Gisteren was het jaarlijkse kerst-uitje met de afdeling. Mijn collega's lezen mijn onzindingen hier toch niet dus ik kan het hier rustig zeggen; ik heb namelijk hele lieve en leuke collega's. We zijn nu met zijn tienen en het is een hecht cluppie. Dat is in het dagelijkse werk fijn, want je moet het toch samen doen maar ook tijdens onze uitjes is het fijn. Je mag zijn wie je bent met je eigen aardigheden.
Dat is belangrijk want vaak zie je je collega's meer uren op een dag dan je eigen gezin. Dat is natuurlijk niet helemaal waar, want naast een werkdag blijven en nog zo'n 16 uren over, maar s'nachts slaap ik (althans dat probeer ik) en dan zie ik mijn echtgenoot en andere gezins- en/of familieleden natuurlijk niet.
Meestal gaat er aan ons kerst-uitje wel een activiteit vooraf. We hebben ooit eens een ietwat verlaat sinterklaasspel gedaan waar geen eind aan kwam, we hebben wel eens lootjes getrokken en dan moest je voor de collega op het briefje een cadeautje kopen en een speech houden waarom je dit voor deze persoon had gekocht en wat je het meest waardeert in hem of haar en vorig jaar hebben we gezellig zitten kleien.
Nu ben ik niet zo van de klei en daarom hoopte ik dat het dit jaar iets anders zou zijn en dat was het ook. We gingen koeien schilderen! Niet dat we naar een boerderij gingen en daar in de stal een koebeest gingen opknappen met een verfje, zo van even wat zwart was weer zwart maken, bruin weer bruin en wit weer wit, zodat de beestjes er voor de kerst weer knap bijstonden, nee het waren nepkoeien.
Handgemaakte koeien van papier maché waren het die wij kregen aangereikt van Kelly de workshop juf. Ze had behalve de koeien ook tafelkleden meegenomen, kwasten, potten verf en doekjes om onze handen schoon te maken. Gelukkig ook plastic operatieschorten want ik ben nogal onhandig en voor dat je het weet zit je kantoorjurk onder de verf.
We zaten gezellig met elkaar in een zaaltje van een restaurant, muziekje aan (daar zorgt onze baas altijd voor) kopje thee erbij en verven maar. Waar we normaal gesproken best kunnen kakelen met elkaar was het nu vooral vredig stil, zo ingespannen zat iedereen zijn best te doen om een zo mooi mogelijk beschilderde koe af te leveren.
Lastig vind ik het dan altijd om de kleuren te kiezen. De juf had wel voorbeelden meegenomen en dat bood wel houvast maar als ik bijvoorbeeld een nieuw handwerkproject wil starten dan heb ik lekker de tijd om over de kleuren na te denken en uiteindelijk een keuze te maken. Dat had ik nu niet want de koe moest in twee uurtjes klaar zijn.
Ik koos voor een koperbruine kleur als ondergrond. Dat zou mooi staan op mijn witte dressoir waar ik ook twee koperkleurige waxinelichtjeshouders heb staan. Dan zou ik met goud allemaal kringeltjes maken op mijn koe zodat het een beetje vrolijk beest zou worden. Een zogenaamde kringelkoe! Het was heerlijk rustgevend dat koe-schilderen. Lekker een beetje kwasten totdat hij van top tot teen bedekt was met bruin. Een beetje somber werd hij wel helaas.
Jammer dat de juf geen goudkleurige verf in haar kratje had, maar een beetje mengen met wat geel, wit en een drupje oranje leverde ook een leuk kleurtje op. Dat kringelen bleek nog niet zo eenvoudig maar uiteindelijk lukte het. Net zoals met haken vloeit de drukte uit je hoofd via je handen je hoofd en je lijf uit. Fijn hoor.
Toen de workshop klaar was en de juf de boel weer inpakte bleven er tien koeien beschilderd op tafel staan. De ene nog mooier dan de andere. Wat een creatieve collega's heb ik, al moet ik eerlijk bekennen dat mijn koe toch de somberste was. Ik had toch beter voor andere kleuren kunnen kiezen, maar ja te laat. Niks meer aan te doen. In de aanpalende serre hebben we ze op tafel gezet om ze te laten drogen en gingen wij gezellig een hapje eten met elkaar.
Gisteravond zijn ze met een collega mee naar huis gegaan om daar verder te drogen en dan komen ze maandag mee naar kantoor waar ze een poos op de kast mogen logeren. Daarna mag ze mee naar huis en kan ze hier op de kast. Als ze dan te somber is dan schilder ik haar gewoon over.
Moraal van dit verhaal? Wil je je hoofd eens leeg maken en je collega's/vrienden/familie/buren/clubgenoten eens op een andere manier leren kennen? Gewoon lekker koeien gaan schilderen. Heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten