Hoor de wind waait....

Vanmorgen werd ik wakker van de wind die om het huis gierde. Als je er dan niet uit hoeft is dat helemaal niet erg, maar toch hoopte ik dat het een betere dag zou worden dan de afgelopen dagen. Toen was het steeds zo guur en donker dat om 15.30 de lampen in de tuin al aansprongen. 

Gisteren was ik in het tuincentrum om kattenbakvulling te halen en daar was het wel gezellig met al die kerstlichtjes en toen heb ik mezelf getrakteerd op een minikerstboompje voor in de tuin. Ik kocht er ook een snoer lampjes voor buiten bij en eenmaal thuis heb ik het boompje op het tuinbankje dat tegen de schuur staat gezet, lampjes erin gedaan, een tijdklok opgesnord en de boel geïnstalleerd. Om half vijf gingen de lichtjes aan en dat stond erg gezellig. 

Vandaag belooft de buienradar een droge dag en terwijl ik dit schrijf probeert de zon door de wolken te piepen. Dus gauw het huis aan kant maken en even een wandeling maken voor een frisse neus. Daarna een lekker potje thee zetten en breien. 

De trui voor Laurens maakte ik drie weken geleden af. Precies op mijn verjaardag was hij af en dat kwam goed uit want toen ze s'avonds allemaal kwamen eten - dochter had een heerlijk verjaarsdiner gekookt en schoondochter had een taart gemaakt als dessert, wat een verwennerij - kon Laurens direct zijn nieuwe trui passen. Hij vond hem geloof ik wel mooi want hij wees met een vingertje naar Nijntje. 

Ondertussen was ik gestart met een babyvestje. Onlangs is mijn nichtje weer moeder geworden van haar derde kindje en ik dus weer oudtante, of hoe dat ook heten mag. Het is een jongetje en ik wil binnenkort op kraamvisite en daar kom je natuurlijk niet met lege handen. 

Nu had ik vorig jaar in de wolwinkel in de Amsterdamse Jordaan een breiboek in de uitverkoop gekocht met babypatronen. De bedoeling was om daar iets uit te breien voor Laurens, maar door de zorg voor mijn vader kwam het er niet van. Maar dat boek en drie bollen Rowan babygaren lag er dus nog en daarmee brei ik nu een vestje voor Otis. Het is heerlijk garen om mee te breien en ik moet alleen de mouwen nog afmaken en het vestje in elkaar zetten en de bies er aanbreien. Een heerlijk werkje voor een zondagmiddag!

Het garen voor een volgend project staat ook al klaar.  Genoeg te doen dus op winderige, regenachtige zondagen deze herfst! Al mag ik s'avonds na het werk ook graag nog een paar toertjes breien.

Bijzondere ontmoetingen

Afgelopen week moest ik voor mijn werk naar een bijeenkomst. Samen met een collega ben ik voor de organisatie contactpersoon bij het UWV en twee keer per jaar is er een bijeenkomst met een afvaardiging van het UWV en de contactpersonen van bedrijven die ook bij deze groep zijn aangesloten. 

Eerlijk is eerlijk, ik had er helemaal geen zin in! Voor dit soort dingen moet ik altijd uit mijn comfortzone want meestal zitten er bij zo'n groep allemaal mensen die ik dan mooier en slimmer vind dan ik mezelf vind en helemaal als ik die mensen niet ken. Dat zijn natuurlijk gekke gedachtes want misschien ben ik niet mooier of slimmer, ik ben zeker ook niet dommer. Maar goed dat altijd aanwezige stemmetje heb ik de kop ingedrukt en ben gegaan. 

Voor mij was het een thuiswedstrijd deze keer, want het bedrijf dat deze keer de gastvrouw was ligt op ongeveer 900 meter van mijn huis. Dus niks geen lange reistijden, files of gedoe met parkeerplaatsen, ik ging lekker met de benenwagen. 

Gelukkig was het droog, maar wel van dat loodgrijze novemberweer waarbij je het gevoel hebt dat de klamme mist - hoewel het helder was - je bij de strot grijpt. Het leek een saaie wandeling door zo'n kantorenpark maar ik was amper onderweg toen ik een jonge man tegenkwam in een zwart pak met zo'n V op de schouders. Hij keek erg moeilijk en liep gek wijdbeens alsof hij net in zijn broek gepoept had. Op mijn goedemiddag antwoordde hij dan ook niet, maar keek me gekweld aan. Arme man!

Even verderop, juist toen ik de hoek om wilde slaan kwam er een andere man aangelopen. Wollen muts, dikke trui, korte broek en blote voeten op badslippers en een groezelige vuilniszak in de hand. Hij beantwoordde mijn groet wél en begon meteen een heel verhaal af te steken over Roemenen die in zijn wijk liepen te klussen en dat die er een rotzooi van maken terwijl hij alles netjes achterliet, terwijl hij zijn hand in de daar staande vuilnisbak stak en op zoek ging naar lege blikjes. De oogst was mager, slechts 1 blikje ging in zijn groezelige zak. 

