vrijdag 4 juni 2021

Crea 5221 De K van Koolmezen in de Kraamkamer

Een paar weken geleden hadden we ineens huurders in een van onze vogelhuisjes. Een koolmezenechtpaar vloog af en aan met bouwmaterialen om een gezellig nestje te bouwen. Vanaf mijn thuiswerkplek kon ik dat allemaal aanschouwen. Heerlijk zo'n prille liefde! 

Toen het nestje klaar was werd het wat stiller met in- en uitvliegen maar ineens werd het een komen en gaan van pa en ma koolmees die met allerhande lekkers in de bek hun uiterste best doen om de kinderschare te voeden. Als je dicht bij het kastje gaat staan dan hoor je de jongen piepen. 

Nu het zulk lekker weer is, willen we na het eind van de werkdag nog wel eens een uurtje neerstrijken in de tuin met een glaasje fris en een boek. In het achterste gedeelte is dan nog net een stukje zon. Dan zitten we wel dicht bij het nestkastje, maar pa en ma trekken zich niks van ons aan en vliegen af en aan met eten. Blijkbaar vertrouwen ze ons!

Tot zover niks aan de hand, een en al vrede en lieftalligheid. 

Toontje de buurkat komt natuurlijk ook regelmatig in de tuin en hoewel ze belangstellend naar de vogels keek (deed ze ook van de winter al) maakte ze geen enkele aanstalten om de vogels te grijpen. Ze keek er naar, gaapte langdurig en gaat dan uitgebreid haar voeten of haar staart wassen! Mevrouw lag de hele zondagmiddag bij ons in de tuin, zomaar voor de gezelligheid. 

Tot zover ook nog niks aan de hand!

Maar...........er komt sinds een paar weken ook een oranje kat in de tuin. Ik weet niet van wie zij is en waar ze woont, maar het is een gezellig beest, die al miauwend op je af komt rennen om een praatje te maken en heel veel kopjes te geven. En deze kat heeft wél belangstelling voor de vogels. Sterker nog zij zit op het dak van de schuur, gaat dan over de rand hangen en probeert bij dat vogelhuis te komen. 

Vorige week kwam ik s'morgens beneden, deed de luxaflex open en zag het hele vogelhuis scheef hangen. Die arme kleintjes. Ik heb het heel voorzichtig weer recht gehangen en gelukkig kwamen pa en ma koolmees weer met voedsel aanzetten. Pfoe......

En nu zijn we een soort mini vogelbescherming geworden, want niet alleen de rode poes doet verwoede pogingen, maar ook Toontje heeft er lucht van gekregen en gaat op het dak van de schuur liggen loeren en probeert ook over de rand te hangen. Ze heeft dat die rode natuurlijk zien doen! Als ze me dan ziet gaat ze gauw op het puntje van het dak liggen onder de overhangende takken van de sering. Ze kijkt me dan aan met zo'n blik, van Ik? Ik aan die vogels, welnee joh ik lig hier lekker op het hoekje en nee joh ik lust helemaal geen vogels, hoe kom je daar nu bij! Ik ben meer van de vis. Ja ja, maar ondertussen hebben we haar van de week toch al moeten verjagen met de plantenspuit. 

Net als die rode poes, maar die vluchtte niet na het straaltje water, nee die kwam luid miauwend op mijn man af met een blik van, oh mag het niet op de vogels jagen, nou dan zal ik het niet meer doen en doe dan maar even die tuindeur open want dan kan ik zo naar buiten wandelen en hoef ik die schutting niet op te springen. Dat is me ook een portret hoor. 

Gister kwam kat nummer drie! Een zwarte met hier en daar een vlekje goud en hij is een huisgenoot van Toontje. Die kat is dol op muizenvangen en schuimt hier ook door de tuin, want ja daar lopen muisjes, maar knuffelen met deze kat was nooit aan de orde. Die peerde hem al als je alleen al naar hem keek. 

Nu zat hij ook op het dak van de schuur en hengelde met zijn poot naar het nestkastje. Ook hem heb ik maar even verteld dat dit niet de bedoeling is en nu peerde hij hem niet maar kwam hij wel even een kopje geven. Als een soort van sorry of als afleidingsmanoeuvre? Ik weet het nog net zo niet. 

In elk geval we hebben het er maar druk mee, met die vogels beschermen. Ik ben nu al bang dat als ze straks uitvliegen dat die drie katten op een rijtje zitten en dat ze dan die kleintjes grijpen en pa en ma koolmees al die zorgen voor die kinderen helemaal voor niks hebben gedaan. 

Op de schaal van de wereldproblematiek stelt dit natuurlijk allemaal niks voor, dat weet ik ook wel, maar ja die koolmezen huren wel ons huisje en als huisbaas moet je je huurders toch wel enige bescherming bieden. 

Zucht!

Ik? Nee hoor, ik kom écht niet aan die vogels! 



6 opmerkingen:

  1. Ah ja hier zwerven ook vreemde katten. Maar daar moetnik ook niks van hebben. Hier zijn de pimpelmezen uitgevlogen zondef katten ellende

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, heel herkenbaar.Ik hoop ook dat je vogeltjes veilig uit zullen mogen vliegen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oei, jullie hebben het er maar druk mee. Hopelijk gaat het goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oei, jullie hebben je handen er vol aan! Pappa en mamma Koolmees boffen dat jullie hun gezinnetje zo goed beschermen. Wij hadden in het voorjaar ook koolmezen in de tuin, maar na een paar weken in en uit vliegen waren ze verdwenen. Dat vond ik toen erg jammer, maar nu ik je blogje lees, ben ik stiekem blij dat ze destijds vertrokken zijn ☺

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Och jullie hebben het er maar druk mee, je moet er toch
    niet aan denken dat één van die drie of misschien wel allemaal
    bij het uitvliegen met die venijnige poten, klats klats zo'n
    jong vogeltje verorberen. Ga duimen dat alles goed gaat komen.
    Maar vaak is het zo dat ze dan opeens zonder dat je het in de
    gaten hebt vroeg in de morgen allemaal uitgevlogen zijn.
    Die foto, hihi SCHITTEREND!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nou, daar kun je idd flinke hoofdbrekens over hebben! En niet onterecht ook.. Vorige week was mijn zus bij mij en vertelde dus ook zo'n soort verhaal. Daar was de kat (toen de ouders even weg gevlogen waren) met het kleintje in zijn bek naar beneden komen suizen...
    Hoe dol ik ook op katten ben, hier kan ik laaiend om worden!
    Dat waterstraaltje moet misschien harder en vaker, want deze kat lijkt me hardleers...
    Nou, sterkte met het grut!

    BeantwoordenVerwijderen