Bij mijn eerste zondagse kop koffie vanmorgen las ik in de Libelle een artikel over lanterfanten. Een aantal mensen die er verstand van hebben, waaronder twee coaches en een neurowetenschapper en psychiater somden in dit artikel de voordelen op van geoorloofd niets doen. Dat het goed is om de boel de boel te laten en echt te doen waar je zin in hebt. Of dat nu een uurtje navelstaren is of een boek lezen maakt niet uit.
Nou dat was goed nieuws op de zondagmorgen want dat is de enige morgen in de week dat ik van mezelf niets hoef. Althans tot een uur of twaalf want dan wordt het tijd voor de brunch, de eerste was van die dag moet in de machine en er moet nog een stofzuiger een aanverwante artikelen door het huis gesjouwd worden. Al met al ben ik dus niet meer zo goed in lanterfanten. Vroeger wel want als puber op de mavo kon ik rustig de hele middag op mijn kamer zitten met een goed boek. Voor het gemak vergat ik dan even dat er ook nog zoiets was als huiswerk en deed dat er dan even tussendoor. Achteraf gezien ben ik - nadat ik wiskunde, natuur- en scheikunde uit mijn pakket had gewist - lanterfantend door de mavo gewandeld. Nou meer lezend eigenlijk, want er kleefde altijd wel een boek aan mij. Best jammer want er had misschien wel meer in gezeten, maar ach het is tenslotte goedgekomen.
Nu is er van lanterfanten weinig sprake meer. Ik moet altijd wat. Werken, koken, tuinieren, nou vul maar in beste lezers want ik denk dat het er bij jullie ongeveer net zo aan toe gaat. En daarom besloot ik dat ik vanmiddag na het gedoe met de stofzuiger etc, maar eens een paar lanterfanteruurtjes mocht hebben van mezelf. De werklaptop bleef dicht en ik vroeg me af hoe ik mijn uurtjes nou eens door ging brengen. Waar had ik het meeste leut en lol in?
Het werd breien! Afgelopen week was ik al begonnen met het opzetten van de ajoursjaal. Ik had de breibijbel doorgespit en uiteindelijk voor ajourpatroon 147 gekozen. Uitgerekend hoeveel steken ik moest opzetten en was begonnen aan de nieuwe uitdaging. Dat verliep niet heel soepeltjes en gistermiddag zag ik dat er toch flink wat fouten inzaten en daarom de boel maar weer uitgehaald en opnieuw opgezet. Vanmorgen lag het nieuwe opzetje dus op me te wachten en vanmiddag werd dat mijn lanterfanttijd.
De wasmachine stopte ik vol en maande hem zichzelf maar even te vermaken en mijn huisgenoten verzocht ik vriendelijk me even niet te storen want er moet geteld worden. En dat werkte. Het patroon ging goed en ik werd helemaal zen van al dat tellen. Heerlijk! Nu het patroon staat wordt het vervolg vast veel makkelijker. Heel fijn en ik ga het lanterfanten zeker vanavond nog even doortrekken. Dat smaakt naar meer.
En dat werk wat nog moet gebeuren dat komt morgen wel en de moestuintjes komen volgende week wel ergens en de tuin ook ergens in die buurt en de badkamer doe ik morgenavond nog wel even. Ehm dit gaat niet goed.......... Gauw weer verder met mijn gelanterfant en weer een pennetje breien.
Mooi, dit ajourpatroon! En ik denk inderdaad dat als je eenmaal bezig bent het heel goed te doen is. Dan kan ik me dat zen-gevoel ook wel voorstellen.En dat is natuurlijk fantastisch!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Akkelien
Lekker lummelen..., op z'n tijd is dat heerlijk en goed!
BeantwoordenVerwijderenOm vervolgens weer lekker aan de slag te gaan en flink bezig te zijn. Ook dat is dan weer fijn!
Je breiwerkje vind ik mooi; zowel de kleur garen als het motief bevallen me wel...
Groetjes, Elizabeth