Een week verder........

We zijn een week verder en de schuwe kat die in het asiel in een hoekje zat weggekropen verandert langzaam in een vrolijke huisgenoot. 

De eerste dagen bracht hij overdag boven door in het hokje bij de verwarmingsketel. Daar staan op de grond twee plastic boxen met boeken en daar lag/ligt hij graag boven op. Tussen die boxen en de muur is een kleine ruimte waar hij precies past. Ook daar lag hij veel. Omdat ik het zielig vond dat hij op het kale beton lag heb ik er een lekkere zachte handdoek neergelegd en een kussentje op de boxen. 

In de dagen dat ik thuis werkte ging ik af en toe even bij hem in de buurt zitten om zachtjes tegen hem te praten. Als hij dan begon te spinnen dan aaide ik hem over zijn koppie en hief hij zijn kin om ook daar gekriebeld te worden. Als ik zag dat hij het zat werd stopte ik onmiddellijk en liet hem weer met rust. 

Elke avond, steeds iets vroeger, kwam hij naar beneden en ging dan spelen. Ik heb een soort van veer voor hem gekocht die je met een zuignap op de vloer plaatst en waar een vogel aanhangt. Die vindt hij helemaal geweldig en mept er fanatiek tegen. Ook de balletjes vindt hij leuk, die mept hij door de hele gang. 

In de huiskamer, achter de stoel van mijn lief, heb ik een oud tuinkussen neergelegd en ook daar ligt hij graag. De stoel van mijn lief zelf, is ook een fijn plekje om een tukje te doen of om vanaf de leuning naar buiten te kijken.

Als ik op de bank zit dan komt hij ook miauwend naar me toe lopen en dan mag ik hem aaien. Dan heeft hij zijn staart hoog in de lucht met een krul eraan en spint luid. Vrijdagavond kwam hij op de bank liggen, tussen dochter en mij in. Je moet dan wel heel stil zitten want bij elke beweging schrikt hij en neemt hij de kuierlatten.

 

Eten doet hij vooral s'nachts en hij doet ook alles keurig op de bak. De brokjes die hij krijgt vindt hij lekker, maar natvoer, vooral uit die zakjes met gelei vindt hij erg lekker. Ik had een blikje natvoer gekocht van een schijnbaar goed merk, maar die bliefde meneer niet. Net als het kuipje paté van het huismerk van de appie. Die laat hij ook staan. Het is geen grote eter. Snoepjes blieft hij ook niet. 

Al met al gaat het bovenverwachting goed en heb ik het idee dat hij het naar zijn zin heeft. De asielmevrouw had gezegd dat ik er rekening mee moest houden dat hij er wel 6 maanden over kon doen eer hij contact zou maken. Hij had voor het asiel al twee huisjes gehad en bij allebei had hij heel veel stress door drukte en kleine kinderen en daar heeft hij echt een knauw van gehad. Zo zielig als je nog geen 16 maanden oud bent. 

Het is dus geen wonder dat hij nogal schichtig is en de kuierlatten neemt als ik voorbij loop. Al gaat hij dan niet meer helemaal naar zijn plekje bij de ketel maar wacht hij halverwege de trap tot voor hem de kust veilig is. Als ik zit, dan komt hij wel zelf naar me toe voor een knuffel en ook gaat hij steeds dichter bij mij of dochter in de buurt liggen als ze hier is. 

Hij ligt zich in ons bijzijn uitgebreid te wassen, rolt op zijn rug en slaapt beneden op zijn kussen ook op zijn rug met zijn poten in de lucht. Zo schattig om te zien. Ik heb het gevoel dat het helemaal goed gaat komen met Tim en hij hoeft niks en mag alles. Nou ja niet aan de meubels krabben, natuurlijk. Daar heeft hij zijn krabplanken voor. 

Vanmorgen heeft hij uitgebreid gespeeld hier in de kamer en nu ligt hij boven vredig te maffen en niet meer bij de ketel, maar in zijn mandje op de overloop. Het is zo fijn dat hij er is!