Gisteravond had ik net de vaat in het machien gekieperd, de aardbeien van hun kroon ontdaan toen ik besloot om even het journaal te kijken. Nu met dat voetbalgeweld moet dat precies om acht uur, normaal zetten we het beeld nog wel een stil om later te kijken, maar manlief is EK fan dus dan weet je het wel.
Ik had eigenlijk zin in koffie maar beloofde mezelf dat direct na het journaal te gaan maken. Nog maar net had de presentator van het journaal verteld wat alle onderwerpen waren of het beeld plofte op zwart. Dat was niet de bedoeling. Ook de tijd op de stereo en DVD floepten uit dus er was iets met de stroom. Manlief zag de voetbalwedstrijd al aan zijn neus voorbij gaan dus die ging rap richting meterkast alwaar alle schakeltjes precies de goede kant op stonden. Een blik op straat leerde dat ook de buren zonder stroom zaten, want her en der werden deuren opengetrokken en geroepen dat de stroom eruit lag.
Er kwamen wat appjes binnen van mijn broer en zus, die ook zonder stroom bleken te zitten. Dat is logisch natuurlijk als je in hetzelfde dorp woont. Gedeelde smart is wel halve smart.
Het was dus buiten onze schuld. Nu hebben we vorig jaar ook al een flinke storing gehad omdat er hier iemand in de grote elektriciteitscentrale een verkeerd stekkertje uit een stopcontact had getrokken, maar nu achtte ik de kans klein dat er weer zoiets gebeurd was. Een ezel stoot zich in het gemeen niet twee keer......, enfin wat het ook was, er was geen stroom. En dus ook geen koffie!
Sjips geen koffie en daar had ik nu net zo'n trek in. In zo'n geval verlang ik hevig terug naar het pondspak gemalen koffie, een kannetje en een filter terwijl ik normaal gesproken zo blij ben met mijn apparaat waar George Clooney ook zijn koffie betrekt. En nu What Else?
Eerst de aardbeien dan maar, die lagen toch al ontkroond uit te druppen in de vergiet, wie weet was het dit keer een klein akkefietje en konden we straks wel koffie maken. Ook de strijkbout stond werkeloos te wachten, ik had eigenlijk een date met hem maar helaas die date moest ik afzeggen.
Gelukkig is het lang licht buiten en lag er nog een fijn boek wat nog lang niet uit is. Kopje thee gezet door water te koken in een steelpannetje en ik ging fijn aan de lees. Nood breekt wet.
Langzaamaan kwam het kroost thuis met nog een vriendin en werd het langzamerhand wat donkerder. Broer appte dat Liander aangaf dat om 22.15 uur de boel weer gerepareerd zou zijn. Even later hoorden we de brandweer uitrukken en ik ging alvast maar in alle lichtglaasjes een waxientje stoppen en in de grote standaard wat kaarsen. Gelukkig hadden we die op voorraad.
Even later zat manlief, nog een beetje sippig om de gemiste voetbalwedstrijd te kaarten met het kroost. Knus bij kaarslicht. Goh wat gezellig zei dochter, zullen we een chippie nemen. Dochters vriendin besloot maar om te blijven slapen het was veel te eng om in dat pikkedonker naar huis te fietsen. Broerlief appte weer dat het wel 01.00 uur kon worden voor het opgelost zou zijn. Met kaarslicht gingen we naar het toilet en bij kaarslicht poetsten we onze tanden en haalde ik mijn make-up eraf. Best romantisch allemaal. Om 03.15 moest ik naar het toilet en op de tast liep ik de trap af. Waar normaal de lantaarnpalen genoeg licht geven om s'nachts zonder licht aan te doen naar het toilet te gaan, nu was het echt heeeel erg donker buiten. En natuurlijk geen ster te bekennen omdat het erg bewolkt was.
Terug in bed begon ik me wel een beetje zorgen te maken want hoe moest dat nou in de ochtend. Geen stroom betekent ook geen warm water en dus geen douche. Ik moest er niet aan denken om onder een koude douche te gaan. Al piekerend over het naderend ongemak viel ik toch in slaap. Toen ik wakker werd knipperde mijn wekker vrolijk en vertelde me dat we al weer een uur stroom hadden dus kon er gelukkig gedoucht worden. Wat een opluchting en wat is een mens toch afhankelijk van stroom. Wat mis je dat als je het niet meer hebt. Tevreden stapte ik de badkamer in om fris gedoucht aan een nieuwe dag te beginnen. Daar schrok ik me te pletter want enige zwarte strepen liepen vanuit mijn ogen over mijn wangen. Toen bleek dat make-up verwijderen bij kaarslicht toch niet zo effectief is.
Onderweg naar mijn afspraak hoorde ik op de radio een Liander meneer vertellen dat alle gedupeerden van de stroomstoring een vergoeding zouden krijgen. Mooi, daar ga ik dan direct wat zaklantaarns en batterijen van in slaan, zodat wij er bij de eerstvolgende stroomstoring helemaal klaar voor zijn. En een pondspak koffie, een kannetje en een filter!
Nog een geluk dat je dus kennelijk op gas kookt!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Akkelien
O ja, wat een narigheid opeens met zo'n stroomstoring. Alles loopt meteen in het honderd. Wat zijn we toch aangewezen op stroomvoorziening. Wij koken ook nog eens elektrisch ...
BeantwoordenVerwijderenEn 's nachts zie je de dingen al helemaal niet positief meer en haal je je van alles in je hoofd! Misschien maar een generator-tje doen?