Nieuwe bewoners

Vanmiddag zat ik even in de tuin te genieten van alle bloeiende tulpen die zomaar ineens vandaag hadden besloten om hun kleuren tentoon te stellen en van de zon die uitbundig scheen, toen ik zomaar ineens visite kreeg van een verliefd stel. Ze zaten in de sering naast me en vroegen heel vriendelijk of ze het vogelhuis even mochten bezichtigen. Ze waren verloofd, hadden trouwplannen, maar het viel niet mee om een woning te vinden voor een knap prijsje. Nou en wie ben ik dan om een verliefd koolmees paartje de toegang te ontzeggen tot mijn vogelhuis. Het hangt er tenslotte niet voor niks. Het is een beetje vervallen, het stokje voor de voordeur hangt een beetje scheef en binnen zal het ook wel wat tochten want de tand des tijds heeft toegeslagen en her en der zitten er wat haarscheurtjes in de muren. Het hangt er al jaren en sinds de vorige bewoners, ik meen pimpelmezen, het pand hebben verlaten is het nooit meer opgeknapt laat staan geschilderd. Eigenlijk is het de hoogste tijd voor een nieuwe vogelwoning maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om op dit exemplaar een bordje "onbewoonbaar verklaard" te timmeren, want het is liefdevol in elkaar gezet door mijn toen 8-jarige zoon. Ik had ooit eens gezegd dat ik wel een vogelhuisje in de tuin wilde en dat had zoon in zijn oren geknoopt en samen met mijn vader heeft hij toen dit huisje getimmerd. Ik kreeg het voor moederdag en nog diezelfde dag is het opgehangen aan de schuurmuur en heeft het menig vogelpaar al van onderdak voorzien.

Ik vertelde dit verliefde stel dat ze gerust een kijkje mochten nemen, maar dat ze zich er niet zo veel van moesten voorstellen omdat de boel nogal vervallen was. Nou dat gaf helemaal niet spraken zij opgewekt en verheugd gingen ze een kijkje nemen. Na een tijdje kwamen ze terug en vroegen wat de huur was. Voor zo'n bouwval kun je moeilijk huur vragen toch, dus ik vertelde ze dat ze er helemaal gratis mogen wonen. Wat een blijdschap daar zeg, in mijn al uitlopende sering. Trouwplannen werden direct concreet gemaakt, familieleden kwamen een kijkje nemen en direct werd al begonnen met de grote schoonmaak en werd er al geshopt voor een nieuwe inrichting. Of ze de afgeknipte draadjes wol en borduurzijde mochten hebben, dan konden ze de gaten in de muren wel dichtstoppen en tocht het niet meer. Natuurlijk mocht dat? Of ze nog een voorkeur hadden voor bepaalde kleuren? Meneer Koolmees zei van niet, maar zijn verloofde gaf aan dat wat felle kleurtjes haar voorkeur hadden. Dan fleurt de boel wat op! De rest van de middag heb ik al die bedrijvigheid zitten te bekijken en het was zo gezellig dat er van lezen niks meer kwam, daar in die zon. Gelukkig zaten er nog wat pinda's in de koker die in de sering hangt zodat ze gezellig met de familie konden blijven eten.

Zo hebben we dus nieuwe bewoners in de tuin en ik hoop maar dat het een gelukkig huwelijk wordt en dat het huwelijk rijk bezegelt wordt met prachtige kinderen.