Ik zie zulke prachtige handwerken en andere creatieve dingen voorbij komen dat ik daar een klein beetje jaloers op ben. Al die prachtige Rozeta's bijvoorbeeld of de uitingen van de Crea 5219 en alle andere mooi gemaakte dingen die mij via blogs of via facebook getoond worden, ik geniet daar erg van.
Zelf schiet ik geen meter op met mijn Southbay sjaal en dat is niet omdat ik er geen zin in heb, maar omdat (alweer) een muitende, chagrijnige zenuw roet in het eten gooit. Meer dan tien minuten per dag haken zit er echt niet in en daar baal ik van, want wat is er nu lekkerder dan in deze herfsttijd s'avonds op de bank een uurtje te haken.
Enfin aanstaande vrijdag wordt de zenuw door een vakkundige chirurg tot de orde geroepen en daarna mag ik die arm drie weken niet belasten maar dan kan ik weer los.
Drie weken je rechterarm niet zo veel kunnen gebruiken is natuurlijk niet zo erg, maar vergt wel met sommige zaken enige voorbereiding. De tuin bijvoorbeeld moest nog winterklaar gemaakt worden en daarvoor hadden we begin november de tuinman ingeschakeld. Normaal gesproken doe ik dat zelf omdat dit ook veel te leuk is. Nu moest de seringenboom ook vakkundig gesnoeid worden en daar was een expert voor nodig.
Die expert nam niet alleen de sering onder zijn hoede, maar maakte dit jaar de tuin ook winterklaar. Wat een luxe was dat. Terwijl ik gewoon zat te werken - met uitzicht op de tuin - zag ik hem aan het werk en werd de tuin met de minuut mooier. Alle rozen ook eens een keer goed gesnoeid (ik heb ooit eens gelezen hoe dat moet en daar probeer ik me aan te houden, maar natuurlijk ben ik maar een amateur) en de borders gewied en nagelopen.
Alleen de bloembollen moesten er nog in. Dat is best een lastig klusje met een chagrijnige arm en daarom heb ik dat in etappes gedaan. Elk weekend zo af en toe wat bollen geplant en soms ook als ik thuis kwam van het werk en het was nog goed weer. Bollen planten vind ik eigenlijk vervelend werk, maar oh wat een plezier heb je daarvan in het voorjaar.
Gisteren had ik, tijdens het halfjaarlijkse tuincentrumbezoek met oom en tante mét etentje daarna, nog wat krokusbolletjes gekocht omdat die dit voorjaar wat minnetjes bleken te zijn. Ik houd een soort van tuindagboek bij en dat is erg handig om na te lezen of je er in een bepaald jaargetijde nog iets bij moet (wil) kopen of dat er iets anders moet gebeuren. Die krokussen heb ik net nog even gauw in de grond gezet, ze liefdevol toegedekt en ze een fijne winterslaap gewenst. Tot volgend voorjaar!
Het is een komen en gaan van vogels in de tuin en hier en daar bloeit er nog wat dus dat is allemaal gezellig om naar te kijken. Zeker als ik volgende week thuis moet werken.
De tuin is winterklaar. Nu mijn arm nog! 😀
Zelf schiet ik geen meter op met mijn Southbay sjaal en dat is niet omdat ik er geen zin in heb, maar omdat (alweer) een muitende, chagrijnige zenuw roet in het eten gooit. Meer dan tien minuten per dag haken zit er echt niet in en daar baal ik van, want wat is er nu lekkerder dan in deze herfsttijd s'avonds op de bank een uurtje te haken.
Enfin aanstaande vrijdag wordt de zenuw door een vakkundige chirurg tot de orde geroepen en daarna mag ik die arm drie weken niet belasten maar dan kan ik weer los.
Drie weken je rechterarm niet zo veel kunnen gebruiken is natuurlijk niet zo erg, maar vergt wel met sommige zaken enige voorbereiding. De tuin bijvoorbeeld moest nog winterklaar gemaakt worden en daarvoor hadden we begin november de tuinman ingeschakeld. Normaal gesproken doe ik dat zelf omdat dit ook veel te leuk is. Nu moest de seringenboom ook vakkundig gesnoeid worden en daar was een expert voor nodig.
Die expert nam niet alleen de sering onder zijn hoede, maar maakte dit jaar de tuin ook winterklaar. Wat een luxe was dat. Terwijl ik gewoon zat te werken - met uitzicht op de tuin - zag ik hem aan het werk en werd de tuin met de minuut mooier. Alle rozen ook eens een keer goed gesnoeid (ik heb ooit eens gelezen hoe dat moet en daar probeer ik me aan te houden, maar natuurlijk ben ik maar een amateur) en de borders gewied en nagelopen.
Alleen de bloembollen moesten er nog in. Dat is best een lastig klusje met een chagrijnige arm en daarom heb ik dat in etappes gedaan. Elk weekend zo af en toe wat bollen geplant en soms ook als ik thuis kwam van het werk en het was nog goed weer. Bollen planten vind ik eigenlijk vervelend werk, maar oh wat een plezier heb je daarvan in het voorjaar.
Gisteren had ik, tijdens het halfjaarlijkse tuincentrumbezoek met oom en tante mét etentje daarna, nog wat krokusbolletjes gekocht omdat die dit voorjaar wat minnetjes bleken te zijn. Ik houd een soort van tuindagboek bij en dat is erg handig om na te lezen of je er in een bepaald jaargetijde nog iets bij moet (wil) kopen of dat er iets anders moet gebeuren. Die krokussen heb ik net nog even gauw in de grond gezet, ze liefdevol toegedekt en ze een fijne winterslaap gewenst. Tot volgend voorjaar!
Het is een komen en gaan van vogels in de tuin en hier en daar bloeit er nog wat dus dat is allemaal gezellig om naar te kijken. Zeker als ik volgende week thuis moet werken.
De tuin is winterklaar. Nu mijn arm nog! 😀
Hè bah ... wat akelig dat je zo'n last hebt van die zenuw in je arm! Je laat het wel om hem dan te belasten... Sneu als je zo graag haakt en bezig bent!
BeantwoordenVerwijderenMaar gelukkig kun je nu wel naar een winterklare tuin kijken, en dat kan ik weer niet zeggen..
Dat komt omdat deze dame momenteel liever knutselt dan buiten de rommel gaat opruimen:)
Nou, sterkte bij de ingreep en ik wens je beterschap!
Intussen kun je vast ideetjes verzamelen voor straks...
Groetjes, Elizabeth
Oh ik moet ook de tuin nog doen maar ik heb een chagrijnig lijf ...haha
BeantwoordenVerwijderenSterkte met je arm, ik hoop dat je er veel baat bij gaat hebben. Niet leuk maar aan de andere kant alle tijd om allerlei blogs door te lezen podcast of vlogmassen te bekijken zonder je schuldig te voelen dat je eigenlijk iets anders moest doen. ;-)