Weer naar school!

Vanmorgen was het dan zover. Om kwart over acht verliet ik het huis en wandelde door de mist naar het metrostation. Klaar voor mijn eerste schooldag! 

Eerste schooldag? Jazeker, de eerste schooldag voor de opleiding tot coach waar ik me de komende 5 maanden in ga bekwamen. 

Afgelopen jaar was het met de zorg voor en het overlijden van mijn vader een pittige eerste helft van 2024 en tegelijkertijd zat ik ook in het derde jaar van mijn weduweschap. Een jaar waar ik steeds meer bezig was met wie ben ik nu eigenlijk zelf, zonder mijn lief en hoe ga ik mijn toekomst nu op een beetje prettige manier zin geven? 

Daar ben ik zelf verantwoordelijk voor, want hoe lief en betrokken onze kinderen en familieleden ook zijn, zij hebben hun eigen leven en daar wil ik niet te veel op leunen. 

Dat waren best grote vragen en toen ik op mijn werk de vraag kreeg of ik wilde nadeken over een functie waar ik ook leiding moest geven, werd ik nog meer uitgedaagd om na te denken over wat ik nu wil. 

Eigelijk wist ik direct al wel dat een leidinggevende functie niet aan mij besteed is, daar word ik niet gelukkig van, maar waarvan dan wel? Even daarna overleed er een vrij jonge collega. Hij was al een poos ziek, maar de week voor zijn overlijden had ik hem nog aan de telefoon en hadden we nog een mooi gesprek. Zijn overlijden kwam niet alleen voor mij onverwacht maar ook voor zijn team. 

Het hakte er nogal in en ik werd gebeld door de leidinggevende om langs te komen om steun te bieden aan het team. Ik maakte mijn agenda voor de volgende ochtend leeg, reed die dag na het werk naar het dorp en kocht een mooi notitieboek, een vaasje, een witte roos, een waxinelichtjehouder met een led-lampje, een doos tissues en een fotolijstje. 

De volgende ochtend vroeg richtte ik een herdenkingsplekje in op de werkplek. De leidinggevende had een mooie foto en deed deze in het lijstje. We dronken koffie met elkaar en er was tijd en aandacht om stil te staan bij het verlies en herinneringen op te halen. Na afloop werd ik aangehaakt door een aantal collega's die nog even 1 op 1 wilde napraten. Toen ik terugreed naar kantoor dacht ik na over de vraag  waar ik nu blij van word en toen bedacht ik, dat ik blij word om er voor andere mensen te zijn. Gewoon een luisterend oor bieden. 

Met dat idee ben ik verder gaan zoeken, heb ik gesproken met andere mensen, heb ik nog een fijn gesprek gehad met de coach die mij zo fijn geholpen heeft in mijn rouwproces en langzaam ontstond het idee om zelf een coach te gaan worden. 

Nu is coach een vrij beroep en de ene coach is de andere niet, maar ik wil wel een goede coach worden en zijn en dus heb ik alles op een rijtje gezet en ben ik 4 uur minder gaan werken zodat ik nu elke vrijdag vrij ben en heb ik me ingeschreven voor deze opleiding. Ook om dat ik dit heel goed in mijn huidige werk kan gebruiken.

Het was best spannend om zo'n beslissing te nemen, maar het voelde goed en dus zat ik vanmorgen voor het eerst sinds jaren, op mijn 58e, weer in de klas! En leuk dat het was! 

De opleiding kent 5 modules en we zijn met 10 cursisten. De komende 5 maanden gaan we met elkaar op reis en deze eerste les kregen we een ontzettend aardige en bevlogen docent. Ze had de les zo goed ingedeeld, zo afwisselend en interactief dat het best bijzonder was dat we als totale vreemden voor elkaar binnen kwamen en aan het eind van de dag we allemaal het gevoel hadden dat we elkaar al aardig hadden leren kennen. 

Toen ik vanavond rond zes uur weer thuis kwam was ik erg moe, maar zeer voldaan! Natuurlijk zal het soms best pittig zijn, want ik leer iets minder makkelijk dan toen ik een stuk jonger was en moet ik ook echt tijd en energie vrij maken om te leren en de opdrachten te maken, maar gelukkig hebben we niet iedere week les en kan ik op de vrije vrijdag een hoop doen. 

Het zal me veel over mezelf leren en ik hoop het goed te kunnen toepassen in mijn huidige werk en heel misschien is het straks voor als ik over 10 jaar met pensioen ben ook nog iets wat ik dan kan doen in plaats van achter de geraniums te kruipen. In elk geval maakt dit besluit de toekomst die zo donker was al een heel stuk lichter!