zaterdag 12 december 2020

Mutsig tussendoortje!

Wat doet een mens het liefste op een druilerige, grijze zaterdag in december? Ik denk dat velen nu zullen antwoorden; een kerstboom kopen en die versieren! Maar dat deed ik dus niet vandaag. 

Ik startte de dag - niet heel vroeg hoor - met koffie en een handwerkje! Radio aan, een beetje naar de vogels turen in de tuin en verder helemaal niks, behalve dat handwerkje dan. En oh ja ik bakte een brood in mijn broodbakmachine dus het rook ook nog eens heerlijk in huis. 

Twee weken geleden ben ik met de Adriana sprei begonnen en die haakt heerlijk weg, maar dat project ligt nu even stil omdat er iets tussendoor kwam. 

Op twitter volg ik namelijk FeestjeOpDeDeurmat! Sinds de coronacrisis komen er via dat account regelmatig oproepjes om mensen, die eenzaam, ziek, jarig zijn of die wel een lichtpuntje kunnen gebruiken, een kaartje te sturen. Dat doe ik nu al een poosje en dat is en blijft leuk om te doen, al maak ik nu even geen kaartjes met een borduurtje erop! Dat komt misschien wel weer. 

Via dat FeestjeOpDeDeurmat kwam een oproep om mee te doen aan een HappyNewYearSwap. Ik had het natuurlijk weer niet goed gelezen want ik dacht dat het de bedoeling was om een pakketje te maken voor iemand, maar het is met zo'n Swap de bedoeling dat je ook een pakketje terugkrijgt. Nu was het mij daar niet direct om te doen, maar toen had ik me al opgegeven om een pakketje voor iemand anders te maken. 

Het "lootje" wat ik toegewezen kreeg is voor een dame in de 60 die veel van de natuur houdt, wandelt, kookt en knutselt. Nou daar kon ik wel wat mee. Er is een vast bedrag afgesproken om te besteden en ik bestelde al wat cadeautjes online. Een leuk boekje met allemaal wandelroutes door Nederland en iets om te knutselen. Nu is het leuke van zo'n Swap (tenminste dat denk ik want ik heb er nog nooit eerder aan meegedaan) dat je ook zelf iets maakt voor de begunstigde. 

Ik snuffelde haar profiel eens af en zag dat ze veel op pad is in de natuur en bedacht dat een lekkere muts misschien wel op zijn plaats was. Omdat de pontomuts een fijn en makkelijk patroon was en volgens mijn vriendin ook heerlijk zit nam ik dat patroon als uitgangspunt, maar dan zonder het gat voor het hoortoestel natuurlijk! 

Op slinkse wijze ontfutselde ik de lievelingskleur van de dame en zocht in mijn voorraad naar een mooi bolletje garen. Ik had nog een bolletje Rowan baby merino Silk in de juiste kleur en dat zou net genoeg moeten zijn. Het breit heerlijk weg en wordt, al zeg ik het zelf, erg mooi! 

Een heerlijk werkje dus voor een druilerige zaterdagochtend in december waarop het maar niet licht wilde worden. 

1 opmerking: