Lekker én Geslaagd!

Wat een heerlijk weer hebben we, zo echt zomers. Ik word s'morgens wakker gemaakt met een lied van de merel die in de boom voor ons slaapkamer de dag aankondigt en s'avonds begeleidt de merel de zon als deze zachtjes achter de horizon zakt. Ik weet niet of het dezelfde merel is, maar daar ga ik gemakshalve maar van uit! Het is in elk geval een goed begin en einde van de dag. 

De jonge koolmeesjes zijn uitgevlogen en van de laatste was ik getuige. Die hing dinsdagmorgen uit het vlieggat van het vogelhuisje terwijl pa koolmees hem af en toe een lekker hapje kwam brengen en hem vanuit de seringenboom aan zat te moedigen om vooral zijn vleugels uit te slaan op weg naar een volwassen koolmezenleven. Het kind bleef nog lang op het balkon hangen maar uiteindelijk waagde het de sprong en daar ging hij en landde zacht in de sering. 

Het is nu stil in de tuin zonder het gepiep van de jonge vogels en ook de buurtpoezen laten zich niet meer zien. Of ze zijn op vakantie óf ze vinden het zonder die vogeltjes in de buurt niet meer de moeite waard. En wij maar denken dat ze voor ons kwamen. 

Wel hebben we nu een andere trouwe bezoeker. Een Vlaamse Gaai! Deze heeft de rijpe aardbeien ontdekt en komt regelmatig lunchen. Hij gaat dan eerst op de rand van de tuinstoel zitten, loert naar binnen of de kust veilig is en hipt dan naar de aardbeienbak, grijpt zijn kans en gaat hem dan smakelijk op zitten eten. Je hoort hem bijna smakken!

Nou ben ik ook de beroerdste niet en gun ik dat beest een lekkere aardbei, maar zelf wilde ik ook wel eens een aardbei uit eigen tuin proeven voordat ze allemaal aangevreten waren. Dus nam ik een pauze en ging gewapend met een schaar en een schoteltje de tuin in en plukte de rijpe aardbeien. Ze waren erg lekker. De avond erop sproeide ik de potten in de tuin en toen kon ik plukken, afspoelen en opeten en dan zijn ze eigenlijk nog lekkerder! 

Het waren drukke weken want ik moest vandaag examen doen en dus moest er gestudeerd worden. Alle veranderingen in de sociale wetgeving moest ik mijn hoofd in zien te krijgen. Dat vond ik een hele kluif en zodoende bleef er niet veel ruimte over voor andere dingen. Vanmiddag om 13.00 uur was het zover en gelukkig ben ik geslaagd. Ik mag mezelf weer twee jaar lang een ROV® Casemanager verzuim noemen en heb ik weer tijd om gezellige blogjes te lezen en zelf weer eens wat te handwerken, al is het daar nu een beetje te warm voor. 

Het was een goede dag vandaag, met een zingende merel, verse aardbeien uit eigen tuin én een diploma! Ik reken het goed!