Vlinders en Kabels

Het heeft even geduurd, maar het vlinderdekentje voor Laurens is af! Nu is het voor de tijd van het jaar nog best warm en is nu een dekentje niet persé nodig, maar Laurens is al kampioen sokken uittrekken en dus zal het dekentje straks als het wat kouder is wel goed van pas komen. 

Het was een leuke steek om te breien en ik heb in elke steek al mijn liefde voor hem gestopt en ik hoop dat hij dat natuurlijk voelt. Nu ja, in ieder geval voelt hij het als ik bij hem ben. Stapel verliefd ben ik op dit jongetje, net als op zijn grote broer. 

Afgelopen dinsdagavond was ik weer even oppassen en lag Laurens in mijn armen tevreden aan een fles te lurken. Aan mijn andere zijde was Arthur gekropen en hij vroeg of ik als Laurens de fles leeg had een spelletje wilde doen. Natuurlijk, zei ik. Zoek er maar een uit en keek naar een stapel spellen die op de tafel stonden. 

Arthur volgde mijn blik en zei, nee die niet oma, die zijn veel te moeilijk voor jou! Oké, van je kleinzoon moet je het hebben. Gelukkig bedoelde hij dat het Franse spellen waren en dat dit lastig te lezen zou zijn. Ik moest er vreselijk om lachen. 

Vervolgens hadden we een goed gesprek. Op school hebben ze het over familie en moesten ze een doos mee naar school nemen met spullen er in die aan familieleden deden denken en daar moesten ze dan over vertellen. Arthur had over mij verteld, dat ik truien voor hem brei (en had de powerrangertrui laten zien) en hij had verteld over zijn opa. Dat hij altijd met hem naar racen keek, naar Max. En dat hij dat nu niet meer kan doen met opa. 

Er was duidelijk nog meer wat hij wilde bespreken dus ik wachtte rustig af. Hij keek me aan met die mooie bruine ogen en zei toen, dat opa Laurens niet niet kan zien en dat Laurens opa ook nooit heeft gezien. Ja, dat is heel verdrietig zei ik. Ja dat vond Arthur ook en uit de grond van zijn hart zuchtte hij; dood zijn is het allerstomste wat er bestaat. Nou daar was ik het hartgrondig mee eens en we deden maar even een groepsknuffel. 

Over de powerrangertrui gesproken, die past niet meer. Arthur is behoorlijk gegroeid en doordat ik zo langzaam was met breien paste hij ook maar net toen hij af was. Zal ik een nieuwe trui voor je breien. Ja dat was goed. Het gaat een stoere kabeltrui worden en Arthur mocht de kleur kiezen. Het wordt een kobaltblauwe trui. 

Ik heb wel eens eerder kabels gebreid dus dat gaat wel lukken, maar ga toch maar eerst een proeflapje breien en even oefenen. Leuk hoor zo'n nieuw project.