Ik heb even vrij en dat is heel erg lekker omdat ik zo gelegenheid had en heb om in mijn rouwtuin te gaan zitten om stil te staan bij het verlies van mijn lief dat afgelopen maandag alweer twee jaar geleden was. Het is fijn om zo'n dag dan niet hoeven te werken. Dochter was ook vrij en samen brachten we de dag door en s'avonds kwamen zoon en zijn gezin en mijn broer en zijn vrouw een hapje eten. Dat was fijn.
De dag daarop ging s'avonds de bel. Ik verwachtte niemand maar ging toch kijken wie er aan de deur was. Daar stond mijn neef van 16 met een bos rozen in zijn hand. Na zijn zwemtraining kwam hij even langs omdat hij maandag moest werken en dus niet samen met ons kon eten, maar toch erg behoefte had om over zijn oom te praten. Omdat hij hem ook nog steeds zo mist.
Wat een warmte en liefde mag ik toch ervaren van de mensen om mij heen. Dat is zo'n groot cadeau! En wat geniet ik van mijn mooie rozen! Het is dus maar goed dat ik even niet werk want dan kan ik er de hele dag van genieten.
Pas volgende week vrijdag hoef ik weer te werken en voor mijn gevoel ligt er dus een zee van vrije tijd voor me, maar dat geeft me ook gelegenheid om zaken in en rond het huis aan te pakken waar ik anders niet zo snel aan toekom.
De belastingaangifte riep nog en hier een daar een extra huishoudelijke klus, zoals de ramen lappen aan de binnenkant. Daar heb ik een hekel aan, mijn man deed dat altijd, maar nu moet ik er toch echt aan geloven. Zeker toen gisteren de kozijnenman langs kwam. (en ik me dus wel een beetje schaamde voor mijn vieze ramen).
Want tot mijn grote schrik zag ik een tijdje geleden dat de ouderdom heeft toegeslagen in de kozijnen bij de keuken. De gaten vallen er in! En aangezien ik er voor moet zorgen dat het huis gezond blijft ben ik me gaan oriënteren op nieuwe, kunststof kozijnen! Vroeg hier en daar eens naar ervaringen van mensen die al zulke kozijnen hebben en gisteren kwam kozijnenman 1 op bezoek om de boel te aanschouwen en een offerte op te stellen.
Kater Tim is doorgaans niet zo van het bezoek. Familie vindt hij tegenwoordig prima, maar bij vreemden neemt hij meestal de kuierlatten naar boven. Ik ging met de kozijnenman in de keuken zitten, gaf hem koffie en luisterde naar zijn verhaal en daar kwam Tim aangewandeld. Hij ging bij mijn voeten liggen en toen we een rondje door het huis moesten maken om al die kozijnen op te meten volgde hij ons op de voet! Ik heb een waakpoes! Het was een aardige vent, maar toch vond ik het heel grappig dat ik een kleine, grijze beschermheer heb.
Na de lunch ging ik de tuin in om daar eens orde op zaken te stellen en ook daar kwam Tim me assisteren. Het was heerlijk buiten en aan het eind van de middag was de GFT kliko vol en de helft van de tuin weer netjes. Dan kunnen we de paashaas met een gerust hart vragen om zondag eieren te verstoppen in de tuin, want Arthur en Laurens komen een weekend logeren en Arthur hoopt heel erg dat de paashaas langskomt.
Genoeg te doen dus en dus moet ik nu mijn koffie maar eens opdrinken en aan de slag. De was van mijn vader moet gedaan, de planten willen water, de wc wil een sopje en de ramen roepen ook. Maar eens zien of ik daar nog aan toe kom, want ik moet óók genieten van mijn mooie rozen!
Twee jaar alweer... Wat fijn dat je zoveel lieve familie om je heen hebt. En wat geweldig, de rozen, ga daar vooral van genieten. Die ramen lappen, dat vind ik persoonlijk ook niet leuk om te doen. En in ieder geval minder belangrijk dan die rozen!
BeantwoordenVerwijderenWat gaat de tijd (soms) snel, hè, maar wat fijn zo'n meelevende familie.
BeantwoordenVerwijderenEn de rozen? super lief!!
Wat een fijne familieleden heb jij! Je lief wordt duidelijk door meer mensen gemist dan alleen door jou, al is het natuurlijk voor jou het grootste gemis. Zo'n neef van 16 die rozen komt brengen, dat warmt je hart. Sterkte, geniet zoveel mogelijk van je vrije dagen en natuurlijk van je weekend met de kleinkinderen!
BeantwoordenVerwijderenWat een lieve wijze neef heb jij!
BeantwoordenVerwijderen