Hieper de piep..............

Het werd een zenuwslopende dag! Niets wat ik me voorgenomen had, zoals een uurtje netjes studeren, een opgeruimd en schoon huis en de was gestreken in de kast, kwam vandaag uit mijn handen. Om de zenuwen de baas te blijven zijn we vanmiddag op de fiets naar de grote bieb in Amsterdam gegaan. Dat is van ons huis uit ruim een half uur fietsen. Daar de boeken gauw in de terugbrengmachine gegooid, op het dakterras met het mooie uitzicht over Amsterdam een drankje gedaan, want ja zeg van zo'n fietstochtje word ik altijd dorstig. Normaal gesproken slaan we daar rustig een uurtje wat stuk daar op dat terras of grasduinen we samen heerlijk door de boeken. Nu niets van dat al, zodra haar glas leeg was begon het al weer te kriebelen. Ik mocht potdorie nog net naar de wc en toen zaten we alweer op de fiets naar huis. Precies om vier uur waren we thuis en vanaf vier uur kon er gebeld worden. Na zo'n 10 minuten kwamen de eerste berichten door op Facebook van versgeslaagden klasgenoten. En wij maar wachten en wachten en eindelijk kwam het verlossende telefoontje van de dienstdoende juf met het bericht. Natuurlijk heb ik goed nieuws  je bent 

We hebben toen samen de buurt bij elkaar geschreeuwd, zodat de buurjongen die een klas lager zit en heftig aan het meeleven was zich alsnog het apezuur schrok en we hebben heerlijk samen een potje staan huilen. Als een speer naar het dorp voor taart, bloemen en een klein kadootje. Toen onze mannen thuis kwamen hebben we de champagne ontkurkt en oh wat heeft ze een prachtige cijferlijst. Ik loop gewoon naast mijn schoenen van trots. Dat loopt natuurlijk niet heel gemakkelijk en het staat raar, maar dat heb ik er graag voor over!