Wat een heerlijke week hebben wij achter de rug.
Vorige week donderdag ben ik na een pittige schooldag als de wiedeweerga naar huis gereden en snel aan de kook gegaan. Ik had zoon gevraagd wat hij het liefste wilde eten en hij had aangegeven dat hij wel trek had in moussaka. Dat dus. Toen alle onderdelen (gehakttomatensaus - gebakken aubergines - bechamelsaus) klaar waren en alleen nog maar gemonteerd moest worden tot een moussaka, was het tijd om naar het station te vertrekken.
Wat was het heerlijk om de Thalys binnen te zien rijden en het kersverse gezin uit te zien stappen. Arthur werd in zijn wagen gelegd en mijn man boog zich over hem heen. Ik stond ietsjes verder en zag dat Arthur zijn opa bekeek met een frons en hem direct daarna begroette met een big smile. Opa zag ik daar op het perron smelten tot een plasje! Zo lief.
Thuis hebben we heerlijk met elkaar geknuffeld, gekletst en samen gegeten. Het was heerlijk weer dus lekker in de tuin met Arthur in zijn wagen erbij. Hij lag met grote ogen rond te kijken en telkens weer die glimlach. Wat een heerlijk mannetje!
Vrijdag waren we allemaal vrij zodat we optimaal konden genieten van dit belangrijke bezoek en zaterdag kwam de rest van de familie op bezoek en kon Arthur kennis maken met zijn overgrootvader. Wat een bijzonder moment was dat toen onze zoon zijn zoon bij mijn vader in zijn armen legde! Zoon en mijn vader zijn altijd dikke vrienden geweest en wat miste ik toen mijn mams!
Zo'n nieuw klein mannetje maakt een hoop emoties los, maar wat een mooie, extra verbondenheid ontstaat er dan in de familie. Het werd een mooie avond met een bbq in de tuin met als afsluiting een lekker vuurtje in de buitenkachel. (na toestemming van de buren natuurlijk). Schoondochter die geen tuin gewend is zag ik genieten bij het vuur. En Arthur sliep heel tevreden binnen in zijn wagen!
Maandag moest ik gewoon weer werken maar wat was het dan leuk om naar huis te rijden en te weten dat je dat mannetje weer ziet! Het is zo'n makkelijk kind. Slaapt de hele nacht door, is altijd vrolijk en trakteert je keer op keer op die prachtige glimlach!
Kortom ik heb van hem genoten. We hebben heerlijk geknuffeld samen, we hebben goede "gesprekken" gehad en we hebben gelachen. Twee maanden oud en al een echte pretletter met van die ondeugende lichtjes in zijn ogen en tevreden en vrolijk! Altijd vrolijk.
Ik heb hem de fles gegeven, luiers verschoond en hem in bad gedaan en dat ging allemaal met het gemak alsof het niet jaren geleden is dat er een baby in de familie was. Hij kroop in mijn nek als ik hem rechtop zette voor een boertje en heeft me -zoals dat gaat met een baby - compleet onder gespuugd. Ik heb hem alleen horen huilen als er echte honger was of een buikkrampje.
Dat in bad gaan was echt heel grappig want een babybadje hebben we niet meer. We hebben wel een groot bad, maar dat is nogal wat voor zo'n hummeltje. We hadden wel nog een gloednieuwe emmer van de praxis. Die hebben we omgetoverd tot tummy tub en daar badderde King Arthur prinsheerlijk in. Geweldig om zo'n klein, naar Zwitsal ruikend, mannetje in je armen te hebben. Het allerlekkerste luchtje van de hele wereld zo'n baby geur en zijn moeder vertelde hem al knuffelend: you smell like a real Dutch boy. En hij is natuurlijk ook voor de helft een klein kaaskopje! Of zoals zijn vader zegt: een half Amsterdammertje!
Het was een heerlijke week en natuurlijk was het moeilijk om afscheid te nemen. Opa bracht ze in alle vroegte naar het station (ik kon helaas niet mee want dat paste niet in de auto) en toen was het al weer voorbij. Arthur sliep lekker door, niet van plan om wakker te worden om oma gedag te zeggen en gelijk had hij want het was nog veel te vroeg. Dus snel een kusje op dat slapende bolletje en toen de auto in. Slik! Want nu duurt het weer een tijdje voor we ze weer gaan zien.
Gelukkig had ik een hele drukke schooldag gisteren waardoor er geen tijd was om al te veel stil te staan bij het gemis. Vandaag is het koningsdag en hebben we alle tijd om na te genieten van de mooie herinneringen en de vele foto's van het bezoek van onze King Arthur.
Haha, King Arthur nog wel... Laat Alex het maar niet lezen... Maar ik snap het wel hoor!
BeantwoordenVerwijderenWat zul je 100% genoten hebben en wat zal het daarna leeg en stil geweest zijn... Even afzien hè..
Heerlijk dat je hem zo mocht verzorgen en vertroetelen. En nu nog lekker na-genieten!