Klare sjaal!

Het was nog even buffelen maar het is me uiteindelijk gelukt om de Rafiki sjaal voor mijn vriendin op tijd af te krijgen. Het was een heerlijk project en eigenlijk is het ook een beetje jammer dat het nu af is. Ik heb er uiteindelijk een maand over gedaan. Elke avond probeerde ik wat toeren te haken en in het weekend vaak wat meer. Het unicat garen haakt heerlijk, wel even opletten dat je alle vier de draadjes om je haaknaald hebt maar als je dat eenmaal doorhebt gaat het makkelijk. Ook het kleurverloop van dit garen vind ik erg mooi.

Het ging er nog even om spannen of hij op tijd af zou zijn. Zondag moest ik nog 25 toeren en dat moest makkelijk lukken, maar toen was er visite en had ik minder tijd. Haastige spoed doet zelden goed en s'avonds voor het slapen gaan merkte ik dat ik een fout had gemaakt. De boel moest weer uitgehaald worden. Toen moest ik nog twaalf toeren maar het bed wachtte want maandag moest er gewoon gewerkt worden. 

Maandagavond hadden we met de afdeling een etentje omdat een van onze collega's ons gaat verlaten. Het is altijd gezellig om met ons ploegje uit eten te gaan, al was de reden nu een beetje zuur omdat we deze collega vreselijk gaan missen, maar eigenlijk zat ik een beetje op de wip. Om half tien ging ik naar huis en net op dat moment kwam de regen met bakken uit de lucht. Het werd dus een voorzichtig ritje. Thuis man en kinderen gauw gedag gezoend en snel aan de haak. Gelukkig om 10 voor twaalf haakte ik de laatste steken. 

Dinsdag uit mijn werk heb ik de draden afgehecht, dat waren er maar twee dus dat was snel gedaan. Gauw even foto's gemaakt en hem mooi ingepakt. Voor blocken was helaas geen tijd. Mijn vriendin is ook mijn buurvrouw en we hoorden door de muur al het geroezemoes van de visite. Daar ging ik met een bos pioenrozen en mijn sjaal. Zou ze hem mooi vinden? Ah wel ja zei manlief, tuurlijk zei dochter en als zij hem niet wil neem ik hem gewoon mam.

 

De jarige nam het pakje in haar hand en voelde er eens aan. Oeh zei ze, ik ben benieuwd. Wow, zei ze wat mooi. Zelf gemaakt? Op mijn ja zei ze, wat geweldig. Ze vond hem echt mooi, van teruggeven was geen sprake en ik was opgelucht, het is toch altijd maar afwachten of iemand van je eigen maaksels houdt. Het werd een gezellig verjaarsfeestje. 

Morgen gaan we met vakantie en stop ik wat bolletjes Roma in de koffer en ga ik in Mallorca lekker verder met de deken. Ook een fijn project, maar na de vakantie ga ik zeker nog een bol unicat bestellen en daar nog eens een sjaal van maken want het haakt wel erg prettig. Nooit gedacht dat ik na vijf haaklessen zoiets moois al zou kunnen maken. Ik ging de haakcursus eigenlijk doen als een stukje ontspanning na een heftig jaar vorig jaar met het overlijden van mijn mams, maar nooit gedacht dat ik er zo'n plezier aan zou beleven en meteen verslaafd zou worden. Las ik voor de cursus nog wel eens een boek, nu zit ik s'avonds te haken. Maar ach ieder heeft zo zijn eigenaardigheden. En nu ga ik de koffers pakken en morgen lekker even naar de zon met manlief.