Joyeux Noël en France

Zo we staan weer met onze voetjes op Nederlandse bodem en dat viel best tegen want de afgelopen dagen in Marseille scheen de zon volop en was de lucht strakblauw en hier was de lucht egaal grijs. Die hardnekkige mist zorgde ervoor dat we vanmorgen ruim 2 uur vertraging hadden. Alles en iedereen was ingestapt, het bordje "riemen vast" brandde al toen de piloot uit zijn hok kwam en ons vertelde dat hij slecht nieuws had. Vanwege de mist kon er maar mondjesmaat geland worden op Schiphol dus kregen ze geen toestemming om te vertrekken. Dat grapje zou ons twee uur en twintig minuten extra kosten. We moesten allemaal wel in het vliegtuig blijven zitten want zodra er eerder toestemming kwam dan zou hij direct de motoren starten. Het was niet anders en gelukkig had ik mijn reader bij me met zo'n honderd boeken erop dus we kwamen de tijd wel door. We kregen van Easyjet allemaal een glaasje water voor de schrik dus dat was allemaal keurig en na 2 uur en vijf minuten konden we dan eindelijk vertrekken. 

Natuurlijk is het ook weer fijn om thuis te zijn waar ons kleine kerstboompje nog staat, want in onze airbnb hadden we niks kersterigs. Dat pastte niet meer in de koffer maar kerstsfeer was er natuurlijk bij zoon en schoondochter en in de stad al zie je daar veel minder buitenverlichting dan hier. Hier is bijna het hele dorp behangen met kerstlichtjes in tuinen of balkonnen, maar dat is daar veel minder. 

Het was heel bijzonder om de familie van schoondochter te ontmoeten en heel mooi om te zien hoe zoon en schoondochter de tradities van hun beide families hadden verweven tot hun eigen kerstfeest. Zo waren er als voorgerecht zowel oesters (brrrr, maar alles moet een mens proberen) als garnalencocktail.  Het was een heerlijk uitgekiend diner met zalige, bijpassende wijnen maar wat veel belangrijker is, is dat het zo gezellig was en dat wij Hollanders werden opgenomen in die Franse familie. Het was een warm welkom. Bovenal was het heerlijk om zoon weer te zien en vooral even vast te houden en hem even lekker te knuffelen. (ja ik weet het ik ben een watje, maar ik vind het fijn om mijn kuikens een beetje in de buurt te hebben). 

Marseille is een mooie stad, althans het gedeelte wat wij gezien hebben, de Vieux Port waar boten liggen te dobberen is mooi met het oude stadhuis wat gespaard is gebleven in de Tweede Wereldoorlog, het schattige pontje waarmee je van de ene kant naar de overkant van de haven vaart en de leuke restaurantjes en terrasjes, dat alles overgoten met een bruisende energie van de straatartiesen die hun kunsten vertonen terwijl het reuzenrad als een goedmoedige opa alles van bovenaf in de gaten houdt. 

Natuurlijk is het jammer als je kind zover weg gaat wonen, maar dit is een afstand die te overbruggen is en in een stad waar ik mij wel thuis kan voelen, maar snel sparen voor het volgende bezoekje dus. En Frans leren want dat kletst toch wat gemakkelijker!