donderdag 10 december 2020

Hoog bezoek!

Vorige week heeft het hier op een nacht kort gestormd en toen ik die ochtend beneden kwam waren bijna alle blaadjes van mijn seringenboom afgewaaid, op een klein aantal na die zich hardnekkig - en tegen beter weten in - vastklampen. Zo nu de blaadjes eraf waren kon ik vanaf mijn werkplek nog beter de vogels zien die dagelijks gebruik komen maken van al het lekkers dat er hangt. 

Want de pindakorven, de zaadsilo en de vetbollen hangen al weer een tijdje en het is een komen en gaan van vogels. Ik vind dat uitermate gezellig zeker omdat ik vanaf mijn thuiswerkplek een goed uitzicht heb op het vogelvolkje. Het roodborstje is weer terug en er zitten heel veel koolmezen, ik denk de koolmezen die in het nestkastje aan de schuur geboren zijn. Ook een dames en een herenvink, wat mussen, pimpelmezen en sinds kort ook weer een merel echtpaar. Vooral om die laatste ben ik blij want er waren maar weinig merels over in hier in de buurt als gevolg van een ziekte. 

Ook zit Dollie de Houtduif regelmatig in de tuin en natuurlijk de eksters, wat kauwen en de halsbandparkieten. Het is een gezellige boel en ik kan daar tijdens het werk erg van genieten. Niet dat ik de hele tijd maar uit het raam zit te staren, heus ik werk hard, maar soms ben ik bezig met een brief of een verslag en dan ben je op zoek naar de juiste verwoording of opbouw van een zin en dan kan het helpen om even naar buiten te koekeloeren. 

Het leuke is dat er ook andere vogels komen en dat je ze beter gaat herkennen, er komt ook wel eens een grote bonte specht langs, wat ik best bijzonder vind in een tuintje in de buurt van een stad, maar ook heb ik al een winterkoninkje gesignaleerd en gister een heggenmus. Nu zijn mussen niet zo bijzonder maar de heggenmus is hier in de buurt niet erg aanwezig volgens de postcode vogelcheck van de vogelbescherming. Dan vind ik het toch leuk dat hij dan toevallig net in mijn tuin komt lunchen! Een mooi vogeltje met zijn blauwgrijze kop en borst!

Sinds kort hebben we nog een bezoekster! Een jonge dame die over de schutting springt en in de tuin gaat liggen. Deze dame woont bij de achterbuurvrouw in de straat waar onze huiskamer op uitkijkt. (Wij wonen op een hoek). Afgelopen voorjaar hoorde ik regelmatig een poes miauwen en ik had niet zo gauw in de gaten waar dat geluid nu vandaan kwam totdat ik een klein grijs koppie boven de dakrand zag uitsteken van het huis aan de andere kant van de straat. Dat is oorspronkelijk een seniorenwoning met alles gelijkvloers en bestaat dus maar uit 1 woonlaag. Boven op dat dak stond een klein grijs katje heftig te miauwen dat ze eraf wilde. 

Haar eigenaresse stond er bij en keek er naar en zei somber, mijn man heeft haar er gisteren al twee keer afgehaald maar ze klimt toch steeds weer op het dak. Hij is nu niet thuis en ik heb hoogtevrees en als ik haar al naar beneden kan halen dan zit ze er een uur later weer. Tja wat nu. Uiteindelijk kreeg die boender toch door hoe ze weer naar beneden kon komen en was het afgelopen met haar dakavonturen en het dringende gemiauw. 

Een week of wat geleden zag ik haar over het dak van onze schuur sluipen, klaar om een ekster te grijpen die daar rond hipte, maar ja die ekster was ook niet gek en was al vertrokken voordat poes in de buurt was. Ik zag haar beteuterd kijken. 

En nu komt deze poes elke dag even buurten, als ik de achterdeur open doe komt ze aangerend en krijg ik allemaal kopjes en knuffels. Zo lief! We hebben er gewoon een tuinpoes bij. 

Vanmiddag toen ik zat te werken schrok ik van een schim langs het raam en wie zat er op de vensterbank? De tuinpoes en natuurlijk moest er even geknuffeld worden. Niet zo handig eigenlijk want het was meteen weer raak met niezen. Ik zou zo graag een kat willen hebben, maar ben ook erg allergisch voor ze. Zo jammer want ik vind ze zo leuk!

Maar goed nu heb ik toch een beetje een kat, een tuinpoes! De vogels komen er niet minder om, die voelen zich wel veilig in de seringenboom, maar ze houden haar wel in de gaten. Ze is er ook niet de hele dag, maar de halsbandparkieten gaan zitten krijsen als ze haar zien. Dan houden ze op met eten, gaan naast elkaar zitten en krijsen net zo lang totdat poes de kuierlatten neemt! 




1 opmerking:

  1. Heerlijk om er zo toch een poes bij te hebben! Gelukkig zijn de vogels niet gek en houden ze het poesje goed in de gaten. Die halsbandparkieten hebben een prima oplossing gevonden. Die zie ik hier in mijn Friese achtertuin nooit, wel allerlei andere vogeltjes. Wij misten de merels ook een hele tijd, gelukkig scharrelen ze hier nu ook weer door de tuin om de bladeren om te keren....

    BeantwoordenVerwijderen