maandag 5 oktober 2015

1 vrouw over huishoudelijke ergenissen

Zo zat ik zaterdagmiddag op het bankje in het zonnetje te genieten van onze nieuwe tuin. Een kopje thee en een verse Libelle maakte het geluk compleet. Altijd weer een fijn moment als de boodschappen allemaal binnen zijn en netjes op hun eigen plekje in de (koel)kast liggen en de nieuwe bloemen geschikt in hun vaas staan te pronken in de kamer. Dan is het tijd voor mij en de Libelle. 

Ik lees de Libelle al jaren en meestal is het een gezellig moment. Soms is het vreselijk tuttig en oubollig maar ach, daar lees ik dan overheen en denk er het mijne van. 

Deze week was het leuk met veel woon-items en een interview met de Hoffmannetjes. Een beetje nietszeggend interview maar ach voor een zonnige zaterdagmiddag best te pruimen. 

Leuk vond ik de bladzijden waar honderd vrouwen over de ergernissen in hun huishouden repten. Heel herkenbaar en leuk om te lezen, zeker als net je eigen huis toevallig eens spic en span is. Dat gebeurt niet zo heel vaak en daarom is het extra genieten. Niet dat het hier altijd een zwijnenstal is, maar juist zo'n moment dat de boel extra goed gedaan is.

Ik ben dus blijkbaar niet de enige moeder die af en toe een heel servies kwijt is en dat dit dan bij zoonlief in zijn kamer blijkt te staan met enige vieze restanten erin. Gruwel. Ook hier kunnen spullen op de trap liggen (hun spullen) die daar kunnen blijven liggen tot ze volledig verteerd zijn, als ik ze dan van lieverlee maar eens naar boven breng en in de diverse kamers drop. 

Ook zo'n ergenis is een volle wasmand met schone, netjes gestreken wasgoed die ik even op de overloop parkeer. Natuurlijk is het handiger als ik die meteen uitruim maar ook ik ben wel eens moe en zet hem daar dan even neer. Als ik de volgende dag de schone was niet verdeel dan blijft dit ook liggen tot sint juttemis. Niemand die bedenkt dat daar wel eens schone eigendommen in zullen zitten. Grrr.

Soms is er na een lekker maaltje nog een restje over. Zonde om weg te gooien, zo'n eenpersoons maaltje vries ik dan in of breng het naar mijn vader. Het gebeurt dan nog wel eens dat een van de kinderen zegt, doe maar in de koelkast dat eet ik morgen wel op. Dagen later zie je achter in de koelkast dat bakje met het restje liggen. Tja dat kan dan regelrecht de kliko in. Meestal loopt het er dan zelf al naar toe. Zonde toch?

Wat ook gruwelijk is zijn alle haren die ik in de badkamer vind van alle familieleden. Ook mijn pruik is wel eens in de rui maar dan veeg ik die haren even met een doekje weg. Zo niet de gezinsleden die hun lange haren in het bad laten liggen of het gruis van hun baardhaar in de wasbak. Bleh.

En mijn eigen boetekleed? Hoe zit het daarmee. Nou eh ik zal het maar eerlijk bekennen ook ik laat natuurlijk diverse steken vallen in het huishouden. Afgelopen zaterdag nog een flinke. Ik had nieuwe bloemen gekocht, de bloemenwinkel had vier bossen bloemen voor een tientje in de aanbieding. In allemaal mooie herfstkleuren. Ik had dus zonnebloemen (van die kleinere) chrysanten in een herfsttint en een soort van dille en een bos schattige takjes met een bloemetje wat nog uit moet komen ook al in zo'n mooie tint. Ik wilde daar diverse vazen mee vullen en omdat ik daar niet direct tijd voor had tapte ik een emmertje water en parkeerde de bloemen daarin. Ik had geen rekening gehouden met de zwaartekracht van die lange bossen en flats daar lag de emmer om en al het water stroomde door de keuken en het bijkeukentje. En dan is het veel hoor. Gauw dweilen dus om de schade te beperken. En wat denk je, daar had de dweil helemaal geen zin in. Zaterdag is zijn vrije dag dus die kwam niet graag in actie. Dus hannesen met zo'n onwillige stok en toen donderde ook nog het opzetstuk van de dweilemmer en bij het erop klikken zat mijn vinger ertussen. #$%grrr#$# 

Ik heb dus even flink staan tieren, maar blauwe vinger of niet er moest gedweild worden. Het blijkt wel, die Libelle vrouwen hebben gelijk. Het huishouden is een bonk ergenis! 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten