zondag 12 oktober 2014

Verspilling

Elke werkdag stap ik zo rond half acht in de auto om naar mijn werk te gaan. Tijdens dat 20 minuten durende ritje luister ik graag naar de Heer Ontwaakt op radio 2. Met een beetje geluk hoor ik dan even na half acht de soulplaat en voor ik het weet rijd ik de parkeerplaats bij het werk al weer op. Alleen als ik s'morgens direct naar een vestiging mag dan kan ik wat langer naar de "ideale man in de morgen" luisteren. Een gezellig begin van de dag! Nu las ik gisteren op twitter dat Sander de Heer mee gaat doen aan de uitdaging van het Voedingscentrum en Pierre Wind om minder voedsel te gaan verspillen! De ideale man in de morgen gaat mij en natuurlijk zijn andere luisteraars op de hoogte houden van zijn actie. Ik hoop wel net in mijn 20 minuten, maar ach anders volg ik hem gewoon op facebook.

Zo'n actie zet een mens aan het denken. Hoe doe ik dat eigenlijk zelf met voedsel verspillen. Ik heb toch een gedegen opvoeding gehad van mijn moeder die ons leerde dat je voedsel niet zo maar weggooit. Dat is zonde. Eerlijk is eerlijk ik doe dat ook niet vaak. Of liever gezegd deed dat niet vaak. Ik was namelijk mijn eigen kliko. Ik at alles op! Dat blijft natuurlijk niet zonder gevolgen. Al dat "zonde om weg te gooien" eten is zo blij dat het uiteindelijk toch niet in de kliko verdwijnt dat het uit pure dankbaarheid voor altijd bij je wil blijven en het nestelt zich gezellig op je heupen, je achterwerk, buik en bovenbenen. En probeer het dan nog maar eens weg te krijgen. Gaat niet lukken niet. Althans mij niet. Ik ben daar een ongelooflijke slapjanus in en al is het een poosje gelukt om wat minder van dat extra gewicht mee te zeulen, ik hoef maar even uit de band te springen of ze zijn weer terug. 

Eigenlijk is het best zonde om al die restjes en kliekjes maar in je eigen lijf te kieperen en dat dus als kliko te gebruiken. Ik heb er zelf uiteindelijk het meeste last van en die restjes zouden het ook best gezellig hebben in de grote groene kliko die de gemeente elke week zo trouw komt legen. 

Het is dan ook een nobel streven van het Voedingscentrum waar ik vaak een haat/liefde verhouding mee heb. Aan de ene kant helpen ze mij door hun eetmeter ter beschikking te stellen en als ik dat maar trouw genoeg invul dan vertellen ze mij of ik het die dag netjes heb gedaan met de calorietjes, de verschillende soorten vetjes, eiwitjes en vitamientjes. Jammer is het wel dat zij niet erg met hun tijd mee gaan en al snel hun rode vingertje heffen als je wat meer eiwitten hebt gegeten en sip kijken als je wat minder koolhydraten naar binnen hebt gewerkt. Dat is een beetje jammer omdat de trend in voedselland nu toch wat neigt naar wat minder koolhydraten en wat meer eiwitten. Ook jammer is het dat het Voedingscentrum nogal gesponsord wordt door grote voedingsindustrieen en dat je daardoor toch wel het gevoel krijgt van het Voedingscentrum dat je echt beter die vreselijke gore margarine (chemiser en viezer bestaat er niet) kunt eten dan een fijn likje roomboter op je brood. Uiteindelijk moet een mens toch zelf haar keuzes maken en denk ik niet dat ik heel erg gelukkig wordt van alleen maar wortels en zes boterhammen met margarine. 

Ze hebben bij dat voedingscentrum natuurlijk wel gelijk dat er veel te veel voedsel verspilt wordt. De ene kant van de wereld hebben ze niet te eten en aan de andere kant hebben we zoveel dat kostelijk eten wordt weggegooid. Dat kan best anders. Ook hier in huis. Nu maak ik al jaren elke vrijdag een weekmenuutje en koop daarop mijn boodschappen in, maar er komt zo af en toe maar iemand onverwachts meeeten dus kan ik eigenlijk best wat kleinere porties koken. Dus ook minder inkopen! Dat scheelt al weer restjes. Als ik toch restjes heb, dan ga ik ze invriezen en hebben we eens per zoveel tijd een restjes dag. Scheelt weer tijd om te koken en die tijd kan ik dan weer doorbrengen in  de sportschool! Dat zou je een win-win situatie kunnen noemen, ware het niet dat het plan natuurlijk nog wel even uitgevoerd moet worden. Dat laatste, met name mezelf niet meer als kliko beschouwen, is nog wel een dingetje. Maar ik ga mijn best doen en laat me graag inspireren door de ideale man in de morgen en zijn mentor meneer Wind. Dan ga ik nu even een restje perencake wegwerken, want dat weggooien, dat is zonde! :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten