Ritme, Regelmaat en Rijkdom!

Deze week was ik fulltime oma! Maandag kregen zoon en schoondochter de sleutel van hun nieuwe huis en het is niet handig schilderen en verhuizen met een baby van 10 maanden over de vloer en een kleuter die naar school gebracht moet worden en later weer gehaald. 

Het was een heel ander ritme dan normaal en ook best wel lang geleden dat onze kinderen klein waren dus het was even wennen, maar omdat ik vrij was kon ik me helemaal op de jongens richten en het was zo gezellig. 

Om 8,15 uur moest Arthur op school zijn dus voor achten moesten we in de auto zitten. Baby in de buggy, naar de auto, baby in de autostoel, buggy inklappen en in de kofferbak, Arthur checken of hij de riem goed heeft vastgemaakt en gaan met die banaan. Bij school een parkeerplek zoeken, en dan de omgekeerde riedel en wandelden we het laatste stukje naar school. 

Het is bij de kleuters nog de bedoeling dat je mee naar binnen gaat en dat er dan nog een boekje gelezen wordt. Laurens parkeerden we dan even achter de zitjes in de leeskring en Arthur koos een boek uit. Er is een jongetje in de klas die helemaal gek is van Laurens, elke morgen aaide hij hem zachtjes over zijn hoofd. De eerste dag zei hij tegen mij, die baby groeit hard he? Ik heb ook een baby! Oh ja zei, ik dat is leuk en groeit die ook hard? Nee, zei hij, die moet er nog uit. Zijn vader schoot in de lach en vertelde dat het jongetje in september grote broer wordt en niet kan wachten tot zijn broertje er is. 

Laurens en ik gingen dan naar huis en dan was het tijd voor koffie en een beschuit met kaas. Na een stofzuigrondje kon Laurens dan lekker op de grond spelen. Hij is nu 10 maanden oud en een stevig mannetje. Hij kruipt en gaat staan als hij zich ergens aan vast kan houden en stapt dan langs de tafel of de bank. Het huis moest dus wel even babyproof gemaakt worden. 

Het is een heerlijk mannetje, altijd vrolijk en hij kan al best een tijdje zelf spelen. Als hij dat zat was dan kwam hij naar me toe en wilde bij me zitten en dan moest het repertoire aan liedjes worden afgedraaid. Ik werd de "wielen van de bus" eigenlijk wel een beetje zat, maar Laurens niet. Zijn hele gezicht straalde dan. Verder houdt hij erg van boekjes lezen, Nijntje is favoriet en hij knuffelt graag. 

Dat is erg lief, maar dat zorgde er ook voor dat ik er deze week bijliep als een soort oma Flodder, want door al dat geknuffel zat ik onder de vlekken. Dat gaf niks want het is allemaal liefde. Met een beetje geluk sliep hij s'morgens en s'middags nog een uurtje maar meestal maar amper een half uurtje en in dat halve uurtje probeerde ik dan mijn werkmail bij te houden, de vaatwasser uit te ruimen en het avondeten voor te bereiden. 

Arthur heeft een continu rooster en die haalden we halverwege de middag weer op en dan verdeelde ik de aandacht tussen beide heren. Als ik ging koken zette ik Laurens in de kinderstoel in de buurt maar op veilige afstand van het fornuis en ook dat vond hij heel gezellig. Zeker als je met een houten pollepel op het blad van de kinderstoel kan timmeren. Als zoon en schoondochter dan kwamen om met elkaar te eten en als zij na het eten hun verhuisklussen weer oppakten, dan zette ik het bad aan en gingen de heren in bad. Laurens mocht even lekker dobberen en die ging dan schoon in zijn slaapzak zijn bedje in. Zijn babymuziekje aan en  lekker maffen. 

Daarna viste ik Arthur uit bad en namen wij ruim de tijd om voor te lezen en dan was het ook voor hem tijd om te gaan slapen. Ik maakte alvast de lunchbox voor de volgende dag en genoot van de weldadige stilte die dan in huis hing. 

Tim kwam dan nog vaak even gezellig bij me liggen, maar hij ging ook regelmatig in Arthur zijn kamer liggen. Hij kent de jongens natuurlijk, maar is niet gewend dat ze er zo lang zijn. Als wij s'morgens vroeg nog even met zijn drieën in het grote bed lagen dan kwam Tim vaak even bij ons liggen op het voeteneind, hij koos zo zelf zijn momenten en had ook genoeg plekjes waar hij alleen kon zijn. Laurens vindt die kat geweldig, een paar maanden geleden merkte hij hem nog niet op, maar nu wel. Hij kruipt nu naar hem toe als Tim de kamer in komt en Tim komt steeds dichterbij. Gister gaf hij Laurens zelfs een kopje tegen zijn handje. Zo lief! 

Gister aan het eind van de dag gingen de heren weer naar huis. Het was een fijne week, in het begin even wennen, maar we hadden een goed ritme gevonden en een prettige regelmaat en daar gedijden ze goed op.

Oma is wel afgepeigerd, want je merkt aan je lijf wel dat die het sjouwen met zo'n baby niet meer is gewend. En ik ben natuurlijk ook nog een ontzettende kluns, want heb al met mijn vinger tussen de buggy gezeten en vrijdag bij het ophalen van school weer met mijn hand. Gelukkig had ik pleisters in de auto. 

En nu is het stil in huis en ga ik even poetsen en vooral de vloer dweilen en nagenieten, want het was zo leuk om ze zo dicht mee te mogen maken. 

Het was genieten met een hele grote G. Wat een rijkdom!