Ik was maar even stil blijven staan om naar zijn relaas te luisteren en keek onderwijl naar zijn blote voeten die kouwelijk afstaken bij de wollen muts. Hij zag mijn blik en zei dat hij het niet koud had en vertelde hoe hij wel driehonderd euro per week aan statiegeld ophaalt. Ik werk hard voor mijn geld, mevrouw! Ik geloofde het meteen en werd weer even met mijn neus op de feiten gedrukt wat ik zelf voor goed en luxe leven heb. 

We namen afscheid door elkaar een goede dag toe te wensen en hij liep verder naar de volgende vuilnisbak al scheldend op die ....Roemenen die er zo'n zooitje van maken en ik vervolgde ook mijn weg. 

Om bij het juiste gebouw te komen moest ik een tunneltje doorlopen en aan het eind daarvan stuitte ik op drie, goedgeklede, jonge kantoormensen die een broodje aan het eten waren. Ze knikten me gedag en ik hoorde dat de enige jongen in het gezelschap luid riep: Televisie? Dat vind ik zo'n achterhaald gedoe! En dat hele internet ook, dat gebruik ik alleen maar voor mijn werk! 

Een wandelingetje van 900 meter, drie verschillende "ontmoetingen" en het werd ook nog eens een leuke, leerzame middag! Het leek wel een column van Sylvia Witteman. 

Tips en Tricks voor de Toekomst

Dit wordt geen vrolijk blogje met gezellige tips, maar toch wil ik mijn tip vandaag hier graag delen. In mijn werk als casemanager verzuim heb ik te maken met zieke medewerkers en gelukkig worden de meeste weer beter, maar soms ook niet en dat is natuurlijk erg verdrietig. 

Helaas maak ik het mee dat mensen niet meer aan het werk kunnen en dat er dan een WIA aanvraag moet worden gedaan. Het is fijn dat dit vangnet er is, maar het betekent wel dat het inkomen van iemand dan wel fors naar beneden kukelt en dat is naar. 

Ook komt het voor dat medewerkers zo ziek zijn dat ze komen te overlijden voordat de WIA is aangevraagd en dat heeft natuurlijk ook weer consequenties voor de nabestaanden. 

Wat ik heel vaak merk is dat mensen niet goed op de hoogte zijn van hun financiële situatie als er sprake gaat zijn van ziekte, leven met een WIA-uitkering of dat nabestaanden niet weten hoe de financiële situatie eruit ziet als iemand overlijdt. 

Gelukkig werk ik bij een organisatie die medewerkers en hun partners als er zo iets aan de hand is hulp biedt. Ik kan dan een budgetcoach aanbieden die samen met de medewerker gaat kijken hoe de financiële situatie er uit gaat zien als het inkomen verandert na een WIA-uitkering of als de medewerker zal gaan overlijden. Als iemand zo ziek is kun je niet vaak iets doen voor iemand, maar een luisterend oor aanbieden én dan zulke hulp kan wel en ik heb gemerkt dat dit vaak wat opluchting geeft. 

En daarom is het goed om eens te kijken naar je financiële situatie. Wat gebeurd er als je met pensioen gaat? Wat krijg je dan aan inkomen? Wat als de partner geen eigen inkomen heeft, maar er is wel een huis. Kun je daar dan blijven wonen of moet je verkopen en moet je maar zien waar je kan gaan wonen in deze overspannen huizenmarkt? 

Als ik dit soort zaken bespreekbaar maak dan hoor ik vaak, maar hoe kan ik dat uitzoeken? Daar heb ik allemaal geen verstand van. Je kunt natuurlijk een financieel expert inhuren of als je een belastingconsulent hebt of boekhouder daar eens mee om tafel gaan zitten, maar je kunt zelf ook heel eenvoudig dingen nakijken. 

Als je wil weten wanneer je (ongeveer) de AOW-gerechtigde leeftijd bereikt kun je dat eenvoudig nakijken op de Sociale Verzekerings Bank. Pas 5 jaar van te voren maakt de regering de definitieve AOW-leeftijd bekend, maar het geeft je een indicatie. 

Hoe het met je pensioen is geregeld kun je sowieso navragen bij het pensioenfonds waar je nu pensioen opbouwt. Heb je meerdere banen gehad en meerder pensioenfondsen dan heb je een helder overzicht op Mijn Pensioenoverzicht. Je logt hier in met je DigiD en je ziet wat je krijgt op je pensioendatum. 

En wat als je partner in de WIA komt of wegvalt? Hoe ziet dan jouw financiële situatie eruit? Weet je van je partner wat hij/zij wil bij een definitief afscheid? Zijn er verzekeringen en hoe ziet de hypotheek eruit? 

Allemaal geen gezellige zaken om te bespreken, maar wel belangrijk. 

Dit blog is tot stand gekomen naar aanleiding van een oproep van Elizabeth