Breien voor Kenia

Breien is als chocolade voor de geest dat is algemeen bekend! Niet? Nou ik vind van wel, maar ja wat moet je breien en wat doe je met die breisels. Nu is een paar sokken altijd wel lekker maar je kunt niet eeuwig sokken breien. Daarom is het zo fijn dat er soms van die brei-acties zijn. Zo heb ik al eens babymutsjes voor India gebreid en ook voor pasgeboren kindertjes in Zambia heb ik mijn best gedaan. Best een grappig idee dat er ergens op de wereld een babietje is met een door mij vervaardigde muts op het bolletje!

Het breien zelf is niet alleen ontspannend maar ook het lezen over breien is dat. Daarom volg ik een blog van de eigenaresse van een handwerkwinkel in Arnemuiden. Zij zet de leukste patronen met bijbehorend verhaal op haar blog en als ik s'avonds na een dag werken op de bank ben geland is het fijn en knus om haar blog te lezen. 

In maart was ik met mijn echtgenoot in Zeeland en stond er een bezoek aan haar winkel op het programma en echt het was er net zo leuk en gezellig als haar schrijfsels en foto's deden vermoeden. 

In juli deed ze een oproep aan haar lezers. Ze zocht 159 breisters om een schooltrui te breien voor leerlingen in Kenia. 

http://blij-dat-ik-brei.blogspot.nl/2015/07/gezocht159-breisters.html

Via bovengenoemde link kom je op haar blog met de oproep! 

Ik las het verhaal achter deze oproep en werd enthousiast. Ik heb de wol besteld in Arnemuiden en die lag een paar dagen later in de bus. Helemaal vacuum getrokken, hoe handig, dus het paste door de brievenbus. Sinds gister heb ik een truitje voor een Kenia's kind op de pennen staan. Leuk hoor.

Ja echt breien is als chocolade voor de geest. En wat nu zo fijn is door het breien heb ik helemaal geen trek in chocolade. Dat is een win-win situatie. Een kind straks een warme trui en ik een kilootje minder.