Wat een heerlijk herfstweer is het dit weekend. Gisteren had de zon even tijd nodig om goed voor de dag te komen, maar ze kwám en dat was fijn. Zo'n zonnetje geeft de wereld een mooie herfstgloed waar ik erg van kan genieten. Ik hou van de herfst en zo langzamerhand komen er ook weer wat herfstgerechten op het menu.
Ik kookte gisteren een lekker pannetje pompoensoep en dat vertelde ik in de gezinsapp mét de mededeling dat iedereen die daar zin in had welkom was. En ze hadden er zin in, aan het eind van de middag zat ik met mijn gezin en de kleinzonen aan tafel. Wij zaten heerlijk te kletsen terwijl de jongens aan het spelen waren. De speelgoedgarage is een groot succes trouwens!
Het was gezellig en de pompoensoep viel in de smaak. Dochter houdt van bakken en zij had een heerlijk brood gebakken voor bij de soep en als toetje een perencake. Erg lekker allemaal.
Vandaag was de zon al meteen present en dat was fijn om lekker even in de tuin bezig te zijn. Nu moest ik eerst naar het tuincentrum voor kattenbakgrit en daarvoor haalde ik Arthur op die gisteren al te kennen gaf graag mee te willen.
Het werd een gezellig uitje. Nog volop herfstplanten en sierpompoenenpompoenen, maar ze waren ook druk bezig om de kerstafdeling weer op te tuigen. En ook om de speurtocht uit te zetten die ze altijd in oktober doen. Arthur had al snel in de smiezen dat het dit keer om dinosaurussen gaat. Tot mijn verbazing kent hij die verschillende beesten ook nog bij naam. Ach zo leer ik ook weer wat. Voor de speurtocht moeten we weer terug, want die is pas vanaf 1 oktober te doen.
Natuurlijk dronken we wat in het tuincafé, dat hoort erbij, en zochten we niet alleen wat plantjes uit, maar kozen we samen ook een paar sierpompoenen. We sjouwden samen de zware zakken kattenbakgrit in en weer uit de auto en hebben samen de plantjes in de potten gezet en het rek weer gezellig gemaakt.
Daarna mocht hij de pompoenen schikken op het rek. Het duurde even voordat het naar zijn zin lag, maar nu is het weer een gezellig plekje. We bekeken nog even twee grote spinnenwebben. Hij vindt spinnen een beetje griezelig en toen hij web nummer 1 waarin een dikke spin had gespot vertelde ik dat dit Jasper was en dat hij niets doet, behalve muggen vangen.
Hij spotte nog een verlaten web waar een bij tegenaan gevlogen was en die heb ik maar even bevrijd door zachtjes een draadje van het web los te trekken zodat de bij loskwam en weer verder kon vliegen. We keken hem samen na en aanschouwden nog even een hommel die in de asters druk naar nectar aan het zoeken was toen Arhtur nog een web zag met daarin ook een grote spin. Hoe heet deze oma? Ehm, geen idee, ik had deze nog niet gezien.
Oh hoe zullen we hem noemen dan Oma? Er passeerden verschillende namen, maar uiteindelijk is het Francois geworden. We hebben Jasper en Francois verder met rust gelaten en zijn naar binnen gegaan, want een middagje bij oma in de tuin werken is leuk, maar even tv kijken zonder dat je kleine broertje om aandacht komt vragen is ook leuk. En binnen zijn geen spinnen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten