Tijd

Er zitten veel te weinig uren in een dag! Of ik wil te veel dat kan ook natuurlijk. Van de 24 uur dient een mens er zo'n 8 uur te slapen, maar doordeweeks een uur of 7 reken ik ook goed. En in het weekend dan vaak een uurtje langer. Of twee, of drie! Gewoon omdat het zo lekker is om als je op je gewone doordeweekse tijd wakker wordt en je nog half slaperig bedenkt dat het weekend is en dat je er niet uit hoeft, zodat je nog even heerlijk naar dromenland kunt terugglijden. Nog fijner is het als het regent dat het giet, want dan hoef ik me niet schuldig te voelen. Het is gewoon geen weer om op te staan. 

In die overige 16 uur die een mens dan heeft moet er doordeweeks natuurlijk gewerkt worden. Daar ben ik dan met heen en terugreis wel zo'n 9,5 uur aan kwijt. Heerlijk hoor, je hoort mij niet klagen, want ik houd van mijn werk. Na het werk hebben we nog 6,5 uur op de teller staan en moet er gekookt worden, ook geen probleem want ook dat vind ik leuk en daarnaast zijn er nog tal van andere klussen die een mens nou eenmaal moet doen om een beetje prettig te leven. Tenslotte wil je niet in een zwijnestal leven dus moet er wel eens een stofzuiger en een sopdoek door. Je kunt natuurlijk de boel de boel laten en een beetje stof en viezigheid beschouwen als iets wat er nu eenmaal bijhoort, maar persoonlijk vindt ik een opgeruimd en schoon huis erg plezierig. We zijn nu eenmaal niet in de omstandigheden dat we een legertje huishoudsters en butlers tot onze beschikking hebben, dus zelf die handen uit de mouwen steken en niet zeuren.

Ook de was is zo'n klus, heb je die overvolle wasmand net leeg, je hebt staan zwoegen om alles aan de lijn  te hangen, ook die stomme rotsokken van wie er altijd eentje spoorloos lijkt te verdwijnen. Als de hele mikmak droog is, vouwen, strijken en de boel weer netjes de kast in. Je draait je om en hup die mand is weer vol. Ondankbaarder werk bestaat haast niet. Maar je hult je nu eenmaal niet in een ongewassen onderbroek en vieze kleren. Het is niet de bedoeling dat de mensen je gaan mijden en niet meer naast je willen zitten op kantoor, omdat jij te lui bent om de was te doen en dus de tent uitstinkt!

Al die huishoudelijke vlijt betekent dus wel dat een mens minder overhoudt voor de dingen die je echt zou willen doen! Zoals daar een tuin hebben zoals die in een tijdschrift voorkomt. Met prachtige, op kleur en seizoen beplante borders. Met geurende rozen die zachtjes wiegen in de wind en jou dan verwennen met hun parfum. Met een terrasje zonder onkruid dat tot je knieen komt en waar bij de mussen zelfs struikelen. Zonder dat eeuwige zevenblad wat altijd weer opduikt en zonder de hardnekkige scheuten van de frambozenstruik van de buurvrouw die perse bij mij in de tuin wil staan terwijl ik hem niet uitgenodigd heb. Tijd dus om zelf de eenjarigen te zaaien, ze te verspenen en uiteindelijk in de tuin uit kunnen zetten waar ze je uit pure dankbaarheid voor al die zorg en liefde verwennen met een bloemenzee en zelf hun uitgebloeide bloemetjes verwijderen en doorbloeien tot de kerst. Zo'n tuin dus!

Dat je daarna, als je moe maar voldaan van het werken in de tuin, je met een kopje koffie je achterste in een fijne tuinstoel kan laten zakken en genietend van al dat moois een paar uur ongestoord lekker kan handwerken. De prachtigste brei- en borduurwerken zie ik voorbij komen in blogland en oh wat zou ik daar ook graag tijd voor willen hebben. Nu blijft het helaas toch bij een paar steekjes per avond en moet ik alles op alles zetten om mijn borduurtje voor de regenboogkussens op tijd in te leveren. 

Ik wil tijd hebben om alle goede boeken te lezen die er maar voorbij komen, ik wil tijd hebben voor uitgebreid koken, ik wil tijd hebben om zo maar even te lanterfanten en te kletsen met vriendinnen, ik wil tijd hebben om drie keer per week naar de sportschool te gaan en het dan ook nog leuk te vinden. En al die tijd is er dus niet. Lang heb ik gedacht ach wat maakt het uit, later als je gepensioneerd bent heb je tijd zat. Kun je uren lezen, breien en borduren. Nou mooi niet dus, want ik mag van de regering helemaal niet met pensioen! Tegen de tijd dat ik met pensioen ga dan kan ik waarschijnlijk niet meer in de tuin werken omdat tuinieren met een rollator niet handig is. Borduren zal misschien alleen nog gaan met een giga vergrootglas en waarschijnlijk moet ik doorwerken tot ik er dood bij neer val. Nou in mijn urn heb ik in ieder geval alle tijd van de wereld en in de tussentijd moet ik mijn tijd maar goed verdelen!