Koffie

Ik zal het maar eerlijk bekennen: Ik ben een enorme koffieleut. Voor mij is een dag zonder koffie geen dag maar een nacht. Zodra ik s'morgens op kantoor ben gearriveerd hang ik mijn jas op, zet de computer aan en ga aan mijn eerste bakkie. Daar heeft een lieve collega van mij dan al vaak voor gezorgd. Zij is meestal eerder binnen. Nu is ze met vakantie en moet ik die koffie zelf halen. Ik mis haar  vreselijk, maar echt niet alleen voor die koffie hoor.

Toen de huisarts laatst dacht dat haar bloeddrukmeter kapot was omdat het metertje wel erg hoog uitsloeg, bleek dat niet aan het metertje te liggen maar aan mijn bovendruk.  Ze vroeg bezorgd of ik veel koffie dronk. Ik begon eens te tellen en met het schaamrood op de kaken moest ik wel bekennen dat het een pietsie veel was. Om mijn grapje, dat je al werkende bij een uitvaartorganisatie nu eenmaal de hele dag koffie met cake krijgt, kon ze helaas niet lachen. Geen humor zo'n mens. Jammer. En dat van die cake is trouwens helemaal niet waar, ik eet nooit cake op mijn werk. Nou ja bijna nooit.

Maar goed er moest dus geminderd worden met de koffie. Dat viel niet mee in het begin, maar voor een goede druk moet je nu eenmaal je best doen. En het vooruitzicht van naar dokters in ziekenhuizen die zich dan met jouw druk gaan bemoeien had ik al helemaal geen zin. Dus er zat niks anders op! Minderen!

Nu drink ik keurig maar een paar kopjes per dag en verder drink ik thee of water. Ook lekker, maar het nadeel is wel weer dat je zoveel naar het toilet moet. Heel gezond allemaal, maar ook lastig al dat gepies. Zeker als ik onderweg ben naar een vestiging. Dan moet ik er echt rekening mee houden, want bij de tankstations langs s'heerenwegen  zijn de toiletten zo vies daar wil je niet doodgevonden worden en ik zie mezelf nu ook niet met de broek op de hielen achter een vrachtwagen op zo'n gribus parkeerplaats mijn behoefte doen. Nee zo makkelijk is het allemaal niet. 

Enfin ik ben redelijk afgekickt van de koffie. Maar s'avonds na het eten, als ik me na gedane zaken heerlijk op het loungegedeelte op de bank heb geinstalleerd voor het achtuurjournaal met mijn breiwerk dan krijgt deze koffiejunk ontzettende zin in cafeine. Een heerlijk, vers, zwart bakkie. 

Zo ook vanavond. Maar ik zat net lekker lui op de bank dus keek ik mijn echtgenoot eens lief aan. Die zat een film te kijken en had geen oog voor mijn lonkende, verlangende blikken. Ik probeerde nog te onderhandelen, zo van als jij nu even een bakkie voor me zet, dan maak ik morgen voor jou wat lekkers. In die supermarktreclame werkt dat, daar gaat die man direct blijmoedig op de boodschap, maar mijn man trapte er mooi niet in. George Clooney was helaas ook niet aanwezig om me van mijn felbegeerde bakkie te voorzien. Er zat niks anders op dan van de bank te klimmen en het zelf te doen. Eens een koffiejunk, altijd een koffiejunk.

Maar wat ik me nou afvraag is het volgende. Wat is nou slechter voor mijn bloeddruk, een extra kopje koffie of de ergenis dat je eigen vent (ik hou veel van hem hoor) niet even van zijn film los te rukken is om een bakkie voor je te zetten. Zou je dat nou met zo'n huisarts kunnen bespreken? Ik ben bang van niet.