Ballonnen

Door weer en wind begaven manlief en ik ons eind van de morgen naar het winkelcentrum voor de wekelijkse boodschappen. Voor we bij de auto waren, waren we al kletsnat, maar gelukkig hebben we een ondergrondse parkeergarage bij het winkelcentrum dus konden we droog, maar wel verwaaid naar de winkels. Uit de lift, op weg naar de bakker brak ik bijna mijn nek over een hondenlijn. Aan het uiteinde van de riem bleek een heel klein hondje met een rood jasje te zitten en aan de andere kant zat zijn bazin. Een hele lange dame, prachtig slank met palen van hakken en opgestoken haar. Zij zag er niet uit alsof ze zojuist de storm had getrotseerd. Elk haartje zat perfect.
 
Terwijl ik mij staande probeerde te houden en het hondje niet te vertrappen had ik een goed uitzicht op haar gezicht en decollete. Daar was behoorlijk wat te zien. Een strak getrokken bekkie met opgespoten Katrien Ducklippen, knalrood gestift, en een rimpelig nekje. Daar onder keken een paar pronte borsten, modelletje ballon (lees cup F of G), mij fier aan!

Nu kan het mij niet schelen dat mensen er lol in hebben zich te verbouwen en te verfraaien, maar ik vind dat wel altijd leuk om te bekijken. Ik ben namelijk heel erg benieuwd hoe dat nu voelt om met je opgespoten lippen en strakgetrokken wangen door het leven te gaan, maar dat je aan zo'n verschrompeld rimpelnekkie toch blijft zien dat je geen 20 meer bent. Dat moet toch best frustrerend zijn, ik bedoel pijnloos zal het niet geweest zijn al die prikken en toestanden in en aan je kop. Brrr, nee mij niet gezien, dan maar behalve een rimpelig nekkie ook wat rimpels in mijn kop. Om over zo'n borstvergroting nog maar niet te spreken.

En bovendien hoe doe je dat met van die opgevulde flinke ballonborsten die bijna uit je truitje knappen. Dat lijkt me niet erg lekker liggen op je buik. Ook daar zal gelden dat als je in je blootje staat je borsten glad en strak de wereld in kijken, maar dat je gerimpelde buik er een beetje sneu bij hangt of staat.

Ik had natuurlijk helemaal geen tijd om dat allemaal aan deze mevrouw te vragen, want mijn echtgenoot stond al bij de bakker, maar jammer was het wel. De vrouw haalde haar hondje aan de lange lijn binnenboord mompelde iets van sorry en wilde doorlopen. Dat wilde het hondje niet, dat begon heftig te keffen. Door al dat lawaai bleef de dame nog even staan en kon ik haar echtgenoot eens bekijken, althans ik nam aan dat hij bij haar hoorde en dat leidde ik af uit de manier waarop hij haar stevig vasthield.  Alsof hij bang was dat ze met haar ballonnen de lucht in vloog met die harde wind. 

Toen ik meneer eens goed bekeek zag ik pas dat hij onder de piercings zat. In zijn oren, wenkbrauwen, neus en ook zijn bovenlip zat vol. Ik moest een schaterlach bedwingen en terwijl ik bij de bakker stond kon ik het niet laten om even te fantaseren over een vrijpartijtje van dit echtpaar. Dat hij met al zijn piercings in het heetst van de strijd haar ballonnen doorprikt bijvoorbeeld. Mijn echtgenoot weet mijn zenuwachtige geproest aan het slechte weer en  ik had later in de auto heel wat uit te leggen. Gelukkig houdt hij niet van piercings en ook niet van ballonnen.