zondag 2 oktober 2016

Slingers

Onlangs vond ik bij het opruimen van een kastje een Dinerbon. Helemaal vergeten dat we die nog hadden en gelukkig was hij nog geldig maar niet al te lang meer. Dat riep dus om actie. Er moest een reden verzonnen worden om uit eten te gaan. Natuurlijk heeft zo'n uitje helemaal geen reden nodig maar het leven is een feestje waarvoor je zelf de slingers op moet hangen dus waarom zou je geen reden verzinnen? Er is altijd wel iets dat je kunt vieren al is het nog zo klein. Ophangen die slingers!

Na even dubben en flink overleg met mijn lief welke reden we zouden kiezen waren we het al snel eens dat de reden zou zijn dat het dit weekend precies 28 jaar geleden is dat we elkaar ontmoet hebben. Tevreden reserveerden we een tafeltje in een restaurant wat aangesloten was bij de bon  (laat dit nu ook een van onze favoriete restaurants zijn) en gingen ons verheugen op ons etentje.

Gisteravond was het zover. De weergoden waren ons niet zo gunstig gezind want op het moment dat we deur uit moesten kwam het met bakken uit de lucht en onweerde en woei het als een gek. Je zou kunnen bedenken dat het een verkeerd begin van de avond was, maar wij hadden zoiets van ach de verkeerde slingers zijn nu even opgehangen, grepen een paraplu en trotseerden de elementen.

 In de stad bleek het bijna droog te zijn en het rook lekker op het Waterlooplein. Het rook naar herfst, naar regen, naar lekker eten en naar de houtvuurtjes van de woonschepen die in de Amstel liggen. Amsterdam was vrolijk, bruiste van levenslust en had er zin in. Wij ook.

In het restaurant was ons tafeltje nog niet klaar en werd ons verzocht om even aan een tafeltje in het loungegedeelte plaats te nemen. Daar in een hoekje zaten twee, al wat oudere echtparen, genoeglijk keuvelend aan een spannende cocktail. De dames met handen en armen vol goud, de heren met geruite broeken en een vest om de schouders geslagen. Het bleken Amerikanen te zijn en ze spraken vol lof over Amsterdam, how cute het allemaal niet was. Trots liep ik even later achter de prachtige ober aan die ons een tafel voor het raam toewees.

Naast ons nam ook een echtpaar plaats, hij een vriendelijke blonde man met een klein buikje dat een bourgondische levensstijl verried, zij wat groter, met een harde samen geknepen mond, een wat kille blik en een bril aan een gouden kettinkje op een volle boezem. Scandinaviƫrs en ik gok Zweden. Ze zaten zacht te praten en als zij hem aankeek dan werd haar blik zachter. Aan het tafeltje daarnaast in ons rijtje zaten twee heren met een Vlaamse tongval aan het bier en ook zij hadden samen veel plezier.

Het was druk in het restaurant en overal klonk het geroezemoes van mensen die tevreden zitten te keuvelen tijdens het verorberen van een lekker maaltje. Achter ons zaten vier Amsterdammers, de dames hoogblond, te schateren van het lachen met zo'n harde Amsterdamse ondertoon. Ze hadden het naar hun zin.  Kortom, iedereen in het restaurant had zijn eigen slingers opgehangen.

We hadden een heerlijke avond!


1 opmerking:

  1. Alleen al het feit dat je die dinerbon net op tijd terugvond was al een hele goede reden voor dit etentje! Al was dit ook een mooie reden: dat jullie elkaar al 28 jaar kennen.
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen