arthur (en natuurlijk ook mijn kinderen, schoondochter en dierbaren) maken deze moeilijke maand lichter! Zijn enthousiasme, zijn vragen over ogenschijnlijk simpele dingen en zijn gezelligheid maken dat ik in die feestmaand, die voor mij géén feestmaand is, toch een lichtpuntje zie en ik de dagen wel doorkom.
Ohhh wat heerlijk te lezen Annemarie dat het inmiddels al zover is dat jullie allen dicht bij elkaar wonen. Dat zal zeker in deze moeilijke periode een grote steun zijn voor jullie allen. Omringd met alle warmte wens ik jullie een mooi samenzijn, en heerlijk die kleine lieve Arthur steeds om je heen te hebben lieve Oma!!!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Josephine,
đđ đđ đ
Zo ontzettend leuk en fijn voor jou! En wat is dit ongelooflijk snel gegaan!
BeantwoordenVerwijderenWat een heerlijk bericht Annemarie en natuurlijk is het gemis met zulke dagen heel sterk maar oh wat fijn dat de kinderen nu zo dichtbij wonen . Dat geeft toch een mooi licht zo voor kerst. Hele fijne dagen gewenst en sterkte
BeantwoordenVerwijderenWat fijn en dat net met deze dagen.
BeantwoordenVerwijderenGezellig zo'n klein ventje om je heen, geniet er maar van.
Wat fijn dat al je kinderen nu dichtbij wonen en je zo van Arthur genieten kan. Straks samen van jullie samenzijn genieten in deze moeilijke tijd.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat ze nu weer dichtbij wonen!
BeantwoordenVerwijderenWat geweldig fijn voor je dat ze nu zo dichtbij wonen. Mooi dat het zo heeft moeten zijn dat je juist in deze tijd ze zo onder 'moeders vleugels' hebt en dat ze je kunnen steunen in deze moeilijke dagen. Heerlijk ook dat jullie niet meer naar Schiphol hoeven!
BeantwoordenVerwijderenIk wens je warme liefdevolle dagen toe.
Heel mooi dat er toch een lichtpuntje in december is!
BeantwoordenVerwijderenWat een zegen, Annemarie! Zo fijn om je kinderen dichtbij te hebben. Goede dagen gewenst!
BeantwoordenVerwijderen