Dit keer was mijn borduurtje bestemd voor een meisje van 13. Een meisje dat op de lagere school vreselijk gepest is en nu een nieuwe start gaat maken, of al gemaakt heeft dit schooljaar op het voortgezet onderwijs. Het kussen is aangevraagd door haar moeder die haar dochter een hart onder de riem wilde steken en haar vooral zelfverzekerdheid en vertrouwen mee wil geven.
Toen ik het verhaal van de moeder las werd ik even teruggeworpen in de tijd. Ook ik was op de lagere school regelmatig het slachtoffer. Ik kan me dus goed indenken hoe dit meisje zich moet voelen. Het was vaak hetzelfde groepje jongens die het dan leuk vonden om je in een hoek te gooien, je te stompen en te meppen, maar altijd zo dat de meesters en de juffen het niet zagen. En ik was een bange poeperd die niks terug durfde te doen. Een keer ben ik zo boos geworden dat ik een van die pestkoppen het hele schoolplein over gesleurd heb en hem de klappen gaf die ik normaal van hem kreeg. Natuurlijk zag onze meester dit wel, waarom zag hij het nooit als het andersom was, en moesten we allebei naar binnen om strafwerk te schrijven. Dat heb ik met plezier gedaan! Want wat gaf het een goed gevoel dat ik nu eens niet op mijn kop liet zitten, maar van me afbeet. De betreffende jongen liet me daarna met rust en ook zijn kornuiten hielden zich voortaan koest. Ik heb er geen trauma van overgehouden, maar het heeft wel wat met me gedaan.
Daarom heb ik voor dit meisje een blauwe vlinder (blauw is haar lievelingskleur) gemaakt en in elk kruisje heb ik kracht en vertrouwen gestopt. Ik hoop dat iedere keer dat ze naar haar kussen zal kijken ze daar een beetje krachtiger en sterker van wordt en zo wat meer zelfvertrouwen krijgt.
Het is toch eigenlijk te gek voor woorden dat er nog steeds kinderen zijn die zo gepest worden dat de rest van hun leven daardoor wordt beinvloed! Het gebeurt niet alleen op scholen, maar ook in bedrijven en zelfs in bejaardenhuizen zitten er mensen die hun plezier halen uit het vergallen van andermans leven. Schandalig toch?
Deze had ik gemist, wat een mooi gebaar dat borduurwerk, ik hoop dat het steun geeft en kracht. Het pesten ken ik alleen van de tv series gelukkig, Maar wat erg en het gebeurd nog steeds en overal zoals je schrijft. Hoor het van mijn oudste kleindochter, die neemt het op voor de kinderen die gepest worden, ben een tijd bang geweest dat zij het dan ook moest ontgelden, niks is minder waar gelukkig.
BeantwoordenVerwijderenLiefs OJA