zondag 27 januari 2019

Tussen Kunst en Antiek

Vorige week las ik in een tijdschrift een klein berichtje over een Kunst en Antiekbeurs in de Grote Kerk in Naarden dit weekend. En dat leek me wel eens leuk.

Mijn eega en ik hebben er tegenwoordig lol in om door kringloopwinkels en antiek en curiosawinkels te struinen en zo'n kunst en antiekweekend is dan net een stapje verder. Bovendien is het een mooie tijdsbesteding op een regenachtige zondagmiddag. Je moet toch wat als de kinderen de deur uit zijn en je wil je huwelijk een beetje goedhouden. (grapje).

Dus stapten wij vanmiddag in ons Fordje en togen naar Naarden. Dat is hier amper 20 minuten vandaan en het is een wondermooi stadje. Jammer van die regen maar gelukkig was het droog toen wij van de parkeerplaats op de vestingwallen naar de Grote Kerk stekkerden.

Van te voren wisten we natuurlijk wel dat zo'n beurs hele andere koek is dan een kringloopwinkel en dat we misschien best iets moois zouden aantreffen maar dat dit hoogstwaarschijnlijk niet bij onze spaarpot paste. Nu dat was ook zo!

Aan de kerk waren grote witte tenten vastgemaakt alwaar de pret begon. Niet alleen veel van de koopwaar was antiek maar een groot gedeelte van de bezoekers ook!

Naast hele mooie dingen die we zagen, veel schilderijen en ook veel zilverwerk (waar ik veel van hou) was het ook heel leuk om mensen te kijken. Keurig opgedofte, tot in de puntjes geklede en gemake-upte dames schreden daar door de kerk. Met aan hun zijde al even keurige heren met een keurig strikje om den nek of een choker. Zo'n slab voor oudere heren die in hun overhemd worden gestopt. Die stonden dan weer keurig te keuvelen met een glaasje witte wijn in den hand over een detailtje zus en een detailtje zo op een schilderij en hielden de boel op in het gangpad. Kostelijk om naar te kijken.

Natuurlijk waren er ook heel gewone simpele mensen, zoals een struise dame met een vrolijk rood, warrig kapsel in een spijkerbroek met scheur op de knie die tegen een chique dame verkondigde dat zij en haar man veel van kunst hielden en dat ze soms best wat wilden kopen, maar dan moesten ze het allebei mooi vinden en ze moesten er voor gespaard hebben.

Ik werd een klein beetje verliefd op een zilver suikerpotje en bijbehorend melkkannetje. Ergens uit 1820. Best strak en met een mooi sierlijk randje aan de onderkant. Prachtig om naar te kijken, alleen toen ik het prijskaartje zag werd de liefde  direct in de kiem gesmoord. Bijna € 5000,00! Tja dat is geen partij voor mij.

Het was een mooie middag daar in Naarden en we hebben hele mooie dingen gezien, maar natuurlijk niks gekocht. Het allermooiste om naar te kijken was nog een zeer oud echtpaar. Ze liepen eerder tegen de negentig dan tegen de tachtig en liepen beiden wat krom. Piekfijn gekleed, echt om door een ringetje te halen schuifelden ze door de kerk en stonden stil voor een groot schilderij waar ze hand in hand van stonden te genieten.

Dus nu hebben mijn eega en ik afgesproken dat wij als we ook zo oud zijn nog eens naar zo'n beurs gaan. Tegen die tijd hebben we dan vast wel wat gespaard!






Geen opmerkingen:

Een reactie posten